امیرعباس دردانه، فعال نشریات دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج: با شیوع کرونا و تعطیلی سراسری دانشگاه‌ها آسیب‌های جدی به روح پرشور دانشجویی حاکم بر دانشگاه‌ها وارد شد که تشکل‌های دانشجویی از این آسیب‌ها بی‌نصیب نماندند. در این شرایط تشکل‌های دانشجویی در جذب نیرو، پرورش نیرو و اثرگذاری دچار اختلال شدند و به‌ناچار باید دست به بازسازی و خلاقیت در کار تشکیلاتی می‌زدند. نشریات دانشجویی که طی سالیان قبل کمتر مورد توجه قرار می‌گرفتند، فرصت مناسبی داشتند تا با خلاقیت و ابتکار دوباره به میدان برگردند.
جذب نیرو
یکی از راه‌های ساده جذب نیرو در تشکل‌ها پذیرش عضو در هیات تحریریه است. به‌دلیل اینکه همچون سابق امکان این وجود ندارد که دانشجویان به‌صورت حضوری کارهای تشکیلاتی انجام بدهند، هیات تحریریه نشریه گزینه معقول -اما ناکافی- برای این هدف به‌نظر می‌رسد.
پرورش نیرو
کنشگری بدون منطق قوی و اطلاعات کافی قطعا به بیراهه می‌رود. نشریات فرصت مناسبی را فراهم می‌آورند تا نیروهای عضو نشریه در مسائل اختصاصی به کسب اطلاعات بپردازند و قدرت تحلیل خود را بالا ببرند.
مغز تشکیلات
متاسفانه برخی دانشجویان انتشار نشریات را کاری کم‌ارزش می‌دانند و صرفا این کار را برای پرکردن رزومه تشکل می‌خواهند، درحالی‌که یک نشریه باید نمود تفکرات حاکم بر تشکل باشد و مدام درحال تولید محتوا و نشر باشد.
رابطه میان واحدهای مختلف
از آنجاکه فعالیت میدانی واحدهای مختلف هر تشکل به‌دلیل غیرحضوری شدن دانشگاه متوقف شد و امکان ارتباط میان اعضای واحدهای مختلف بسیار کم شد، نشریات جایگاه مناسبی برای آشنایی و تبادل نظر میان واحدهای مختلف است.
متن سوخت!
یکی از مشکلاتی که همیشه وجود داشت این بود که اگر راجع‌به یکی از مسائل روز که بسیار حائز اهمیت می‌بود متنی تهیه می‌شد و به‌موقع در نشریه به چاپ نمی‌رسید، آن متن به‌اصطلاح «می‌سوخت». ما در زمان غیرحضوری بودن به ایده‌ای رسیدیم و آن این بود که متن مدنظر را به‌عنوان «متن ویژه» درقالب پست اینستاگرام در پیج تشکل نشر می‌دادیم. بدین شکل متن نمی‌سوخت...
طراحی ویژه
در دورانی که دانشگاه حضوری بود، طراح نشریه وقت کمی برای طراحی نشریه داشت و طراحی نشر کیفیت مطلوبی نداشت. اما در زمان غیرحضوری بودن دانشگاه، طراح این فرصت را دارد تا طرح و قالبی حرفه‌ای طراحی کند.
خلاقیت
همیشه می‌توان از خلاقیت جدیدالورود استفاده کرد. در زمانی که نیروهای سابق خسته شده‌اند و حوصله مشارکت در نشریه را ندارند، به ورودی‌های جدید اطمینان کنید تا شما را شگفت‌زده کنند. همچنین شاهد دو نوع طراحی جدید بودیم؛ یکی طراحی نشریات افقی، که واقعا کیفیت بالاتری نسبت‌به نشریات عمودی داشتند و دست طراح برای پیاده کردن ایده‌های مختلف باز بود، و دیگری طراحی برای موبایل، به‌طوری‌که هر صفحه نشریه به اندازه نمایشگر تلفن همراه است و غالبا هر صفحه دو ستون متن با فونت بزرگ بیشتر ندارد. در این طراحی خواننده نیاز ندارد که روی متن زوم کند.
نشریات صوتی و تصویری
این سبک نشریات نیز از ابتکاراتی بود که برای جذب بیشتر مخاطب به‌کار گرفته شد. البته این مدل نشریات تفاوت‌های بسیاری با نشریات چاپی معمول و متداول دارند، به‌طوری‌که نشریات صوتی گاها روایتگر تنها یک داستان و موضوع خاص و تک هستند؛ همچون یک فصل از یک کتاب رمان.