سیدمهدی موسوی‌تبار، روزنامه‌نگار: تصور می‌کنم شعاری که آقای روحانی درباره هنرمندان داد و نتوانست عمل کند را آقای رئیسی بتواند عمل کند. آقای روحانی گفتند به‌جای اینکه فرهنگ را دولتی کنیم، دولت را فرهنگی می‌کنیم اما در عمل نشد و فرهنگ دولتی باقی ماند. در وضعیت فعلی اگر به کلیدواژه تعامل و فرهنگ بیندیشیم شاید بتوانیم به یک شروع درخشان برسیم. هر روزنه روشنی را حمل بر امید می‌کنیم و به آن دل می‌بندیم. در صحبت‌های آقای رئیسی نشانه‌های روشنی از گشایش، مخصوصا در فرهنگ وجود دارد. البته باید در این راه نیروهایی را به‌کار بگیرند که متعهد، مستعد و متخصص باشند. پرهیز از محفل‌گرایی در هنر و دانستن اینکه گعده‌های فرهنگی و هنری در دوره‌های قبلی مانع از پیشرفت و توسعه شدند، نکته مهم دیگر است. باز شدن مسیر برای جوان‌ترها و همدلی و همفکری با آنها می‌تواند باعث اتفاقات مطلوب شود. اگر قرار است همان آدم‌های قبلی باشند، مطمئن باشید اتفاق تازه‌ای نخواهد افتاد. باید انقلاب در تعامل با فرهنگ و همچنین بدنه اهالی فرهنگ و هنر ایجاد شود. هنرمندان و هنر همیشه با رویی گشاده و مهربان، مسیرشان را با دولت‌ها همسو کرده‌اند و هیچ‌وقت مشکل خاصی را ایجا نکرده‌اند. باید به هنرمندان اعتماد شود و متاسفانه در حاضر این اعتماد وجود ندارد و حتی دیوار وجود دارد. دولت روحانی در سال‌های اول دوره دومش رغبتی به حل مشکلات هنرمندان نداشت و پس از کرونا این روند شدت گرفت. پروژه تخریب هنرمندان هم مساله دیگری است که در سال‌های اخیر شاهدش بودیم و آقای رئیسی می‌تواند جلوی این پروژه تخریب هنرمندان را بگیرد. درمجموع شخصا امیدوارم اما می‌دانم که بدون همراهی این اتفاق خوب و مهم امکان‌پذیر نیست.