جمهوری اسلامی که با شعار رفع‌انحصار از فرآیند قدرت و مناصب نظام تصمیم‌گیری کشور پا به عرصه وجود گذاشت، اکنون در آستانه ۴۳سالگی نیاز به تحول در عرصه حکمرانی و سیاستگذاری کشور را احساس می‌کند. جمهور به‌عنوان اصلی‌ترین رکن، که با روحیه انقلابی‌گری هیمنه استکبار را درهم‌شکسته و با ازخودگذشتگی در هشت سال دفاع مقدس باعث تثبیت، ادامه و صدور انقلاب شده است، با توجه به رویه اخذ شده در سال‌های گذشته توسط مسئولان، شکاف و ناامیدی بین خود و حاکمیت احساس می‌کند.
جناب آقای قالیباف
مردم از شما به‌عنوان رئیس مجلسی که با شعار انقلابی‌گری پای کار آمده، انتظار ویژه‌ای برای از بین بردن ساختار‌های معیوب گذشته دارند، اما عملکرد یک‌سال و نیم گذشته شما، به تحقق این انتظار کمکی نکرده است. در این راستا نکاتی را عرض کرده و در آخر پیشنهاداتی ارائه می‌کنم:
۱- مجلس بماهو‌مجلس: آنچه به تعبیر روح‌الله کبیر گفته شده بود که مجلس در راس همه امور است، اکنون و با توجه به دخالت نمایندگان در انتصابات دولت، از وزارت گرفته تا مدیران بخش‌های مختلف شهرستان‌ها، همچنان به همان تعبیر برداشت می‌شود؟ مگر به گفته رهبری شأن نمایندگی مردم از هر مرتبه‌ای بالاتر نیست؟ پس چرا این‌گونه به نظر می‌رسد که راه پاستور از بهارستان می‌گذرد؟ آیا شأن نظارتی نمایندگان مجلس در این است که مدیر معرفی کنند؟ آیا احداث ستاد انتخاباتی در مجلس بی‌طرفی که باید ناظر رفتار دولت باشد صحیح است؟ آیا شأن نماینده مجلس دیده شدن در راهرو وزارتخانه‌ها برای لابی‌گری است؟ با همه اینها و بیشتر، بازهم مجلس در راس همه امور است؟
آقای رئیس
یک‌بار برای همیشه تکلیف خود را با اطرافیان‌تان روشن کنید. آیا نمی‌خواهید به شائبه‌های موجود درمورد انتصابات خود چه در مجلس و چه در شهرداری پاسخ دهید؟
۲- جوانان: در راستای قانون جوانی جمعیت و تعالی خانواده باید گفت بحران پیری جمعیت ازجمله مواردی است که آینده کشور را به‌طور جد تهدید می‌کند و به‌طور گسترده همه ابعاد سیاسی، امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... را در بر می‌گیرد.
در همین راستا با کاهش رشد جمعیت، قانون جوانی جمعیت و تعالی خانواده در مجلس به تصویب رسید که با وجود مزایای این طرح از ایرادات بسیار آن نمی‌شود چشم‌پوشی کرد.
عدم‌اولویت‌بندی مفاد قانون، روشن نبودن مصادیق جامعیت، ابهام در میزان اجرایی‌شدن، فقدان ضمانت اجرایی و عدم‌هماهنگی با اسناد بالادستی ازجمله ایرادات اساسی است که می‌توان بر این قانون وارد کرد که البته انتظار می‌رود به اصلاح آن پرداخته و با پیگیری مجدانه و اهتمام مجلس و نظارت ارگان‌ها و سازمان‌های مربوطه تنها در حد قوانین خاک‌خورده باقی نماند و گامی در جهت حل این بحران باشد.
در راستای قانون تسهیل ازدواج باید عرض کنم با وجود اهمیت و ضرورت ایجاد بستر مناسب برای ازدواج و تشکیل خانواده جوانان، متاسفانه شاهد آن هستیم که با گذشت ۱۶ سال از تصویب قانون تسهیل ازدواج همچنان به دلیل ایرادات بسیار زیاد و تناقضات موجود در این قانون، به یکی از بی‌اثرترین قوانین کشور مبدل و عملا اجرای بسیاری از مواد آن غیرممکن شده است که باید با بازنگری و بررسی صحیح و با دیدی واقع‌گرایانه نسبت به شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه تنظیم و با اجرای کامل و دقیق قانون به رفع مشکلات ازدواج جوانان پرداخته شود.
آقای رئیس
امروز دانشگاه‌های ما تبدیل به فرودگاه‌های بین‌المللی شده‌اند. نخبگانی که در کشور‌های دیگر می‌توانند مسئولان بخش‌های مختلف باشند، در کشور خودمان جایگاهی ندارند. مگر تنها خروجی یکی، دو دانشگاه خاص می‌توانند مسئولیت‌های تصمیم‌گیری کشور را برعهده بگیرند. عدم‌مشارکت سیاسی نخبگان در تصمیم‌گیری در فرآیند حکمرانی، بسیاری از این سرمایه‌های انسانی را ناامید کرده به‌طوری که شاهد مهاجرت این قشر، حتی به کشور‌های ضعیف شده است. بفرمایید که با تاکیدات مختلف حضرت‌آقا و مطالبات ایشان، چه اقدامی در جهت حفظ نخبگان کشور صورت گرفته است؟ و چقدر این اقدامات موثر واقع شده‌اند؟
۳- من‌باب شفافیت: مجلسی که با شعار شفافیت پا به میدان گذاشت، در عمل به اولین وعده خود که تصویب شفافیت بود قصور کرد. سوال اینجاست که تا کی شعار شفافیت باید دستاویزی برای ورود به مجلس باشد؟ آقای رئیس، دریافتی‌های نمایندگان بابت مواردی چون حق همراه یا حق دفتر، واقعا صرف چه می‌شود؟ چرا اسناد این‌گونه هزینه‌های اضافی منتشر نمی‌شود؟ یا چرا باید نمایندگان بابت تصویب برنامه و بودجه پاداش اضافی دریافت کنند؟ مگر نه این است که این جزء وظایف آنان است؟
آقای رئیس، طرح رتبه‌بندی معلمان به کجا رسید؟ چشمان یک‌میلیون انسانی که آینده فرزندان این مملکت را رقم می‌زنند به دست شماست ولی هنوز که هنوز است فرآیند و سازوکار این طرح مشخص نیست.
آقای قالیباف
جلسات سران قوا که با حکم رهبری و اختیارات فراقانونی شکل گرفت تا حل مشکلات اساسی کشور تسهیل پیدا کند، آیا به نظرتان این جلسات کارکرد مدنظر حضرت‌آقا را دارد؟ آیا آن تسهیل‌گری در حل مشکلات اجرایی شد؟ نتیجه آن در معیشت مردم چه بود؟
و در آخر پیشنهادی درخصوص حق اعتراض مردم به مشکلات کشور که هم‌اکنون نیز درگیر آن هستند، ارائه می‌کنم:
طبق اصل ۲۷ قانون اساسی قانون به تجمعات مسالمت‌آمیز مردم مشروعیت بخشیده است. در همین راستا مجلس باید سازوکاری را برای این تجمعات و اعتراض‌ها مشخص کند که هم این اعتراض‌ها کارکردی واقع شوند و نسبت به وضعیت معترضان بازنگری شود و هم هر تجمعی در کشور تبدیل به اغتشاش نشود که باعث تضییع حقوق مردم شود.
و اما سخن پایانی و یک سوال دیگر از شما آقای دکتر:
آقای دکتر، دانشجویان در تمام ایام سال در دانشگاه حضور دارند و با حضور در این فضای علمی و نخبگانی می‌توان از آنها استفاده کرد و این مختص به ۱۶ آذر و روز دانشجو نیست. و اما سوالم از شما این است آقای دکتر: شما که در نیروی انتظامی بودید، رئیس سازمان مبارزه با قاچاق کالا و ارز بودید، پرسابقه‌ترین شهردار تهران بودید، در مجمع تشخیص مصلحت نظام بودید و الان هم که رئیس قوه قانونگذار هستید، واقعا به نظرتان مشکل کار کشور کجاست؟