کد خبر: 61478

بازخوانی یک مصاحبه خواندنی با ابراهیم حاتمی‌کیا

مردی که می‌خواست فیلم جنگی بسازد

ابراهیم حاتمی‌کیا با اندوخته «دیده‌بان» فیلمی می‌سازد که هم یادآور آثار اکشن سیف‌الله داد و ساموئل خاچیکیان است و هم حاوی آن چیزی است که مرتضی آوینی در منشور هنر به‌دنبال آن بود؛ هنر متعهد. فیلمی با رگه‌های قوی دینی که می‌تواند دلیل جنگیدن را مستدل کند.

احسان زیورعالم، روزنامه‌نگار: تاریخ سینمای ایران سرشار از نقاط جذابی است که تأثیر ویژه‌ای بر روند فکری و حتی فرهنگی زمانه خود می‌گذارند. فیلم «مهاجر» در چنین شرایطی ساخته می‌شود. در زمانه‌ای که فیلم‌های جنگی با افول همراه می‌شوند و فرصت برای منتقدان سینمای جنگ فراهم می‌شود، ابراهیم حاتمی‌کیا با اندوخته «دیده‌بان» فیلمی می‌سازد که هم یادآور آثار اکشن سیف‌الله داد و ساموئل خاچیکیان است و هم حاوی آن چیزی است که مرتضی آوینی در منشور هنر به‌دنبال آن بود؛ هنر متعهد. فیلمی با رگه‌های قوی دینی که می‌تواند دلیل جنگیدن را مستدل کند. «مهاجر» نقطه‌ای می‌شود برای اتفاق‌نظر دو جریان فکری آن زمان در حوزه سینما، هرچند سال‌ها بعد حاتمی‌کیا خود محل افتراق می‌شود.

در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید:

مروری بر نقد تهماسب صلح‌جو بر فیلم مهاجر در شماره‌ 84 مجله‌ فیلم/ دوگانه‌ خشونت و عرفان در سینمای جنگ؛ مهاجر کجا ایستاده است؟ (لینک)
 
نگاهی به مصاحبه ابراهیم حاتمی‌کیا در سال 1368/ حاتمی‌کیا بعد از ساخت مهاجر چه گفت (لینک)
 
نگاهی به نقد سعید کاشفی بر موسیقی فیلم «مهاجر» در مجله فیلم/ نی؛ ساز غریب مهاجر (لینک)

مرتبط ها