نیلوفر مژدهی خبرنگار: همواره سقوط تیم‌ها از لیگ برتر به لیگ دسته اول یکی از دراماتیک‌ترین اتفاقات است؛ تیم‌هایی که معمولا با هزار امید و آرزو برای لیگ آماده می‌شوند اما از همان ابتدای فصل رگ‌های سقوط در آنها دیده می‌شود؛ رگ‌هایی از بی‌پولی، بی‌امکاناتی، دشمن‌تراشی، حاشیه و عدم‌مدیریت. این تیم‌ها هرسال اولین گزینه‌های سقوط هستند. شهرخودرو یکی از این تیم‌هاست که هم بی‌پولی را چشید، هم در استان خودش با انواع کارشکنی‌ها روبه‌رو شد و هم سیاست رسانه‌ای درستی نداشت تا حمایت‌هایی را برای خود جلب کند. همه اینها انگشت‌اتهام را به‌سوی حمیداوی نشانه می‌گیرد. او مدیریت قدرتمندی برای ورزش نبود و تحت‌تاثیر فشارهای داخلی و بیرون استانی دوام نیاورد. حتی واکنش‌های بعد از سقوط تیمش بسیار مصنوعی به نظر می‌رسید. با این حال صحبت درمورد علت سقوط تیمی که در همین چند سال قبل تا آستانه لیگ قهرمانان آسیا رفته لازم است. چرا فوتبالی اینچنین بی‌ثبات داریم که از تیمی در آسیا به یک‌باره چنین ویرانه‌ای می‌سازد که از یک نیم‌فصل فقط 4 امتیاز کسب کند. در این مورد با یکی از اصلی‌ترین افراد شاغل در باشگاه شهرخودرو صحبت کردیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با سیدمهدی سیدصالحی را در ادامه می‌خوانید.
فصل را از ابتدا سخت شروع کردید و این سختی‌ها سرانجام خوبی نداشت.
ابتدا جا دارد از بازیکنان باغیرت تیم شهرخودرو به‌خاطر تحمل همه مشکلات و تلاش غیرتمندانه‌شان تشکر کنم. در این یک فصل جز خدا حامی نداشتیم. اتفاقاتی در مشهد رقم خورد و بی‌مهری‌‌هایی صورت گرفت که جای تاسف دارد. استارت سقوط تیم ما از همان بازی با مس رفسنجان زده شد. آنجا که یک‌سری افراد باعث شدند تیم ما اتحاد خود را از دست بدهد و به رفسنجان نرود، ریشه تیم را تبر زدند. سه امتیاز در آن بازی از دست دادیم و از همان زمان حاشیه‌ها یکی پس از دیگری وارد تیم ما شد. در رسانه و فضای مجازی علیه ما شایعه‌سازی کردند و با اخبار دروغین ما را ورشکسته و درحال واگذاری جلوه دادند. با این کار مانع جذب اسپانسر برای تیم ما شدند. شایعه کردند قرار است تیم را از ما بگیرند. کار را آنقدر سخت کردند که نتوانیم اسپانسر بگیریم و همه مشکلات مالی به گردن باشگاه افتاد. زمین ورزشگاه امام‌رضا را از ما دریغ کردند و مجبور شدیم در شرایطی که رقبای قعرجدولی ما در ورزشگاه امام رضا بازی می‌کردند در ورزشگاه بیرون از شهر (ثامن) بازی کنیم. نامه زدیم در امام رضا به ما تخفیف دهید تا میزبان هواداران‌شان باشیم ولی همکاری نکردند. همه شاهد این سختی‌ها بودند و هیچ کمکی از هیچ مسئولی که ندیدیم هیچ، همه در تلاش بودند به تیم ما لطمه بزنند. ما در همه بازی‌ها چه در شهر خودمان و چه در دیگر شهرها غریب بودیم. تیمی که هیچ حمایتی نشود حقش را به‌راحتی می‌خورند. چقدر با داوری سر ما را بریدند؛ از اخراج نشدن بازیکن استقلال و پیکان گرفته تا گل آفسایدی که تیم هوادار به ما زد. در همین بازی آخر پنالتی ما را نگرفتند. در برنامه‌های تلویزیونی مدام از داوری‌ها علیه تیم ما می‌گویند ولی چه فایده دارد. ما همه‌جوره ضربه خوردیم و درنهایت هیچ‌کس از ما حمایت نکرد نه در شهرمان و نه در فدراسیون و سازمان لیگ.
فکر می‌کنید عمدی در داوری‌ها وجود داشت؟
نمی‌توانم بگویم عمدی بود. از سازمان لیگ و دپارتمان داوری خواهش کردم با توجه به حساسیت مسابقات تیم ما داورانی در نظر بگیرند که تجربه زیادی داشته باشند. چطور همه اشتباهات به ضرر تیم ماست ولی در بازی با ذوب‌آهن تیمی که رقیب ماست، خیلی اتفاقی اشتباه داوری به سودش رقم می‌خورد و اختلافش را با ما زیاد می‌کند؟ من تهمت نمی‌زنم ولی معتقدم این اشتباهات پدر تیم ما را درآورد. اینکه در برنامه تلویزیونی اعتراف کنند اشتباه بود جواب زحمت بازیکنان ما و اشک‌هایی که ریختند می‌شود؟
از ابتدا در یارگیری هم مشکل داشتید و تلاش زیادی برای بستن تیمی خوب نکردید.
این تیم را مهاجری بست. ما در نیم‌فصل متوجه ضعف‌ها شدیم و تیم را تقویت کردیم. حاشیه تیم ما از زمان بازی با مس رفسنجان و آن اعتصاب‌ها شروع شد. درمقابل هر کارشکنی که رخ می‌داد حامی که نداشتیم بازخواست هم می‌شدیم. برای هر بازی در ورزشگاه امام‌رضا از ما 140میلیون تومان درخواست کرده بودند. نکند ما میهمان این شهر بودیم و رقبا میزبان؟ چگونه از تیمی در شهر خودش به جای حمایت اینگونه مطالبه می‌کنند؟ این حمایت است؟ از طرفی یک‌سری افراد معلوم‌الحال در فضای مجازی چرت و پرت می‌گویند که زیبنده خود و خانواده آنهاست. من به‌دنبال حقانیت این تیم هستم و از این نامهربانی‌ها زیاد دیدم ولی این تیم دلخوشی مردم یک شهر است و بازیکنان زیادی در این تیم زحمت کشیدند، از این‌رو بانیان اختلاف را به خدا واگذار می‌کنم.
مشکلاتی با احسان اصولی داشتید و از طرفی به داوری‌ها و عدم‌همکاری سازمان لیگ اشاره می‌کنید. فکر می‌کنید این موارد به هم مربوط است؟
من در این مورد قضاوت را به مردم می‌سپارم. آنها به راحتی می‌توانند تکه‌های پازل را کنار هم بگذارند و قضاوت کنند آیا همتی بود که تیم بماند یا همتی بود که تیم نماند؟ یک مجموعه چقدر می‌تواند رایزنی کند و حواشی را کنار بزند. ما از رسانه هم انتظار داشتیم صدای ما را به گوش دیگران برساند. حمیداوی در این شهر هزینه می‌کند و به آسیا می‌رود. در آن زمان خوب بود و در ادامه یک‌سری آدم بودند که نمی‌خواستند تیم نتیجه بگیرد. کارشکنی‌هایشان کاملا واضح بود. دیگر این آدم‌ها چطور خود را نشان بدهند و ما دیگر چطور اینها را به مردم نشان دهیم؟
غیبت کوتاه حمیداوی در فصل گذشته و روی کار آمدن هیات فوتبال دلیل اصلی مشکلات این تیم است؟
ریشه همه مشکلات این بود که وقتی مشکلاتی برای حمیداوی به وجود آمده تیم را هیات فوتبال در اختیار گرفت. در ادامه وقتی برگشت و تیمش را خواست ناراحت شدند، چون خود را صاحب تیم می‌دانستند. از این‌رو وقتی صاحب تیم برگشت برای اینکه تیم را به او برنگرداند شروع به دشمنی کردند. در اصل لج‌ولجبازی باعث شد یک تیم به این روز بیفتد. از آقایان بپرسید چه منافعی در میان بود که با این تیم چنین کردید؟ در غیاب حمیداوی بدهی‌هایی به بار آوردند که توقع داشتند ما بپردازیم. اسپانسری که گرفتند و بازیکنانی که فروختند را چرا خرج تیم نکردند. چطور تیم دست آقایان بود و پول‌ها را با همین عنوان گرفتند اما موقع پرداخت ما باید بپردازیم. مدارکی هم به ما نمی‌دهند که بتوانیم دریافتی و پرداختی‌هایشان را اثبات کنیم. در اصل ما یک تیم بودیم و اینها یک شهر بودند در نتیجه زورمان نرسید. در بازی با نفت مسجدسلیمان با پیراهن سوم‌مان که زرد و آبی است، بازی کردیم. هیات فوتبال استان چه انگ‌ها که به من نزدند. گفتند سید سپاهان را به اینجا آورده است. درحالی که باید بدانند سید اسم و رسمش خیلی بزرگ‌تر از این است که جواب این آدم‌ها را بدهد. برای کمک آمدم ولی انگ‌هایی زدند که لایق خودشان است. حق ما لیگ یک نبود چون در نیم‌فصل دوم از نظر فنی رشد خوبی کردیم. به خوبی مدیریت کردیم و با هزینه کم بازیکنان خوب گرفتیم ولی حواشی امان ما را برید.
جالب اینکه کسی شما را حذف کرد که هنوز به‌خاطر از دست دادنش طلبکار هستید!
اگر تیمی به‌جز شهر خودرو چنین بدهی از تیم دیگر داشت امان از روزگارش درمی‌آوردند. پس عدالت کجا می‌رود؟ اگر پول پرسپولیس را به ما می‌رساندند، وضع تیم ما خیلی بهتر می‌شد. با درویش صحبت کردم و گفت قرار است یک پولی بیاید باید خرد خرد به شما پرداخت کنیم. ما یک‌بار تخفیف دادیم و خودشان دوباره از آن کسر کردند و به خودشان تخفیف دادند، دیگر خرد خرد چیست؟ دلیل این حق‌خوری‌ها این است که ما حامی نداریم و مثل دیگر شهرها هیات فوتبالی نداریم که دنبال کار ما را بگیرد. همه در استان‌ها حمایت می‌کنند تا تیم‌ها سرپا بمانند ولی اسم تیم ما را همه شهرخودرو صدا می‌کردند هیات فوتبال می‌گفت پدیده. تیمی که تنها باشد هر بلایی سرش می‌آورند.