به گزارش psa، بودجه اتحادیه هند در سال 2022-2021 در اول فوریه 2021 اعلام شد که در این بودجهبندی، برای نخستینبار بخشی برای نوآوری و تحقیق و توسعه اختصاص یافته است. اطلاعیهای برای راهاندازی بنیاد ملی پژوهش (NRF) در سال 2019 اعلام شد و طبق بودجهبندی همین بنیاد، بودجه تحقیق و توسعه و نوآوری در بودجه سال 2022-2021 حدود 664 هزار دلار برای پنجسال تعیین شده است. این امر باعث میشود اکوسیستم کلی تحقیقاتی در کشور با تمرکز بر مناطق محوری اولویتدار ملی تقویت شود. NRF از انواع تحقیق و توسعه در تمامی رشتهها ازجمله تحقیقات میانرشتهای و علوم اجتماعی پشتیبانی میکند تا بهطور قابلتوجهی پتانسیل تحقیق و نوآوری هند را تقویت کند. مشاور علمی دولت هند اظهار داشته است این امر باعث ایجاد انگیزه، رشد و تسهیل پژوهشها در موسسات آکادمیک، بهویژه در دانشگاهها و کالجهایی میشود که ظرفیت تحقیقاتی آنها مراحل اولیه را سپری میکنند. برای ایجاد فرصتهای بیشتر و ایجاد انگیزه برای شرکتهای استارتاپی در کشور، بودجهای پیشنهاد میشود که واجد شرایط بودن برای درخواست بخشودگیهای مالیاتی برای استارتاپها تا یکسال دیگر یعنی تا 31 مارس 2022 تمدید شود. علاوهبر این، پیشنهاد میشود معافیت سرمایهای برای سرمایهگذاری در شرکتهای استارتاپی تا یکسال آینده تمدید شود که تمامی این تصمیمات به اکوسیستم راهاندازی فناوری عمیق کمک میکند.
بسیاری از شهرهای هند دارای موسسات تحقیقاتی و پژوهشی و دانشگاهها و کالجهایی هستند که از سوی دولت هند پشتیبانی میشوند. بهعنوان مثال، حیدرآباد حدود 40 موسسه و دانشگاه اصلی دارد. پیشنهاد شکلگیری Glue Grant برای ایجاد ساختارهای چتریشکل این امکان را فراهم میآورد که این نهادها بتوانند در عین حفظ خودمختاری در دل سیستم، هم افزایش بهتری داشته باشند. خوشههای علم و فناوری با استفاده از نقاط قوت موجود در مجاورت جغرافیایی، رشد اقتصادی آینده، ایجاد ثروت و امکان تبادل سریع و مستقیم دانش را در زمینههای دارای اهمیت و اولویت ملی عمل خواهند کرد. بودجه راهاندازی «ماموریت انرژی هیدروژن» در سالهای 2022- 2021 برای تولید هیدروژن از منابع سبز اعلام شده است. با پیشبرد اقتصاد هیدروژنی، انتظار میرود هند با ارتقای استفاده از هیدروژن سبز در تولید و ذخیره انرژی، حملونقل، گرمایش صنعتی و تولید کود، به میزان قابلتوجهی دست یابد. مأموریتی که دارای مولفههای تحقیق و توسعهای خواهد بود به دستیابی به امنیت انرژی و کاهش ردپای کربن در کشور کمک خواهد کرد.
سهم 0.7 درصدی تحقیق و توسعه از GDP
به گزارش economictimes، حدود 0.7 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور هند هرساله به بخش تحقیق و توسعه (R&D) تعلق میگیرد که شامل تقویت زیرساختهای علم و فناوری تا سال 2019 است. وزیر علم و فناوری هند معتقد است هزینههای ناخالص تحقیق و توسعه بهطور مداوم روند رو به رشدی را دنبال میکند، بهطوری که طی 10 سال گذشته، این هزینهها بهصورت ناخالص سه برابری افزایش یافته است. با وجود این، سرمایهگذاری بخش خصوصی برای تحقیق و توسعه ناکافی بوده است. برخلاف دیگر کشورهای پیشرفته که بیش از 70 درصد مشارکت هزینه ناخالص تحقیق و توسعه آنها از بخش خصوصی تأمین میشود، سهم بخش خصوصی در تأمین این هزینه کمتر از 40 درصد است. طبق آخرین آمار موجود تحقیق و توسعه، تقریبا 0.7 درصد تولید ناخالص داخلی در هر سال صرف تحقیق و توسعه میشود که از آن جمله میتوان به تقویت زیرساختهای علم و فناوری طی سالهای 2014 تا 2019 اشاره کرد. دولت هند تلاشهای مشترکی را برای ترغیب بخش خصوصی به سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه کرده است. وزیر امور خارجه این کشور معتقد است این امر به شرکتها اجازه میدهد تا تحت ارائه مسئولیت اجتماعی شرکت، سرمایهگذاریهای تحقیق و توسعهای انجام دهند.
موفقیت بیشتر ثبت اختراعات خارجی نسبت به داخل
به گزارش economictimes، طی یک دهه گذشته، تنها یکی از 10 اختراع در هند با موفقیت به ثبت رسیده اما این درحالی است که موارد ثبت موفق اختراعات محققان هندی در خارج از کشور به چهار اختراع از بین 10 اختراع میرسد. محققان هندی معتقدند این فرآیند بسیار سخت و زمانبر است و تایید بسیاری از ثبت اختراعات در هند بین چهار تا پنج سال به طول میانجامد که همین طولانی شدن فرآیند ثبت، محققان و مخترعان را مجبور میکند برای ثبت اختراعات خود به خارج از کشور مراجعه کنند. طبق اعلام سازمان جهانی مالکیت فکری، تنها 13هزار درخواست از 1.2 میلیون ثبت اختراع در هند ثبت میشود؛ این درحالی است که 44 هزار و 477 مورد از 1.07 هزار ثبت اختراع ثبت شده توسط محققان هندی در خارج از کشورتایید شدهاند. بهعبارتی حدود 40 درصد اختراعات محققان هندی در خارج از کشور با موفقیت ثبت میشوند که این موفقیت در داخل کشور تنها به 10 درصد میرسد. مقامات دفاتر ثبت اختراع هند عنوان کردهاند بسیاری از محققان ثبت اختراع در این کشور، این فرآیند را جدی نمیگیرند؛ هزینه این کار نسبتا ارزان تمام میشود و برای ادامه کار روی این برنامه، آزادی عمل وجود دارد. ثبت اختراعات در خارج از کشور بسیار ارزشمندتر و روند آن نیز دشوارتر است.