نیلوفر مژدهی، خبرنگار: اکثر تیم‌های لیگ برتر برخلاف هرساله خیلی زود مربی خود را انتخاب کردند و می‌توان گفت تکلیف لیگ برتر تقریبا مشخص است، صنعت نفت آبادان اما همچنان سنگر را حفظ کرده و همچون هرساله بلاتکلیف است. صنعتی‌ها میل داشتند با منصوریان به کارشان ادامه دهند اما این مربی در اقدامی ناگهانی از همکاری با آنها منصرف شد و این باشگاه که به امید منصوریان با هیچ مربی‌ای مذاکره نکرده بود حیران ماند. در ادامه ولی گزینه‌ها از راه رسیدند و جلسات متعدد برای انتخاب سرمربی برگزار شد ولی این جلسات نتیجه نداشت تا اینکه کار به روزهای پایانی هفته کشید.
منصوریان چرا رفت؟
سرمربی استقلالی صنعت نفت جزء معدود مربیان غیربومی این تیم بود که هواداران با او سازگاری داشتند. او به اندازه دیگر بومی‌ها مخالف نداشت و اغلب از تیمش حتی وقتی نتیجه نمی‌گرفت حمایت شد. از این‌رو مشکلی برای ادامه همکاری با صنعت نفت نداشت اما مشکل اصلی بحث مالی بود؛ موضوعی که با این باشگاه عجین شده و به نظر نمی‌رسد راه‌حلی برای او وجود داشته باشد. منصوریان درحالی که قرار بود در جلسه هیات‌مدیره شرکت کند ناگهان تصمیم به خداحافظی گرفت و در متنی احساسی پایان همکاری خود با این تیم آبادانی را اعلام کرد. در همین خصوص شایعاتی مطرح شد. مثل اینکه جلسه ابتدایی با هیات‌مدیره خوب پیش نرفت. یا اینکه او مبلغ 10 میلیاردی برای تمدید قرارداد خواسته است یا لیست بازیکنانی که ارائه داده بود گرانقیمت است. گویا این لیست وجود داشت و امکان خریدش واقعا برای باشگاه صنعت نفت وجود نداشت ولی دو مورد بعدی یعنی مبلغی که برای خود می‌خواست یا اختلافی که با هیات‌مدیره داشت، حقیقت نداشت.
پس چرا او بعد از جدایی از باشگاه صنعت نفت جواب مسئولان این باشگاه را نداد. آیا غیر از این است که او از چیزی ناراحت بود و آن همان بحثی است که بین او و اعضای هیات‌مدیره شکل گرفت؟ بهنام سراج این ادعا را رد می‌کند. مدیر تیم صنعت نفت به «فرهیختگان» گفت: «منصوریان از دوستان 30 ساله من است ولی بعد از خداحافظی جواب مرا نمی‌دهد. به او چندین‌بار زنگ زدم تا دلیل جدایی را از او بپرسم ولی جواب تلفن‌های مرا نمی‌دهد.» مشخص است در این بین اتفاقاتی رخ داده که یا مسئولان باشگاه صنعت نفت آن را متوجه نشدند یا خود را به آن راه زده تا متوجه نشوند. هرچه هست منصوریان را مجبور کرد عطای کار در آبادان را به لقایش ببخشد.
چرا سرمربی انتخاب نمی‌شود؟
باید تا پایان هفته منتظر سرمربی جدید تیم صنعت نفت بمانیم. مذاکره اعضای هیات‌مدیره به نتیجه نرسیده است. گروهی از اعضا در تهران و گروهی در آبادان هستند، از این‌رو در چند جلسه اخیر که به شکل اینترنتی برگزار شد هرچند اظهاراتی منتقل شد ولی به‌دلیل مشکلات اینترنتی به سرانجام نرسید و قرار شد همه اعضا تا پایان هفته خود را به آبادان برسانند و درمورد سرمربی تصمیم بگیرند. البته در همان جلسه اینترنتی تقریبا نظرات اعضا مشخص شد و چند نفری از لیست خارج شدند. از این‌رو به‌زودی در آبادان در این مورد تصمیم می‌گیرند. گزینه‌ها مشخص هستند ولی اتفاق‌نظر بر سر این گزینه‌ها وجود ندارد و برای مشخص شدن سرمربی لازم است ابتدا به اتفاق‌نظر برسند.
نویدکیا نه، فکری شاید
عبداله ویسی گزینه خوبی برای صنعت نفتی‌هاست. او به شرایط آگاه است و از بدنه خوزستان است درنتیجه می‌تواند گزینه خوبی باشد او اما در این چند سال خوب نتیجه نگرفته و ریسک بزرگی به حساب می‌آید. نویدکیا در سپاهان متمول کاری از پیش نبرد و قطعا به‌عنوان یک تازه‌کار نمی‌تواند در این شرایط که به بدترین شکل از سپاهان کنار رفت و جانشین نامداری به جایش آمد به صنعت نفت کمک کند. خطیبی آدمی نیست که در تیم‌های بی‌پول دوام بیاورد. او در نقل‌وانتقالات ریخت‌وپاش دارد و اگر توافقی حاصل شود، نتیجه‌اش قابل پیش‌بینی است. پرکاس اما می‌تواند یکی از کمک‌کننده‌ها باشد. او فصل قبل هم گزینه صنعت نفت بود و در آخرین ساعات همکاری‌شان به بن‌بست خورد. ابراهیم قاسمپور، مدیرفنی باشگاه صنعت نفت درمورد گزینه‌های مطرح‌شده مخصوصا محرم نویدکیا به «فرهیختگان» گفت: «نویدکیا در لیست ما نیست. هیچ بحثی با او نداشتیم. اعضا همه باید اظهارنظر کنند. گزینه‌های ما هم زیاد است و انتخاب از بین این همه گزینه سخت است. خطیبی هم به اندازه دیگران شانس دارد. ویسی اما برخلاف تصورات شانس بیشتری ندارد. چون چیز خاصی اتفاق نیفتاده، بعید است کسی شانس بیشتری داشته باشد. پرکاس دو دوره با من در امارات مربیگری کرده و در تاجیکستان و چند جای دیگر سرمربی بوده است. او فصل قبل دو ساعت قبل از انتخاب نفر بعدی از لیست خارج شد. من به‌جز اینها مربیانی نظیر فکری و امیرحسین پیروانی را هم معرفی کردم و فکر می‌کنم درنهایت از بین همین گزینه‌ها یک نفر را انتخاب کنیم.»
قاسمپور؛ پیشنهاد هیات‌مدیره!
پیشنهاد هیات‌مدیره برای انتخاب سرمربی ابراهیم قاسمپور بود. او اما نپذیرفت و ترجیح داد به جای اینکه مسئولیت بپذیرد گزینه‌هایی را به‌عنوان سرمربی معرفی کند تا هیات‌مدیره تصمیم بگیرد. در اصل قاسمپور نگران این بود که بگویند او به‌عنوان مدیرفنی آمد و درنهایت جای منصوریان را گرفت. به همین دلیل با وجود علاقه‌ای که به این تیم داشت مدیرفنی باقی ماند. درواقع بودجه محدود صنعت نفت است که مسئولان باشگاه را به سوی دم‌دست‌ترین گزینه سوق می‌دهد. آنها به قاسمپور پیسنهاد سرمربیگری دادند چون می‌دانستند او گزینه کم‌خرجی است، دلسوز آبادان است و می‌تواند به این تیم کمک کند. از ابتدا اما قاسمپور به بهانه مدیرفنی آمده بود و می‌خواست در همین سمت باقی بماند. درعوض او بعد از انتخاب سرمربی با اختیارات مشخص درمورد مسائل فنی صحبت می‌کند و به سرمربی کمک خواهد کرد. قاسمپور بهتر از هر کسی می‌داند که صنعت نفت توان رقابت با تیم‌های قدرتمند را ندارند و نه‌تنها باید مربی ارزان‌قیمت بگیرند بلکه باید برای جذب بازیکنان نیز با احتیاط خرید کنند. از این‌رو هر گزینه‌ای در لیست آنها نیست و همین است که کار را برای مسئولان این تیم سخت می‌کند.