محسن زایندهرودی، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان است که مقاله او با عنوان «نقش و تاثیر حکمیسازی در رسیدن به تعادلهای سیاستی در چارچوب مطالعات علم توسعه» در همایش علوم انسانی و حکمت اسلامی بهعنوان مقاله برتر تقدیر شد. او در خصوص مقاله خود گفت: «این مقاله بحث بومیسازی در حوزه علوم انسانی را با یک مدل نشان میدهد؛ این مقاله نشان میدهد سیاستگذاران در کشورهای در حال توسعه محتاج به مبانی نظری در حوزه سیاستگذاری هستند؛ به عبارت بهتر سیاستگذاران نیازمند بستههای مناسبتری هستند تا بتوانند از این بستهها به هدفهای اصلی خود برسند.» او ادامه داد: «این بستههای سیاستی به حوزههای تولید علم و مبانی نظری برمیگردد که افراد دلسوخته و عاشق در جامعه بهعنوان نظریهپرداز وجود داشته باشند. این افراد باید نظریهپردازی کرده و بستههای سیاستی را به سیاستگذاران ارائه دهند تا سیاستگذار بتواند جامعه را به سمت هدفهای عالی خود سوق دهد.» زایندهرودی افزود: «مساله ما نبود و فقدان این جایگاه در حوزههای نظریهپردازی در جامعه است. به عبارتی، در بحث تولید علم و حوزههای نظریهپردازی که در شکل مفهوم نظریهپردازی میتواند کار خود را شروع کند و دستاوردهای آن مورد استفاده سیاستگذاران قرار بگیرد وجود ندارد. یعنی بحث تولید علم در جامعه ما رو به تعطیلی رفته است. در این مقاله این موضوع آسیبشناسی شده و مشخص شد که چنین فقدانی به نوع نظام آموزش عمومی و حتی دوران مدرسه و دبستان برمیگردد.» او در ادامه خاطرنشان کرد: «در هر جامعهای که قرار است کار نظریهپردازی انجام شود و بستههای سیاستی به سیاستگذاران ارائه شود حتما هم در کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای درحال توسعه این بستههای سیاستی و تولید علم باید وابسته به نظام ارزشی و ایدئولوژی جامعه باشد. تا زمانی که این مبانی نظری از نظام ارزشی جامعه نشات نگرفته باشد نمیتواند مورد استقبال سیاستگذار باشد تا او بتواند با خیال راحت جامعه را به سمت هدفهای عالی هدایت کند.»
او در پایان گفت: «اگر از میلیونها نفر که وارد دانشگاه میشوند یک نفر نظریهپرداز تولید شود در نظام آموزشی کار بزرگی انجام شده است که متاسفانه هنوز به این موفقیت نرسیدهایم.»
* نیما ایمانجانی