محمدرضا گلرومفرد، دبیر اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل سراسر کشور: با توجه به اینکه دانشگاه‌ها غیرحضوری شده و شرایط تفاوت کرده است، تشکل‌های دانشجویی باید راهکارهای جدیدی را درنظر بگیرند. ویژگی دانشجویان دهه هشتاد و نیمه دوم دهه هفتاد این است که فردگرایی در آنها غالب است و درفضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی حضور فعال‌تری نسبت به نسل‌های قبلی دارند، همین‌طور ورود زودتری به فضای مجازی داشتند.  یکی از روش‌هایی که نیروهای تشکل‌های دانشجویی در شرایط کرونا می‌توانند به‌وسیله آن برای جذب نیرو بهره‌برداری کنند، مددگرفتن از فضای مجازی و ارتباط در شبکه‌های مجازی است. در دوره‌ای که دانشگاه‌ها حضوری بود، تشکل‌ها می‌توانستند با برگزاری یک اردوی خارج از دانشگاه و یا یک همایش داخل دانشگاه، مسابقه و برنامه و از این‌دست اقدامات با دانشجویان ارتباط موثر برقرار کرده و جذب نیرو داشته باشند اما با توجه به اینکه درحال‌حاضر این قابلیت‌ها وجود ندارد یکی از بهترین روش‌ها در این دوره می‌تواند فضای مجازی باشد.  مساله مهم دیگر، رابطه تشکل‌های انقلابی با دولت جدید، از اهمیت بالایی برخوردار است. به این دلیل که دولت جدید جریان انقلابی را نمایندگی می‌کند و با شعارهای انقلابی وارد کار شده است و اعضای دولت و نماینده دولت از وجهه خوبی در جریان انقلابی برخوردار هستند و این می‌تواند یک پاشنه‌آشیل و یک نقطه حساس برخورد تشکل‌های انقلابی با دولت جدید قلمداد شود که از سویی موجب محافظه‌کار شدن تشکل‌ها شود؛ چراکه احساس می‌کنند چون این دولت انقلابی است برای تقویت آن نباید مطالبه‌گری کرد. این موارد باعث می‌شود که روحیه مطالبه‌گری جریان‌های دانشجویی به‌سمت نابودی برود. تشکل‌های دانشجویی مطابق آرمان و اهدافی که دارند از روز اول اگر دولت و یا حتی مجلس فعلی که انقلابی است، در روند تفکر و اجرا اشکالاتی داشته باشند باید سریع مطالبه‌گری کنند و به دام اتفاقات اوایل دوره احمدی‌نژاد که در برخی تشکل‌ها شکل گرفته بود، مجدد نیفتند تا تشکل‌ها ضربه نخورند.  گاهی افرادی داخل تشکل‌ها هستند که امید دارند مسئولیتی در نقاط مختلف دولت و مجلس برعهده بگیرند و همین موضوع موجب محافظه‌کاری آنها دربرابر رفتارهای دولت و مجلس می‌شود و اعضای فعلی و ادوار تشکل‌ها باید به این مورد توجه کنند که تشکل دانشجویی به این سمت نرود و اگر مطالبه و انتقادی انجام می‌دهند، هزینه‌ای برای از بین بردن مسئولیت افراد درپی دارد پس از مطالبه‌گری منصرف شوند. این مساله یک آفت جدی است که باید به آن توجه داشت.