به گزارش «فرهیختگان»، یک اشتباه از علیرضا بیرانوند دروازهبان مطرح و کهنهکار تیمملی کافی بود تا قفل دروازه تیمملی فوتبال ایران روی پسر یکی از مطرحترین دروازهبانهای تاریخ فوتبال کشورمان و یکی از اسطورههای فوتبال ایران باز شده و پای امیر عابدزاده به ترکیب اصلی برسد. در نخستین گام عابدزاده در هفته ششم رقابتهای مقدماتی جام جهانی و از هفته اول دور برگشت رقابتها در دیدار مقابل سوریه که به میزبانی اردن برگزار شد به ترکیب اصلی رسید و اتفاقا در این دیدار موفق ظاهر شد و دروازه تیم ملی را بسته نگه داشت، دیداری که با برتری سه گله تیمملی با گلهای آزمون، حاجصفی و قلیزاده به سود شاگردان اسکوچیچ به پایان رسید تا تیمملی در آستانه صعود قرار بگیرد. این درحالی است که در نهایت این اتفاق یعنی کار صعود به تهران و دیدار مقابل عراق و بازیای که پنجشنبهشب در ورزشگاه آزادی برگزار شد، کشید.
فارغ از همه حساسیتها و جذابیتهای این دیدار اما یک نکته بیشتر از هرچیز دیگری در این مسابقه به چشم آمد و آن هم تکرار تاریخ بعد از حدود ۲۴ سال در درون دروازه تیم ملی بود. تیم ملی فوتبال ایران اولین بار بعد از انقلاب به سختی و با عملکردی اعجابآور در استرالیا با درخشش احمدرضا عابدزاده و یارانش به جام جهانی فرانسه صعود کرد و اینطور پیشبینی میشد که در تهران نیز بعد از ۲۴ سال این بار پسر او و یارانش موجبات صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را بهعنوان سریعترین و آسانترین صعود فراهم کنند، هرچند برخی گمانهزنیها حکایت از آن داشت که احتمالا شاید دوباره اسکوچیچ به بیرانوند اطمینان کرده و او را در درون دروازه قرار دهد، اما در روزی که امیر عابدزاده از سوی دراگان اسکوچیچ بهعنوان مرد شماره یک دروازه ایران دوباره انتخاب شد، اسطوره فوتبال ایران نیز در جایگاه ویژه حاضر شد تا عملکرد پسرش و صعود به جام جهانی را از نزدیک تماشا کند. روز بازی به عابدزاده خبر رسیده بود که قرار است امیر سنگربان اصلی تیم ملی باشد، حتی منتظر دعوتنامه و بلیت برای این دیدار نماند و با اعلام این موضوع که همه من را میشناسند و انشاءالله که مشکلی پیش نمیآید به همراه چند نفر از نزدیکانش به ورزشگاه آزادی رفت تا از جایگاه سیآیپی بازی ایران و عراق و درخشش پسرش که زحمات زیادی را در این سالها برای او کشیده بود (درواقع خروجی کار خودش را) از نزدیک تماشا کند.
گلر اسبق تیم ملی که سابقه بازی در استقلال و پرسپولیس را در کارنامه دارد، خالق یکی از صعودهای ویژه ایران به جام جهانی نیز محسوب میشود. جاییکه در ملبورن و در جدال با استرالیای مدعی با واکنشهای خود در نهایت صعودی شیرین را به نام نسل ۹۸ کردند و راهی جام جهانی فرانسه شدند. دروازهبان محبوب فوتبال ایران البته برخلاف همنسلان خود یک تمایز ویژه داشت؛ توانست شاهد صعودی دیگر به نام عابدزاده باشد. امیر عابدزاده بهعنوان جانشین خلف او با عبور از مسیری سخت توانست در درون دروازه تیم ملی حاضر شود و با دستیابی به امتیازات جدال با عراق، سهمیه حضور در جام جهانی را به همراه سایر اعضای تیم کسب کند. احمدرضا عابدزاده به همین منظور در استادیوم آزادی حاضر شد تا دومین صعود عابدزادهها به جام جهانی را با جشن خانوادگی تکمیل کند و این اتفاق هم به بهترین شکل افتاد و درحالی که هواداران و بازیکنان و کادر فنی تیم ملی در یک جشن و پایکوبی دستهجمعی شرکت میکردند، به کنار زمین رفت تا بهعنوان اولین نفر این صعود را به فرزندش تبریک بگوید، هر چند همین اتفاق بهعنوان یک اتفاق ویژه در ورزشگاه آزادی از هر موضوع دیگری برجستهتر شده و تمام رسانهها از لحظه دیدار امیر و پدرش و زمانی که به زمین افتاد تا دست پدر را ببوسد، اخبار و تصاویری را منتشر کردند و از این موضوع بهعنوان یکی از هیجانانگیزترین اتفاقات جشن صعود تاریخی هفتم بهمن یاد کردند.
در ورزشگاه آزادی چه گذشت؟
لحظاتی که امیر عابدزاده در روز پنجشنبه متوجه شد بهعنوان دروازهبان اصلی تیم ملی قرار است این تیم را مقابل عراق همراهی کند، با یکی از همراهان پدرش تماس گرفته و هماهنگیها برای حضور احمدرضا عابدزاده در ورزشگاه را به عمل آورد، البته قرار شد برای حضور عابدزاده نامهنگاری شود و برای او بلیت ویژه بفرستند، اما عقاب فوتبال ایران اعلام کرد اصلا نیازی به نامهنگاری و بلیت نیست و خودش به همراه چند تن از اطرافیانش راهی ورزشگاه شد و منتظر دعوت کسی نماند.
در سالهای اخیر بارها بهعنوان تماشاگر بازیهای پرسپولیس و یا دیدارهای نمادین به آزادی رفته بود، اما پنجشنبهشب برای او یک حس و حال دیگری داشت و اطرافیانش تعریف میکردند که بعد از صعود تیم ملی عابدزاده از خوشحالی روی ابرها قدم میزد و انگار در کما بود! در این میان استقبالی بسیار ویژه از سوی هواداران تیم ملی چه استقلالیها و چه پرسپولیسیها از وی به عمل آمد و تا جایی که میشد احمدرضا نیز برای هواداران دست تکان داد و انرژی مثبت میفرستاد.
در پایان مسابقه نیز این اتفاقات قشنگ ادامه داشت و به محض اینکه احمدرضا به رختکن رسید همه بازیکنان تیم ملی به سمت او رفتند و پدر سرشناس همبازی خود را در آغوش کشیدند و این پیروزی و صعود را به دروازهبان پیشین تیم ملی تبریک گفتند. عابدزاده به همراه سجادی، صالحیامیری، عزیزیخادم و سایر مسئولان راهی رختکن شد و دقایقی برای ملیپوشان صحبت کرد و در نهایت با آنها عکس یادگاری گرفت و در مجموع این چهره در ورزشگاه آزادی یک شب رویایی را سپری کرد.
استقبال از رشد امیر در اروپا
عابدزاده در جایگاه مدام با اطرافیانش صحبت کرده و بیشتر از هر چیزی از این موضوع خوشحال بود که امیر در اروپا بازی میکند و به نظر میرسید او به شدت از این امر که پسرش در فوتبال اروپا رشد و پرورش پیدا کرده است استقبال میکند، در واقع اینطور میگفت که امیر در فوتبال اروپا خیلی چیزها را یاد میگیرد و همین که بدون استرس و نگرانی در درون دروازه تیم ملی میایستد و تکنیکهای دروازهبانی را به خوبی یاد گرفته و بازی با پای او نیز در کنار خروجهایش ایدهآل است، همه اینها به خاطر حضورش در فوتبال اروپاست.
امیر به پدرش: فقط به عشق خودت اینجا هستم
بعد از سوت پایان بازی احمدرضا خودش را به کنار زمین رساند و امیر با پرچم ایران بر دوش بهسمت پدر دوید، زانو زد و دست پدر را بوسید تا لحظهای تاریخی و ماندگار به ثبت برسد. شاید بتوان گفت ماندگارترین تصویر از سادهترین صعود به جام جهانی. امیر بعد از بوسیدن دست پدر در آغوش او قرار گرفت و به ستاره پیشین فوتبال ایران گفت: «به عشق خودت اینجا هستم و تو هستی که باعث و بانی همه این اتفاقات شدی.»
فقط عابدزاده و اشمایکل
جالب اینکه گل مهدی طارمی، عابدزاده را یاد گل خداداد عزیزی در جام جهانی انداخت و مدام خاطرات آن روز در ملبورن برایش تداعی میشد و مدام با اطرافیانش درباره این گل و حس و حالش صحبت میکرد و میگفت در دنیا فقط دو دروازهبان به این افتخار رسیدند که هم خودشان و هم پسرانشان در جام جهانی بازی کنند؛ من و اشمایکل، کدام دروازهبان دیگر در دنیا به این موفقیت نائل شده که پسرش به جام جهانی برسد و خودش هم در جام جهانی بازی کرده باشد؟