فرهیختگان ماهواره‌بر تحقیقاتی سیمرغ پنجشنبه هفته گذشته به فضا پرتاب شد. ارسال این ماهواره‌بر اجرایی شدن بخشی از سند توسعه هوافضا مصوب سال 1391 شورای عالی انقلاب فرهنگی است. سیداحمد حسینی، سخنگوی فضایی وزارت دفاع پیرامون جزئیات فنی و ماموریت ماهواره‌بر سیمرغ گفته است، سیمرغ یک ماهواره‌بر دو مرحله‌ای است که با خوشه‌ای کردن چهار موتور سفیر در مرحله اول توانایی حمل ماهواره‌های ایرانی را داراست. این قابلیت باعث می‌شود بتوانیم ماهواره‌های سنگین‌تری را به مدار حمل کنیم و از طرفی هم، چندین ماهواره کوچک را در یک پرتاب به فضا پرتاب کنیم. مطابق سخنان حسینی پرتاب سیمرغ یک پرتاب تحقیقاتی بوده است که در آن برای نخستین بار پرتاب ۳ محموله تحقیقاتی به‌صورت همزمان به ارتفاع ۴۷۰ کیلومتری و با سرعت ۷۳۵۰ متر بر ثانیه محقق شد. بنابر سخنان حسینی ارسال ماهواره‌بر سیمرغ به فضا یک عملیات کاملا تحقیقاتی است، اما با این وجود طی چند روز گذشته کشورهای اروپایی ازجمله فرانسه با سیاسی کردن پرتاب سیمرغ به فضا ماموریت این ماهواره‌بر را در تضاد با قطعنامه‌های بین‌المللی ازجمله قطعنامه 2231 شورای امنیت قلمداد کردند. همچنین برخی رسانه‌های غربی مانند تایمز رژیم‌صهیونیستی با پیوند ماموریت سیمرغ به مذاکرات هسته‌ای وین مدعی شدند پرتاب ماهواره در میانه مذاکرات وین با موضع افراطی مذاکره‌کننده‌های تهران، همخوانی دارد. چنین واکنش‌های منفی‌ای به پیشرفت‌های علمی ایران موضوع جدیدی نیست. کشورهای غربی همواره طی دو دهه گذشته سعی داشته‌اند پیشرفت علمی مشروع و توان دفاعی- نظامی جمهوری اسلامی را با فضاسازی سیاسی و رسانه‌ای محدود و محکوم کنند. گاهی نیز این فضاسازی‌ها باعث شده است در داخل هم عده‌ای از دولتمردان تحت‌تاثیر قرار گرفته و برای کسب اعتماد غربی‌ها برنامه‌های پیشرفت موشکی و ماهواره‌ای ایران را کُند و حتی جلسات شورای عالی فضایی را برای یک دهه تعطیل کنند. در همین راستا مطابق سخنان چندی قبل فتح‌الله امی از اعضای برجسته پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم در دولت روحانی به دلیل عدم تخصیص اعتبارات، فعالیت‌های فضایی ایران متوقف شد. این عدم تخصیص اعتبار نشأت‌گرفته از نگاه دولت روحانی به مساله پیشرفت فضایی و موشکی است. روحانی و حامیان وی در سالیان گذشته معتقد بودند آزمایش‌های موشکی می‌تواند یکی از عوامل برهم زننده مذاکرات هسته‌ای و برجام باشد. این اعتقاد به قدری پررنگ بود که حتی حرف‌های ظریف، وزیر امورخارجه نیز نادیده گرفته می‌شد. به‌عنوان مثال در صفحه 152 کتاب «راز سر به مهر» ظریف تاکید می‌کند بر‌خلاف تبلیغات منتقدانش نه‌تنها از مذاکرات پلی برای تهدید قدرت موشکی ایران نساخته بلکه خود یکی از مدافعان انجام آزمایش موشکی، آن‌هم پس از توافق ژنو بوده است تا با این آزمایش پاسخی به تحریم تعدادی از شرکت‌های ایرانی و غیرایرانی در 17 بهمن 92 داده شود. اما با وجود چنین درخواستی از سوی ظریف، وزیر دفاع وقت با انجام آزمایش موشکی مخالفت می‌کند و درنهایت نیز این آزمایش علی‌رغم تاکیدات ظریف هیچ‌گاه انجام نمی‌شود.
تجربه تاریخی دو دهه گذشته نشان می‌دهد عقب‌نشینی ایران از مواضع منطقی و مشروع خودش در زمینه پیشرفت‌های علمی و فضایی باعث زیاده‌خواهی‌های طرف‌های غربی می‌شود اما هر کجا که دولت‌های مستقر منطق مقاومت و دفاع از پیشرفت‌های موشکی را در پیش گرفته‌اند، شاهد عقب‌نشینی طرف‌های غربی از زیاده‌خواهی‌های خود و احیای حقوق مردم ایران بوده‌ایم. این بار نیز با وجود اینکه پرتاب ماهواره‌بر سیمرغ اتفاقی کاملا تحقیقاتی است، اما در چنین شرایطی همزمانی پرتاب ماهواره‌بر سیمرغ با مذاکرات هسته‌ای وین، این پیام از سوی ایران به جهان را مخابره می‌کند که جمهوری اسلامی در مسیر پیشرفت‌های علمی و مشروعش هیچ محدودیتی را نمی‌پذیرد و در آینده نیز این مسیر بدون دخالت کشورهای غربی با جدیت و قدرت بیشتری ادامه پیدا می‌کند.
در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید:
مذاکرات وین بی‌ارتباط به سیاست‌های دفاعی ایران (لینک)