علیرضا داودنژاد، کارگردان فیلم «نیاز» معتقد است: «مطالبه سینمای ایران شکستن انحصار نمایش در سالن، برخورداری از بازار امن و امان نمایش خانگی و رسیدن به آستانه تولید هزار فیلم بومی و محلی و ملی در سال است؛ چشم‌اندازی که به رونق و توسعه سالن‌های سینما نیز منجر می‌شود و جذب مخاطبان را از هردو بازار سالن و نمایش خانگی -چه در داخل و چه در خارج از مرزها - برای سینمای ایران ممکن می‌کند.»
داودنژاد در متنی که با عنوان «اکران قطره‌چکانی» دراختیار ایسنا گذاشته است، نوشت: «افزونی فیلم بر ظرفیت سالن حاصل تعطیلی این بازار در زمان کرونا و تراکم فیلم‌های پشت اکران است. فرصتی طلایی برای سینمای ایران که بنا به ضرورت بیشتر در خانه ماندن مردمان می‌توانست به‌دنبال امنیت بازار و جذب مخاطب برود و زیرساخت‌های نمایش خانگی را سروسامان بدهد و با معرفی موثر و تبلیغات فراوان «سینما آنلاین» را راه بیندازد و دوران تازه‌ای از شکوفایی را پیش‌روی سینمای ایران بگشاید.»
وی در بخش دیگری از این یادداشت نوشته است: «فرصتی که به‌نحوی باورنکردنی سوزانده شد؛ انحلال موسسه رسانه‌های تصویری و سپردن نمایش خانگی به بازار سیاه و انحصار و پس زدن سینمای ایران و بی‌اعتنایی به فیلم‌های ایرانی زمین‌گیرشده در پشت درهای بسته سالن؛ واقعیت مصیبتی است که بر سینمای ایران رفته و نهایتا به وضعیت اندوهبار اکران قطره‌چکانی امروز منجر شده است. به‌قول شاعر همچون جرعه‌ای که غلامان به کبوتران می‌نوشانند پیش از آنکه خنجر بر گلوگاه‌شان نهند! معضل قطعی سینمای امروز ایران تنگنای نمایش در سالن است و جز سروسامان دادن به نمایش خانگی و گشودن این بازار ملی میلیونی به روی سینمای ایران چاره دیگری وجود ندارد.»
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «دوستان سینمای ایران برای حفظ و رونق و اعتلای چرخه تولید و عرضه فیلم فقط به دریچه گیشه سالن‌های نمایش نظر نمی‌دوزند و روی سرمایه و سفارش میلیون‌ها مخاطبی حساب باز می‌کنند که در خانه‌های خود فیلم می‌بینند. مدیریت سالن‌محور دولتی و صنفی که آرایش تشکیلاتی و مناسبات دیوانی خود را برمبنای ظرفیت‌های نمایش و تعداد صندلی‌های سالن تنظیم کرده، با سونامی دیجیتال به موزه‌های تاریخ سپرده شده و اینک با توسعه امکان نمایش فیلم در موبایل و تبلت و لپ‌تاپ و انواع مانیتور و تلویزیون‌های نمایش خانگی؛ مدیریت دولتی و صنفی سینما باید از جلد سالن‌محوری بیرون بیاید و پاسخگوی نیاز بی‌پایان مخاطبان ده‌هامیلیونی زبان فارسی به تولیدات صوتی تصویری مخصوصا فیلم‌های سینمایی بشود. درحالی‌که شط پهناور نمایش خانگی در گذر است، انصاف نیست فیلم‌های ایرانی قطره‌چکانی و گم‌وگور، اکران را چشیده نچشیده، راهی مسلخ شوند.»
در بخش دیگری از یادداشت کارگردان «مرهم» آمده است: «نجات فضای دیداری شنیداری کشور از سلطه محصولات ترکی، اروپایی، آمریکایی، مکزیکی، کره‌ای و هندی و بازگرداندن مخاطبان به‌تاراج‌رفته ده‌هامیلیونی توسط بازار سیاه و شبکه‌های ماهواره‌ای به دامان تولید داخلی جز با تامین امنیت شغلی برای هنرمندان و ایجاد بازار امن و امان و به‌رونق برای کالاهای فرهنگی به‌دست نمی‌آید.»