نیلوفر مژدهی، روزنامه‌نگار: حتی خوشبین‌ترین هوادار تیم فوتبال نساجی هم فکرش را نمی‌کرد این تیم در لیگ برتر بماند، ولی مدیران این باشگاه در اقدامی ناگهانی در شرایطی که نتایج خوبی با مجید جلالی نمی‌گرفتند روی اعتقاداتشان پا گذاشته و رفیق شفیق‌شان را از مربیگری برکنار و ساکت الهامی را جانشین او کردند و اینگونه بود که یکی از گزینه‌های اصلی سقوط در لیگ برتر ماندنی شد. این تیم اما در قامت تیمی برنده نیست. نساجی‌چی‌ها همچون لشکری شکست‌خورده از هم گسسته شدند. تیمی که باید از بقا خرسند باشد آنقدر خسته از ناملایمات است که فرصتی برای جشن نداشت و با استعفا پشت استعفا بوی ناامیدی می‌دهد. مالک و مدیرعامل این تیم حرف از جدایی می‌زنند و از بی‌توجهی مسئولان استان گله دارند. تیمی که باید به فکر جذب بازیکن برای فصل باشد حتی تکلیف سرمربی و مدیرعاملش هم مشخص نیست.
حدادیان نساجی را رها می‌کند؟
پست عجیب حدادیان در اینستاگرام برای هواداران این تیم که خرسند از بقا بودند جالب نبود. او گویا خیال ندارد در این باشگاه بماند و از اینکه به‌عنوان بخش خصوصی مسئولیتی سنگین را به دوش کشیده، خسته شده است. او به «فرهیختگان» می‌گوید: «اگر روزی نتوانم در کنار تیم نساجی باشم در کنار هوادارانش خواهم ماند و نساجی از یادم نمی‌رود.»
حرف‌های حدادیان بوی جدایی می‌دهد. او در بخش دیگری از صحبت‌هایش از عدم‌حمایت مسئولان گله می‌کند و از اینکه به تنهایی بار مشکلات نساجی را به دوش می‌کشد، خسته است. قطعا این خبر می‌تواند برای نساجی‌چی‌ها بد باشد؛ چراکه حدادیان پس از چند سال حضور در لیگ برتر این تیم را تا حدودی از بحران‌های مالی دور کرده است.
شاید البته این اظهارات مالک باشگاه به‌دلیل عدم حمایت‌ها باشد و بخواهد به این شکل مسئولان استان را متوجه کند که چقدر نسبت به این تیم و باشگاه بی‌تفاوتند.
سیف‌الله‌پور استعفا کرد
پیش‌بینی می‌شد مسئولان این باشگاه برای فصل بعد از حالا وارد عمل شده و برای اینکه از رقبا جا نمانند برای تقویت تیم خود اقدام کنند. در چنین شرایطی اما ایزد سیف‌الله‌پور از همکاری با تیم نساجی سر باز می‌زند. مدیرعامل نساجی به «فرهیختگان» می‌گوید: «وقتی استعفا دادم و قرار نیست کنار تیم باشم چه چیزی می‌توانم درمورد این تیم بگویم. ما تنها بودیم و به تنهایی نمی‌توان کاری کرد.»
به نظر می‌رسد او هم از بی توجهی مسئولان استانی ناراحت است و به همین دلیل از ادامه کار دلسرد شده است. وی مدعی است این فصل را به‌خاطر هواداران و شخص حدادیان در کنار نساجی به پایان رسانده است. او ادامه می‌دهد: «حدادیان خیلی مرد است ولی کار در مازندران سخت است. از بد قولی‌ها خسته هستم. زمانی که تیم را در اختیار گرفتم فقط 8 امتیاز داشت، ولی در لیگ برتر ماندیم. نمی‌خواهم رابطه خوبم با حدادیان خراب شود، ولی یک دست صدا ندارد و نمی‌شود بدون حمایت استان از این تیم کار را پیش برد.»
گویا او هم نمی‌خواهد با این وضع ادامه دهد و همه از اینکه در استانی کار می‌کنند که مسئولانش دلسوز تیم شهرشان نیستند به تنگ آمده‌اند.
چمن مصنوعی، اصلی‌ترین انتقاد به عوامل استان
سازمان لیگ به همه تیم‌های حاضر در لیگ برتر فصل بعد هشدار داد به فکر زمین محل میزبانی خود باشند؛ چراکه باید فصل بعد در زمین چمن طبیعی میزبان رقبا باشند. در چنین شرایطی چمن ورزشگاه شهید وطنی از بدترین زمین‌هاست به‌طوری که بازیکنان این تیم نیز از این زمین ناراضی بودند. با این حال طبق وعده‌هایی که از دو فصل گذشته درمورد ترمیم این ورزشگاه و تغییر چمن آن به طبیعی دادند هنوز اتفاقی رخ نداده و کمترین اقدامی نشده است.
خبر می‌رسد حدادیان در محفل کاری عنوان کرده اگر مسئولان استانی از این پس وارد عمل نشوند و به این تیم کمک نکنند چشمش را روی همه دلبستگی‌ها می‌بندد و نساجی را رها خواهد کرد. با این حال مسئولان ورزشی استان مازندران در تلاشند با توجه به کم‌آبی در کشور و دیگر مشکلات استفاده از چمن طبیعی سازمان لیگ را از تصمیمش منصرف کنند و به‌جای تغییر چمن مصنوعی به طبیعی، همان چمن مصنوعی را ترمیم کنند.
استاندار فراموشکار
زمین چمن و کمک‌های لجستیک اما تنها گلایه مسئولان باشگاه نساجی از عوامل این استان نیست. گویا استاندار مازندران در جلسه‌ای با حضور همه بازیکنان و اعضای تیم نساجی در چهار هفته به پایان بازی‌ها مدعی شد اگر هر بازی را برنده شوید 200 میلیون تومان پاداش می‌دهد. او حتی برای ایجاد انگیزه به بازیکنان مدعی شده بود درصورت بقا نیز پاداشی جداگانه خواهد داد. حال با گذشت چند هفته از آن وعده و بقای تیم نساجی در لیگ برتر وی فقط بدهی 200 میلیونی این باشگاه به هتل سالار دره را تسویه کرده است.
به‌نظر می‌رسد آنها بر این باورند که در آشفته بازار بی‌پولی نمی‌توانند بیش از این کمک کنند. حال این سوال مطرح می‌شود که تکلیف وعده استاندار به بازیکنان چه می‌شود؟!
نساجی روی هوا
در شرایطی که به نظر می‌رسد شور و نشاط خاصی در باشگاه نساجی برای ادامه کار و آماده‌سازی فصل بعد وجود دارد، ولی ظاهرا وضعیت این تیم روی هواست و اصلا مشخص نیست چه آینده‌ای در انتظار تیمی است که مدیرانش خسته و متولیان ورزش شهر و استانش بی‌تفاوت به بقا هستند. سیف‌الله‌پور در این مورد می‌گوید: «من استعفا دادم و شاید درست نباشد حرف بزنم، ولی حدادیان واقعا تنهاست و از ناملایمتی‌ها خسته است. او چطور به تنهایی برای شهر و استانی کار کند که مسئولانش نسبت به تیم شهرشان بی‌تفاوت هستند. چرا وعده دادند و حالا ما جواب این بازیکنان را چه بدهیم؟»