مهدی گودرزی، نویسنده: در ابتدا به نظر چندان سخت نمی‌آمد؛ ولی افتاد مشکل‌ها. مشکل اصلی در پژوهش‌های مرتبط با مستند ستاره‌دار اینجا بود که منابع اختصاصی مرتبط با تشکل‌های دانشجویی چندان زیاد نبود. گاهی شما باید یک کتاب تاریخی را به‌طور کامل مطالعه کنید تا شاید در آن یک یا چند صفحه به یکی از تشکل‌های دانشجویی اشاره شده باشد، آن هم به‌صورت محدود و بسیار کلی. بنابرین امیرحسین ثابتی، پژوهشگر اصلی مستند، چندین سال زمان گذاشت تا بتواند پژوهش‌های مرتبط با تشکل‌های دانشجویی را آماده کند. حالا باید متون اصلی از دل این پژوهش‌ها آماده می‌شد. اما اینجا یک مشکل بزرگ دیگر بر سر راه قرار گرفت. بسیاری از اتفاقات و حوادث مهمی که در بستر دانشگاه‌ها رخ داده بود وابسته به فضای سیاسی کشور و ناشی از اتمسفر موجود در کشور بود. درحقیقت ذکر برخی جنبش‌ها و تحرکات دانشجویی بدون ذکر بستر سیاسی جامعه کاملا بی‌فایده بود. در اینجا ما ناچار شدیم برای اینکه حوادث برای مخاطب قابل درک باشد، برخی اتفاقات و شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی مهم کشور که بیشترین تاثیر را بر جنبش‌های دانشجویی داشته‌اند به متون اصلی اضافه کنیم. می‌دانستیم که راه سختی پیش‌روی ماست و بار سنگینی بر دوش ما قرار دارد. مانده بودیم و دنیایی از اطلاعات ریز و درشت که باید آنها را کنار هم قرار می‌دادیم و این پازل بزرگ را کامل می‌کردیم. با ورق زدن صفحات تاریخ و پژوهش‌های امیرحسین ثابتی، به اتفاقات و شخصیت‌های بسیاری برخوردیم که هرکدام می‌توانست موضوع و سوژه‌ فیلم‌های سینمایی بسیار جذاب باشد. درحقیقت این تعداد شخصیت دانشجویی اثرگذار و خلق این همه اتفاق شگفت‌آور توسط دانشجویان برایمان قابل‌باور نبود. اما زمان مستند محدود بود و نمی‌شد همه رویدادها را در آن بیان کرد. علاوه‌بر آن برای بسیاری از این رویدادها هیچ تصویری در منابع تاریخی ثبت نشده بود. مجبور بودیم از ذکر برخی از این اتفاقات صرف‌نظر کنیم تا بتوانیم روی مهم‌ترین اتفاق جنبش دانشجویی تمرکز کنیم. حالا که به راهی که رفتیم نگاه می‌کنم، فکر می‌کنم در گزینش اتفاقات مهم تا حد زیادی موفق بوده‌ایم. امیدوارم مخاطبان این مستند و کارشناسان مسائل سیاسی هم با نظر ما موافق باشند. نکته جالبی که در این فرآیند برای خود من روشن شد این بود که به این باور رسیدم که جنبش‌های دانشجویی در ایران بسیار جدی‌تر و عمیق‌تر از چیزی بوده که من قبل‌تر تصور می‌کردم. هرچه بیشتر در کار غرق می‌شدم بیشتر متوجه گستردگی اثرگذاری این جنبش‌ها بر اتفاقات کشور و حتی جهان می‌شدم و در این لحظه می‌توانم قاطعانه بگویم که جنبش‌های دانشجویی در ایران مشابه با هیچ کشوری نیست. هرکسی که این جمله را قبول نداشته باشد مطمئنا جیمی کارتر، سی‌ونهمین رئیس‌جمهور آمریکا این جمله را کاملا قبول داشت. تا جایی که کارتر در هواپیما به کسی که درکنارش نشسته بود، گفت: «فکر می‌کردم سرنوشت انتخابات آمریکا را واشنگتن یا نیویورک مشخص می‌کند ولی حالا متوجه شدم سرنوشت انتخابات در تهران مشخص خواهد شد.» او خوب می‌دانست که انتخابات را به دانشجویان ایرانی باخته است. ستاره‌دار روایتی است از جنبش‌ها و حرکت‌های دانشجویی که برخی به سرانجام رسید و برخی عاقبت خوبی نداشت. لحظات تلخ و شیرینی که دانشجویان با کمترین امکانات توانستند برای تاریخ ایران رقم بزنند. امیدواریم ستاره‌دار نقشه راهی باشد برای دانشجویان آینده تا بتوانند با نگاه به جنبش‌های گذشته نقاط ضعف و قوت آنها را پیدا کنند و بهترین مسیر را برای حرکت خود در آینده برگزینند. امیدوارم ستاره‌دار باعث شود دانشجوی ایرانی با نقش مهمی که در تاریخ ایران ایفا کرده، آشنا شود و تحت هیچ شرایطی خود را دست‌کم نگیرد.