نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار: روز قبل از مسابقه می‌گفت هدفم همان فینال A المپیک است ولی از آن مهم‌تر می‌خواهم بدون پشیمانی خط را به پایان برسانم. روز بعد از مسابقه صدایش شوق روز قبل را نداشت، گرفته بود ولی با همان اطمینان می‌گفت حتی یک متر هم کم نگذاشته است و پشیمانی برای کم نگذاشتن ندارد. علی آقامیرزایی که قبل از مسابقه در گفت‌وگو با «فرهیختگان» نگرانی‌اش را از تفاوت قایقش با قایقی که در ایران پارو می‌زد ابراز کرده بود بعد از مسابقه هم یکی از دلایل بازماندن از مرحله نیمه‌نهایی‌اش را همین قایق به‌روز دانست که نتوانسته بود آنچنان که باید با آن هماهنگ شود. او البته می‌داند که قایق تمام دلیل نرسیدن به هدف نهایی‌اش از المپیک نبود و این را ابراز هم می‌کند ولی هرچه که بود پاروی قایق را قبل از مرحله نیمه‌نهایی روی زمین گذاشت تا در گروه خود چهارم شود و برای المپیکی که برایش حتی در روزهای قرنطینه و تعطیل کرونایی، در مرداب انزلی تمرین کرده بود خداحافظی کند. او روزها تمرینات سختی را برای کسب سهمیه پشت‌سر گذاشت و با توجه به آنچه از عملکردش دیده بود هدفش را رسیدن به فینال A و B طراحی کرده بود ولی حالا برای رسیدن به این هدف باید تا المپیک 2024 منتظر بماند و سخت‌تر از قبل تمرین کند که البته این تمرینات در کنار تجهیزات به‌روز معنا پیدا می‌کند که سه سال دیگر این متفاوت بودن قایق کار دست ورزشکار ایرانی ندهد. پاروزن کایاک کشورمان البته روز قبل از مسابقه از مواج و بادگیر بودن پیست مسابقه توکیو هم گفته بود که کار برای پاروزنان روی آب‌های نه‌چندان آرام این پیست سخت خواهد شد ولی باز هم تاکید کرده بود که هیچ‌کدام از اینها نباید بهانه‌ای برای عقب کشیدن باشد و باید آخر کار تمام تلاشم را کرده باشم که این‌گونه هم شد و علی کایاک ایران راضی از تلاش خودش المپیک پیچیده 2021 را ترک کرد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با علی آقا‌میرزایی را در ادامه می‌خوانید.

از مسابقه‌ات بگو، رقبا غافلگیر‌کننده ظاهر شدند؟

امسال 27 نفر از بهترین‌های جهان دورهم جمع شدیم و این مسابقه بالاخره برگزار شد. رقبایم غافلگیر‌کننده ظاهر نشدند ولی حریف چینی نسبت به سال‌های قبل غافلگیر‌کننده ظاهر شد که البته می‌دانستم این رقیبم قدر است ولی خیلی بهتر از چیزی که انتظارش را داشتم ظاهر شد و از این به بعد یک رقیب سرسخت برای بازی‌های آسیایی من محسوب می‌شود.

با آب و هوای توکیو هماهنگ شده بودی؟

شرایط آب و هوایی توکیو شرایط خوبی است و تقریبا مثل شمال ایران گرم، گاهی معتدل و شرجی است؛ یک جورایی خودم با این هوا از آنجایی که بچه  شمال هستم سازگاری دارم. از فردای روزی که به توکیو آمدم هم قایقم را گرفتم و در پیست تمرین کردم و نمی‌شود گفت پیست فوق‌العاده عالی بود، آنهایی که در پیست اینجا تمرین کردند می‌دانند پیست این جا مواج و بادگیر است ولی مهم نبود؛ چراکه مسابقات قایقرانی در شرایط مختلف برگزار می‌شود و برای همه شرایط یک‌جور است و از این بابت فکرم را خیلی مشغول نکردم.

شناختت از حریفانت چقدر بود؟

همه حریفانم و تمام 27 نفری که در مسابقات هستند را می‌شناختم، در کنارشان سالیان قبل پارو زدم و نسبت به آنها شناخت داشتم؛ همه آنها قهرمان جهان، قهرمان المپیک و مدال‌آوران کاپ‌های جهانی و قدرتمند بودند.

برای المپیک بعدی شما را دوباره می‌بینیم؟

هدف‌گذاری‌ام را انجام دادم و اولین هدفم بازی‌های آسیایی است و بعد دوباره مسابقات آسیایی و سهمیه المپیک و خود المپیک. هدف‌گذاری کارم این است که به امید خدا در 2024 بتوانم شرکت کنم.

برای نتیجه گرفتن به چه چیزهایی نیاز داری؟

از لحاظ سخت‌افزاری خیلی ضعف داریم. قایقی که در ایران می‌زنم با قایقی که در المپیک داشتم از لحاظ مدل قایق متفاوت بود. قایقرانی مثل اتومبیلرانی است. در رشته ما همه چیز ورزشکار بستگی به قایق دارد، نمی‌شود گفت صددرصد ولی بخش اعظم آن به قایق مربوط می‌شود چون ما ورزشکاران وقتی سالیان سال با یک قایق تمرین می‌کنیم و پارو می‌زنیم با آن قایق هماهنگ می‌شویم و مسلما وقتی قایق عوض می‌شود در سه چهار روز جمع کردن و فیکس کردن یک مقدار سخت است. یکی از دلایلی که در کارایی و نتیجه امروزم موثر بود قایقم بود؛ چراکه قایقی که با آن در ایران پارو می‌زدم را از کمپانی درخواست کرده بودم ولی آنها گفتند ما فقط یک قایق به توکیو می‌فرستیم که مدل روز دنیاست و همان را باید استفاده کنید و ما به ناچار مجبور شدیم با قایقی که تاکنون از نزدیک ندیده بودم در مسابقه شرکت کنم و این نتیجه به دست آمد.

یعنی تمام مشکلات به خاطر قایق بود؟

نمی‌شود گفت تمام نتیجه‌ای که گرفتم مربوط به قایق است ولی خب من تمام تلاشم و تمام آن چیزی که در توانم بود را انجام دادم و حتی یک متر هم در مسیر مسابقه کم نگذاشتم و تمام زورم را زدم. زمستان برنامه متفاوتی دارم و اینکه باید خیلی سخت‌تر کار کنم چون رقیبی مثل چین دارم و در بازی‌های آسیایی باید حتما جبران کنم.

گفته بودی برایت پشیمان نشدن مهم است، الان پشیمانی نداری؟

نه، به هیچ عنوان پشیمان نیستم و تمام توانم را گذاشتم؛ حتی الان که چندین ساعت از مسابقه‌ام گذشته به خاطر فشاری که با تمام توانم گذاشتم، هنوز چشم و سرم درد می‌کند.

حرف آخر؟

از همه مربیانی که در این سال‌ها من را حمایت کردند، اعم از خانم و آقای زهیدی، آقای ساویز، آقای مرتضوی و سرمربی خوبم آقای ایرج اقلیمی و البته از همه مهم‌تر خانواده و پدر و مادر عزیزم که همیشه هوایم را داشتند ممنونم و دست تک‌تک‌شان را می‌بوسم.