
ترور خبرنگار فلسطینی در سالگرد حمله به آسوشیتدپرس
صبح دیروز پنجشنبه 21 اردیبهشت برابر با 9 شوال 1443 هجری قمری، درست در سالگرد بمباران ساختمان خبرگزاری آسوشیتدپرس در جریان جنگ اخیر در غزه، شیرین ابوعاقله، خبرنگار فلسطینی شبکه الجزیره در جریان تهیه گزارش میدانی از هجوم بیرحمانه نظامیان رژیمصهیونسیتی به اردوگاه جنین در فلسطین مورد اصابت گلوله جنگی نظامیان این رژیم قرار گرفت و درنهایت به شهادت رسید. تکتیراندازان رژیمصهیونیستی این خبرنگار را درحالی هدف قرار دادند که وی جلیقه خبرنگاری بر تن داشته و بنابرگفته شاهدان محلی، در آن هنگام کوچکترین درگیری میان فلسطینیها و نظامیان اشغالگر در جریان واقع نشده بود. به گفته باراک راوید، روزنامهنگار صهیونیست «شیرین ابوعاقله یکی از قدیمیترین و سرشناسترین خبرنگاران الجزیره بود که در همه کشورهای عربی و غیرعربی شناختهشده بود.» پس از این جنایت، بیانیههای زیادی در سرتاسر دنیا در محکومیت کشته شدن این خبرنگار الجزیره صادر شد اما همانطور که این اولین جنایت رژیم اشغالگر قدس علیه خبرنگاران، فعالان صلح و اهالی رسانه نبوده، تاریخ برخورد این رژیم با رسانه نشان میدهد که من بعد هم هیچخبرنگار و فعال رسانهای از شر جنایتهای سربازان این رژیم در امنیت و مصونیت نخواهد بود.
رد شدن از روی فعال صلح آمریکایی خانم با بولدوزر
قتل ناجوانمردانه فعال صلحطلب ایتالیایی در سال 2007
ویتوریو آریگونی، فعال صلحطلب ایتالیایی از سال ۲۰۰۷ به عضویت جنبش جهانی همبستگی برای شکستن محاصره غزه در آمد از همان سال 2007 تا زمان کشته شدنش در شمال نوار غزه (به تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۱۱) اقامت داشت. آریگونی در تمام سالهای حیاتش مدافع حقوق بشر و نویسنده ضدجنگ بهشمار میرفت. «غزه… وقتی انسانی به آن بنگریم» کتابی به تالیف آریگونی و به زبان ایتالیایی بود. ویتوریو در آگوست سال ۲۰۰۸ میلادی همراه سایر فعالان صلحطلب در قالب دو قایق کوچک امدادرسان به اهالی نوار غزه وارد غزه شد. وی بلافاصله به درگاه خداوند سجده شکر کرد. آریگونی پیرو علاقهای که به قضیه فلسطین و مقاومت داشت، دو مورد از نمادهای انقلاب فلسطینیان را روی دستانش خالکوبی کرده بود. یکی واژه «مقاومت» با خطالرسم عربی و دیگری تصویر «حنظله» نماد آوارگان فلسطینی در کاریکاتورهای هنرمند فلسطینی ناجی العلی. وی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۱ در 36 سالگی از سوی گروهی موسوم به «صحابی محمد بن مسلمه» ربوده شد و جسدش پس از چند روز در یکی از خیابانهای فرعی غزه پیدا شد. بهدنبال قتل ناجوانمردانه این فعال صلح، شمار زیادی از فلسطینیها در میدان مرکزی شهر تحصن کردند. به گفته مادر ویتوریو او دوسال پیش از قتلش بارها از سوی گروههای راستگرای آمریکایی تهدید به مرگ شده بود.
جنایت علیه خبرنگار آسوشیتدپرس در سال 2014
سالها پیش از این، در سال 2014 میلادی در جریان تهاجم رژیمصهیونیستی به «غزه»، 49 دفتر بمباران شد و 16 خبرنگار در همین بمبارانها کشته شدند. با شهادت عبدالله مرتجی، خبرنگار جوان فلسطینی در بمباران منطقه الشجاعیه تعداد خبرنگاران کشتهشده در 51 روز جنگ مداوم و محاصره بیرحمانه سربازان این رژیم به 16 نفر رسید. همچنین یک فعال رسانهای به نام نجلاء الحاج هم در این بین کشته شد. در میان این کشتهها، سیمون کامیلی، عکاس و خبرنگار ایتالیایی خبرگزاری آسوشیتدپرس به همراه علی ابوعفش، خبرنگار و مترجم همراه وی در اثر انفجار یکی از موشکهای عمل نکرده رژیمصهیونیستی کشته شدند. کامیلی نه مسلمان بود و نه از اهالی فلسطین یا کشورهای ضدرژیمصهیونیستی، با این حال توسط بمبارانهای این رژیم کشته شد تا همگان بدانند جنایتهای رژیمصهیونیستی تنها محدود به فلسطین و فلسطینیها نبوده و نیست.
شلیک مستقیم به سر عکاس انگلیسی 21 سالهای که مشغول نجات دختربچهای 2ساله بود
شلیک توام باخنده سرباز رژیمصهیونیستی به گلوی مستندساز انگلیسی
در ماه می2003، یک فیلمبردار و فیلمساز 34 ساله انگلیسی درحالیکه در نوار غزه برای مستندی راجع به رنجها و مشکلات کودکان فلسطینی تصویربرداری میکرد، با شلیک گلوله مستقیم یک سرباز صهیونیستی درست به وسط گلویش کشته شد. جیمز هنریمیلر، مستندساز و فعال رسانهای که کشته شدنش موجی از اظهار نفرتها نسبت به رژیمصهیونیستی را درپی داشت. به روایت شاهدان محلی، آن گلوله به عمد شلیک شد و تصادفی نبود. در شب قبل از این جنایت، جیمز و همکارانش درحالی خانه یک فلسطینی را ترک میکردند که پرچم سفید داشتند، چراغ حمل میکردند و جلیقه ضدگلوله پوشیده بودند و روی کلاه آنان کلمه تیوی نمایان بود، به شکلی که سربازان رژیمصهیونیستی بهسادگی میتوانستند تشخیص دهند که آنان یک گروه خبری هستند. این گروه قبل از تیراندازی با صدای بلند به سربازان اسرائیلی گفته بودند که ما خبرنگار انگلیسی هستیم. به گفته همکاران میلر او داشت بهسمت نفربر زرهپوش سربازان این رژیم میرفت تا به آنان بگوید که خبرنگار هستند اما آن سربازان بهنظر در حالت عادی نبودند و بلندبلند میخندیدند تا اینکه یکی از آنان مستقیما به گلوی جیمز شلیک کرد و او را از پای درآورد.