ندا اظهری، مترجم: با شروع همه‌گیری کرونا، بسیاری از کشورهای دنیا تحت تاثیر این ویروس، دچار رکود مالی و وضعیت وخیم اقتصادی ناشی از کاهش ثبت‌نام دانشجویان به‌ویژه دانشجویان خارجی شدند. در این بین، بیش از همه، دانشگاه‌هایی آسیب دیدند که وابستگی مالی زیادی به شهریه‌های دانشجویی داشتند و با بسته شدن مرزها و تعطیلی دانشگاه‌ها، این رکود وخامت بیشتری پیدا کرد. استرالیا نیز به‌دلیل اینکه یکی از مقاصد اصلی دانشجویان بین‌المللی در دنیا به شمار می‌رود، چالش‌های مالی شدیدی را طی دو سال گذشته پشت‌سر گذاشته است. این دانشگاه به‌رغم گمانه‌زنی‌های مختلف، بالا و پایین‌های زیادی را در درآمدهای به‌دست آمده از شهریه‌های دانشجویی در دوران کرونا پشت‌سر گذاشته و حجم زیادی از مشاغل دانشگاهی با نابودی مواجه شده‌اند و انتظار می‌رود با کسب تجربه از این دوران، استرالیا بتواند در آینده‌ای نزدیک از نظر وضعیت مالی دانشگاه‌ها شرایط مطلوب‌تری را کسب کند.

رکودهای مالی دانشگاه‌های استرالیا در کنار حذف برخی مشاغل دانشگاهی، بسیاری از دانشگاهیان این کشور را با چالش روبه‌رو کرده است. گزارش‌ها حکایت از آن دارد که حدود 10 درصد نیروی کار تمام‌وقت دانشگاهی در دوران همه‌گیری کرونا، شغل خود را از دست داده‌اند. اگرچه این مقدار با کاهش درآمد شهریه‌ها در سال 2020 مطابقت دارد، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که درآمد کلی دانشگاه‌های استرالیا به‌طورکلی تنها 5 درصد کاهش داشته است. باوجود اینکه در ماه‌های نخست شروع کرونا کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند که تاثیر همه‌گیری روی درآمدهای دانشگاهی بسیار قابل توجه است، اما آمارهای واقعی نشان می‌دهد تاثیر همه‌گیری بر این درآمدها کمتر از میزان پیش‌بینی بوده و این در‌حالی است که حدود نیمی از دانشگاه‌های دولتی استرالیا از تاثیرات مالی کرونا متاثر شده‌اند. آمارها نشان می‌دهد حدود 8 دانشگاه استرالیایی در سال 2020 در مقایسه با سال 2019 یا افزایش درآمدی داشته یا تغییر چندانی را در زمینه درآمدهای کلی خود تجربه نکرده‌اند. با نگاه به پیش‌رو، افزایشی که در سایر درآمدها پیش‌بینی شده، مانعی دربرابر هرگونه کاهش بیشتر در درآمد دانشجویان بین‌المللی می‌شود.

  کرونا، یک دهه رشد را متوقف کرد

از سال 2010 تا سال 2019، ثبت‌نام دانشجویان بومی در دانشگاه‌های استرالیا تا 27 درصد رشد داشته و این رشد در ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی تا 56 درصد گزارش شده است. در این میان، درآمد کلی سالانه از تداوم کارها تا 65 درصد افزایش نشان می‌دهد که در سال 2019 حدود 26 میلیارد دلار را شامل می‌شود. کمک‌های مالی دولت به‌عنوان سهمی از درآمد دانشگاه‌ها، ازجمله پرداخت‌های طرح مشارکت آموزش عالی دانشجویان (HECS)، از 56 به 49 درصد کاهش یافت. درآمد حاصل از کارمزدها و هزینه‌ها نیز از 23 به 32 درصد افزایش یافته است. تا پایان سال 2019، کل ارزش خالص دانشگاه‌ها 44 میلیارد دلار بوده است. اما همه آنها حائلی قدرتمند برای مدیریت چالش‌های مالی همه‌گیری به شمار نمی‌روند. در اواسط سال 2020، در میان قرنطینه‌های موج اول و بسته شدن مرزها، چند مفسر پیش‌بینی کرده‌اند که تاثیر آن روی ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی بدتر از نتیجه واقعی سال 2020 خواهد بود. کارشناسان، زیان کارمزد سال 2020 را تا 2.51 میلیارد دلار پیش‌بینی کردند به‌طوری‌که این آمارها از کاهش 10 درصدی درآمد شهریه‌ای دانشگاه‌ها حکایت دارد. مقامات دانشگاه‌های استرالیا در فوریه 2021 اعلام کرده‌اند که دانشگاه‌ها1.300 میلیارد دلار از درآمد خود را در سال 2020 از دست داده و در سال 2021 هم با کاهش درآمد 1.433 میلیارد دلاری روبه‌رو شده‌اند. وزارت آموزش عالی فدرال در آگوست 2021 اعلام کرد که بخش آموزش عالی دانشگاه‌ها، سال‌جاری را با موقعیت مالی نسبتا قدرتمندی آغاز کرد که از مازاد درآمد 2 درصدی برخوردار شد. ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی تا 5 درصد در سال 2020 و تا 12 درصد تا اواسط سال 2021 کاهش داشته است.

پرسنل و کارکنان دانشگاهی معمولا 57 درصد هزینه‌های دانشگاه را شامل می‌شوند. گزارش‌هایی که در فوریه 2021 اعلام شد مبنی‌بر آن است که دست‌کم 17.300 شغل دانشگاهی در دوران همه‌گیری کرونا از بین رفته است. تا سپتامبر 2021، از هر 5 شغل در حوزه آموزشی، یک شغل از بین رفته که کل این تعداد در دانشگاه‌های عمومی حدود 35 هزار شغل را دربرمی‌گیرد.

  نتیجه‌گیری‌های به‌دست‌آمده از اثرات همه‌گیری

نتایج حاصل از همه‌گیری کرونا در سال 2020 به‌خوبی مستند شده است؛ با این وجود، پیام‌های ترکیبی درباره کاهش درآمدهای دانشگاهی در سال 2021 و پس از آن تصویر گیج‌کننده‌ای را به تصویر کشیده است، به‌طوری که براساس پژوهش‌ها، نتایج مهمی به‌دست می‌آید.

نخستین نتیجه، تاثیر همه‌گیری روی امور مالی آموزش عالی استرالیا در سال 2020 بوده که از اهمیت بالایی برخوردار بود، اما نمی‌توان آن را یک فاجعه دانست. در سال 2020، کل درآمدها تا 5 درصد کاهش یافت. کاهش درآمدهای شهریه‌ای که اغلب شهریه‌های دانشجویان بین‌المللی را شامل می‌شود که حدود 932 میلیارد دلار است و مشابه میزان سال 2020 بوده است. افزایش گرنت‌های دولتی و دیگر درآمدها، روند کاهشی این درآمدها را منحرف می‌کند.

دومین نتیجه مهم، تاثیر بر دانشگاه‌های فردی بسیار متغیر بوده است. حدود 8 دانشگاه در سال 2020 مانند سال 2019 با افزایش درآمد کلی مواجه شده یا درآمدی مشابه آن داشته‌اند. این 8 دانشگاه شامل سه دانشگاه دولتی استرالیای جنوبی، چهار دانشگاه منطقه‌ای و دانشگاه کاتولیک استرالیا به‌عنوان دانشگاه چندایالتی هستند. دانشگاه جالرز داروین گزارش کرده است که حکایت از افزایش درآمد بالای 7.5 درصدی دارد. 10 دانشگاه استرالیایی از کاهش درآمدی بیش از 8 درصدی گزارش کرده‌اند. از این بین، چهار دانشگاه منطقه‌ای، دو دانشگاه در گروه 8 و سه دانشگاه در منطقه ویکتوریا هستند که بیشترین دانشگاه‌های تحت تاثیر کرونا و قرنطینه در سال 2020 محسوب می‌شوند. دانشگاه‌های ملی استرالیا بالاترین کاهش نرخ درآمدهای شهریه‌ای این دانشگاه‌ها را 17.4 درصد اعلام کرده‌اند.

در میان بزرگ‌ترین دانشگاه‌های استرالیا، دانشگاه «موناش» در دوران همه‌گیری برجسته شده است، به‌گونه‌ای که تنها با 1.6 درصد کاهش در درآمد شهریه‌ای و 2.9 درصد افزایش در میزان شهریه‌ها و به‌رغم ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی کمتر، درآمد خوبی را کسب کرده است. کارشناسان نتیجه‌گیری می‌کنند که همه‌گیری کرونا تاثیر مالی بالایی روی 10 دانشگاه استرالیا و تاثیر  متوسطی روی 10 دانشگاه دیگر این کشور به‌جا گذاشته است.

به‌نظر می‌رسد ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی، شهریه‌ها و کسب درآمد ناشی از آن، در سال 2021 کاهش سریع‌تری نسبت به سال 2020 داشته است. همزمان با سپتامبر 2021، گزارش‌ها حاکی از آن است که شروع ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی 24 درصد نسبت به سال 2020 و 41 درصد نسبت به سال 2019 کاهش یافته است. شمار ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی در مقایسه با سال 2020، حدود 13 درصد و در مقایسه با سال 2019 حدود 17 درصد کاهش یافته است. کاهش 4 درصدی اولیه در ثبت‌نام سیستم مدیریت دانشجویان بین‌المللی در سال 2020 با کاهش 10 درصدی در کل درآمد شهریه‌ای و کسب درآمدهای ناشی از آن مطابقت دارد. بنابراین، منطقی به‌نظر می‌رسد که کاهش 13 درصدی ثبت‌نام‌ها برای سال 2021 ممکن است معادل کاهش 20 تا 30 درصدی باشد.
 
  افزایش درآمدها و گرنت‌ها

افزایش پیش‌بینی‌شده درآمدهای دانشگاهی در سال 2021، سدی دربرابر کاهش بیشتر درآمدهای دانشجویان بین‌المللی ایجاد می‌کند. درآمدهای دانشگاهی به‌دست آمده از گرنت‌های دولتی، پرداخت‌های دانشجویی HECS و دیگر درآمدها در سال 2020 با افزایش 3 درصدی مواجه بوده‌اند. انتظار می‌رود که بسته فارغ‌التحصیلان آماده به کار و دیگر منابع، دانشگاه‌ها را قادر به افزایش حداقل 5 درصدی درآمدهای به‌دست آمده از منابع خواهد کرد. استرالیا بودجه اضافی پژوهشی 719 میلیارد دلاری را در بودجه پژوهشی سال 2021 لحاظ کرد. بازارهای مالی از دسامبر 2020 تا حد قابل توجهی بهبود یافته و انتظار می‌رود درآمدهای حاصل از سرمایه‌گذاری، با 934 میلیارد دلار حداقل به سطح درآمدی سال 2019 بازگردد. ترکیب این سه مورد حکایت از افزایش 2.400 میلیارد دلاری دارد. درآمد شهریه‌های بین‌المللی در سال 2021 باید حداقل 30 درصد کاهش یابد تا بتوانند بر این سودها غلبه کنند. با این اوصاف، کارشناسان نتیجه‌گیری می‌کنند که از 37 دانشگاه دولتی، 28 دانشگاه در سال 2021 در مقایسه با سال 2020 با کاهش شهریه‌های پایدارتری روبه‌رو شده و همچنان درآمدهای کلی بالاتری دارند.

  جبران کاهش دانشجویان با سال اولی‌ها

با بازگشایی دوباره مرزها و بازگشت دانشجویان بین‌المللی به دانشگاه‌ها برای سال تحصیلی 2022، کاهش درآمدها احتمالا در سال‌های 2021 و 2022 به پایان خواهد رسید. با این روند، انتظار می‌رود دانشگاه‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری در ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی در سال 2022 از خود نشان دهند. این بدان معناست که شمار دانشجویان سال اولی دانشگاه‌ها، به‌تدریج تعداد افرادی را که دوره‌ها را تکمیل کرده‌اند، جبران کند. هرگونه کاهش بیشتر در شهریه‌ها و کسب درآمدها در سال 2022 احتمالا اندک بوده و با درآمد حاصل از افزایش ثبت‌نام داخلی جبران می‌شود. واکنش‌ها به سویه‌های جدید کووید-‌19 خطر مهمی در ارزیابی اثرات کاهش درآمدها به‌شمار می‌رود. با این اوصاف، چشم‌انداز هر دانشگاه به‌شدت متفاوت است و این تفاوت بیش از هر چیز به تاثیرات همه‌گیری بر بازارهای بین‌المللی دانشجویی در کشورهای مختلف بستگی دارد. بعید به‌نظر می‌رسد که یک الگوی استاندارد برای مشارکت دوباره وجود داشته باشد.

  کارکنان تمام‌وقت در معرض آسیب بیشتر

به‌نظر می‌رسد تاثیر بر سطح‌بندی کارکنان نامتناسب بوده و آن دسته از کارکنان دانشگاه‌ها که قراردادهای معمول یا قراردادهایی با مدت معین داشته‌‌اند، بیشترین اثربخشی را از همه‌گیری کرونا داشته‌اند.پیش از وقوع همه گیری کرونا، شمار کای کارکنان با موقعیت معادل تمام وقت ( FTE)، 137585 نفر اعلام شده است که این تعداد، حدود 95500 نفر جزء کارکنان تمام وقت، 17205 نفر از کارکنان نیمه وقت و 24873 نفر هم جزء کارکنان پاره وقت محسوب می شوند.. کارشناسان بر این نکته تاکید کرده‌اند که تعداد مشاغل از بین رفته تا دسامبر 2020 نشان می‌دهد از این میان 20 هزار شغل تا پایان سال 2020 در حوزه‌های دانشگاهی بوده‌اند.

  کاهش 10 درصدی کارکنان تمام‌وقت

«مرکز مشاغل آینده» با استفاده از آمار داده‌ها، نتیجه‌گیری کرده است از بین رفتن مشاغل دانشگاه‌های دولتی به 35 هزار شغل افزایش یافته است که 10 درصد نیروی کار تمام‌وقت را شامل می‌شود. تفاوت میان موقعیت‌های شغلی ازدست رفته و تعداد کارکنان تمام‌وقت نشان می‌دهد که کارکنان معمولی دانشگاه‌ها شامل ثابت و پاره‌وقت، بیشترین تاثیرپذیری را داشته‌اند. کاهش 10 درصدی نیروی کار تمام‌وقت به‌طورکلی با از دست دادن درآمد شهریه‌ای و درآمدهای کسب‌شده در سال 2020 مطابقت دارد؛ اگرچه درآمد کلی تنها 5 درصد کاهش یافته است. اگر بودجه دانشگاه در سال 2021 به پایین‌ترین حد خود برسد، تاثیر کلی این همه‌گیری به کاهش درآمد سالانه حدود 5 درصد رسیده است. در این مورد، به‌نظر می‌رسد که کارکنان دانشگاه به‌طور نامتناسبی در پر کردن شکاف بین درآمد و هزینه مشارکت داشته‌اند. این بدان معناست که درآمدها و بازار دانشجویان بین‌المللی باید دوباره رونق گیرد و حتی دانشگاه‌ها با چالش‌های قابل توجهی در جذب نیروی کار مواجه خواهند شد یا با نیروی کار بسیار بزرگی وارد همه‌گیری می‌شوند.