محمدرضا محبوب‌فر، استاد دانشگاه تهران و عضو انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت ایران درباره نقش مراکز مشاوره‌ای دانشگاه‌ها بعد از بازگشت دانشجویان گفت: «در وهله اول باید بگویم که وضعیت روحی دانشجویان نسبت به پیش از همه‌گیری کرونا، بسیار نگران‌کننده است. یعنی این قشر معمولا یا یکی از بستگان درجه اول و یا دوستان و آشنایان خود از دست داده و همین مساله کافی است تا آنها در شرایط روحی مناسبی به‌سر نبرند. از طرف دیگر با توجه به اینکه هنوز بین 30 تا 40 درصد دانشجویان واکسینه نشده‌اند، باعث‌شده تا حضوری شدن دانشگاه‌ها استرس روحی مضاعفی را بر آنها وارد می‌کند و از آنجایی که عموم آنها داغدیده هم هستند، نگرانی زیادی برای سلامتی‌شان دارند.»
فعالان مراکز مشاوره نیازمند توانمندسازی هستند
او به مراکز مشاوره دانشگاهی اشاره و تصریح کرد: «مساله اصلی اینجاست که خود این مراکز نیز در دوران کرونا یا تعطیل و یا غیرفعال بوده‌اند و یا از شرایط کشور و بهداشت سلامت دانشجویان به دور هستند. معتقدم در ابتدا باید فعالان این مراکز، مجدد آموزش دیده و توانمند شوند. یعنی باید برای آنها مواردی از آسیب‌های روحی و روانی دانشجویان را تشریح کرد و بعد از آن دانشگاه‌ها، دانشجویان را به‌صورت حضوری بپذیرند. از طرفی تصور می‌کنم بازگشایی مراکز آکادمیک، مشکلات روحی و روانی دانشجویان را بیش از گذشته می‌کند؛ چراکه می‌بینم بسیاری از دانشجویان از حضوری شدن نگران بوده و یا نگران سلامتی خود هستند و یا احساس می‌کنند حضورشان در دانشگاه، سلامت دیگر اعضای خانواده را به خطر می‌اندازد.»
500 هزار دانشجو در ایام کرونا ترک‌تحصیل کردند
استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه باید در افکار عمومی و دانشجویان اعتمادسازی کنیم، ادامه داد: «یکی از چالش‌های اصلی دانشجویان، مشکلات معیشتی است که باعث می‌شود برخی از آنها حتی دیگر امکان ادامه تحصیل را نداشته باشند. این مساله‌ای نیست که بتوان به‌راحتی از کنار آن گذشت. به‌طوری‌که با توجه به مطالعات شخصی و اطلاعاتی که در صحبت با جامعه دانشگاهی به دست آوردم پیش‌بینی می‌کنم نزدیک به 500 هزار نفر از دانشجویان در ایام کرونا ترک‌تحصیل کرده یا از ایران رفته‌اند. قطعا این آمار بزرگی است و می‌طلبد تا اقدامات ویژه‌ای در این خصوص صورت بگیرد.»
جمعیت دانشجویی کشور نیازمند خدمات حمایت است
محبوب‌فر گفت: «جمعیت دانشجویی کشور نیازمند خدمات حمایتی فوری است و نباید در این زمینه تعلل صورت گیرد. این خدمات هم شامل مباحث روحی و روانی، شناختی، اقتصادی و معیشتی می‌شود؛ اما مساله اصلی اینجاست که مراکز مشاوره‌ای که امروز در دانشگاه‌ها فعال هستند، به هیچ عنوان نمی‌توانند از پس حمایت‌هایی که باید از دانشجویان صورت بگیرد، برآیند و دلیلش ناتوانی این مراکز در حمایت از دانشجویان است که خود آنها نیز نیازمند کمک‌های فوری همه‌جانبه روحی و روانی هستند. قطعا افرادی که در این مراکز فعالیت می‌کنند، خود با مشکلاتی روبه‌رو هستند و از طرف دیگر در مدت همه‌گیری کرونا، عموم آنها نتوانسته‌اند آن طور که باید با دانشجویان در ارتباط باشند و به‌نوعی از فضا دور شده‌اند.» او ادامه داد: «باید اجازه بازگشت به زندگی عادی را به آنها بدهیم. البته با توجه به وضعیت نه‌چندان مناسب مراکز مشاوره‌ای و حمایتی، باعث می‌شویم تا چالش‌های دانشجویان چندبرابر شود.»