دسترسی به یک سند 20صفحه‌ای شامل محتوای توافق وین خبری بود که پنجشنبه گذشته رویترز آن را منتشر کرد. این خبرگزاری مدعی شده است ایران در این سند متعهد شده سطح غنی‌سازی خود را تا 5 درصد کاهش داده و در مقابل 7 میلیارد دلار از دارایی‌های بلوکه‌شده ایران در کره آزاد شود. توافق بر سر تبادل زندانیان بین ایران و آمریکا ادعای دیگر این خبرگزاری است.
در گفت‌وگویی که با علیرضا کوهکن داشته‌ایم صحت ادعاهای طرح شده مورد بررسی قرار گرفته است.
کوهکن ضمن رد ادعای افشای اطلاعات در این باره می‌گوید: «طرف ایرانی هم اعلام کرد که این گفته رویترز، اطلاعات‌سازی برای فریب افکار عمومی است تا واقعیت، اما چون مذاکرات حول بازگشت به سند 2015 است، بنابراین اگر توافقی انجام شود، سطح غنی‌سازی همان 67.3 درصد که در توافق بوده، همان خواهد بود.» کوهکن همچنین ارتباط بین مذاکرات و دارایی‌های بلوکه شده ایران را به‌لحاظ حقوقی رد می‌کند، اما در‌مورد تاثیری که توافق احتمالی بر بازسازی این دارایی‌ها می‌گذارد، می‌گوید: «در شرایط واقعی کره‌جنوبی و عراق دلیل عدم‌پرداخت مطالبات ایران را نگرانی از تحریمهای ایالات‌متحده می‌دانند. طبیعتا اگر توافقی اتفاق افتاده و تحریم‌ها کنار گذاشته شود پرداخت درآمدهای بلوکه شده ایران به‌لحاظ عملی هم مشکلی نخواهد داشت. البته به‌لحاظ حقوقی و شکلی این دو موضوع هیچ ارتباطی باهم ندارند اما نمی‌شود واقعیت را انکار کرد که بههرحال اگر توافقی اتفاق بیفتد چون هم کره می‌خواهد این پول را بپردازد تا بتواند مراودات آتی‌اش با ایران را حفظ کند و هم اگر ایران شکایتی از این کشور بکند در مجامع بین‌المللی محکوم خواهد شد، بنابراین اگر بهانه تحریم‌ها نباشد پرداخت پول خیلی سریع اتفاق می‌افتد.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه با پرداختن به موضوع تبادل زندانیان بین ایران و آمریکا در این باره می‌گوید: «حتی در زمان آقای ترامپ یعنی قبل از همه‌گیری کرونا، وزیر سابق امور‌خارجه ایران تبادل زندانیان را یک موضوع انسانی دانسته و همچنین عنوان کرده بود که تبادل زندانیان می‌تواند پیش‌درآمدی برای توافق باشد که قابلیت پیگیری دارد. اما واقعیت این است که مدت‌ها از زمان مذاکرات درباره این موضوع می‌گذرد و ارتباطی به برجام ندارد. این حرف بسیار درست است که مبادله زندانیان می‌تواند همزمان یا بعد از رسیدن به توافق اتفاق بیفتد، اما این دو موضوع با یکدیگر ارتباط و سنخیتی ندارد.» کوهکن موضوع تبادل زندانیان بین ایران و آمریکا را نیز ناشی از تلاش ایران دانسته و صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه می‌دهد: «افرادی در ایران به جرم جاسوسی و اقدامات خرابکارانه دستگیر شدند و آمریکایی‌ها می‌خواهند این افراد را با کسانی مبادله کنند که هیچ اتهام خطرناکی ندارند. بعضی‌ها متهمند که هیچ‌کاری ندارند و صرفا می‌خواستند برخی از تحریمهای غیر‌انسانی ایالات‌متحده را دور بزنند. بنابراین این دو موضوع باهم هم‌سنخ نیستند، اما بههرحال از آنجایی که آمریکایی‌ها اهمیتی به مسائل حقوق بشری و انسانی نمی‌دهند جمهوری اسلامی پیگیر است تا از این موقعیت استفاده کرده و تعدادی از شهروندان خود را از زندان‌های آمریکایی نجات بدهد. این دو موضوع هیچ‌وقت ذیل مذاکرات هسته‌ای انجام نشده است. حتی در زمانی که مذاکرات هسته‌ای اتفاق نمی‌افتاد ایران و آمریکا صراحتا اعلام کرده بودند که دارند راجع‌به این موضوع گفت‌وگو می‌کنند، آن هم صرفا به‌خاطر پیگیری جمهوری اسلامی برای حل این مساله حقوق بشری بوده است.»