مهدیه قاسمی: به گزارش «فرهیختگان» در سال‌های اخیر نسبت بالای تسهیلات غیرجاری به کل تسهیلات اعطایی به یکی از مهم‌ترین معضلات بانک‌ها و نظام بانکی در کشور تبدیل شده است. گسترش فزاینده ریسک اعتباری در قالب مطالبات غیرجاری (در سطح جامعه با عنوان معوقات بانکی مطرح است)، باعث کاهش توان مالی بانک‌ها در اعطای تسهیلات و سودآوری شده و با سرایت این آثار از بخش بانکی به بخش‌های مختلف اقتصادی، حتی می‌توان شاهد بحران‌های پولی و مالی بود. پیدایش و تجمیع وام‌های غیرجاری در ترازنامه بانک‌ها غالبا به‌عنوان موضوع مرتبط با مباحث احتیاطی خرد در نظر گرفته می‌شود و برای چندین دهه، در ادبیات اقتصادی در مورد پیامدهای غیرجاری شدن تسهیلات بانکی عمدتا تاثیر این معضل بر عملکرد بانک‌ها و از مجرای مباحثی نظیر سودآوری و تسهیلات دهی را مورد توجه قرار داده است. اما پس از بحران مالی جهانی سال‌های ۲۰۰۷ تا 2009 مشخص شد که انباشت تسهیلات غیر جاری در ترازنامه بانک‌ها می‌تواند به شکل قابل‌ملاحظه‌ای ثبات نظام بانکی را تضعیف و از این طریق، وخامت شرایط اقتصاد کلان را نیز تشدید کند. بررسی آمار تسهیلات کلان جاری نظام بانکی نشان می‌دهد بانک ایران‌زمین ازجمله بانک‌هایی است که تسهیلات کلان غیرجاری ندارد. این آمار که از سوی بانک مرکزی هر ماه بروزرسانی می‌شود حکایت از آن دارد که تسهیلات غیرجاری خرد بانک ایران‌زمین نیز کمتر از نسبت تسهیلات غیرجاری در نظام بانکی است. لازم به ذکر است حجم بالای تسهیلات غیرجاری در برخی بانک‌های کشور ریسک بزرگی را برای این بانک‌ها ایجاد کرده است؛ چراکه دریافت‌کنندگان این تسهیلات اغلب بدحساب‌های نظام بانکی هستند که در چندین بانک تسهیلات کلان غیرجاری داشته و توان یا اراده و تصمیمی برای پرداخت ندارند.