ندا اظهری، مترجم: دانشجویان در دانشگاه‌های دنیا اغلب برای تامین هزینه‌های زندگی و تحصیل به کاری مشغول می‌شوند و به دلیل اشتغال به تحصیل اغلب در کارهای پاره‌وقت فعالیت می‌کنند. با همه‌گیری کرونا در دنیا، نه‌تنها برخی کارهای تمام‌وقت، بلکه بسیاری از مشاغل پاره‌وقت از بین رفتند و شمار زیادی از دانشجویان بیکار شده و شغل خود را از دست داده‌اند. همین بیکارشدن، زمینه را برای انجام برخی کارهای خلاف فراهم می‌کند. به‌عنوان مثال، در دوران کرونا، به دلیل آنلاین‌بودن آموزش‌ها و آزمون‌ها، بازار تخلف‌های امتحانی بسیار داغ بود و برخی دانشجویان از کسانی که در درسی مهارت داشتند، می‌خواستند تا به جای آنها امتحان دهند. این امر دانشجویان کنیایی را هم درگیر کرده است و مانند بسیاری از دانشجویان دنیا، امکان دسترسی به مشاغل باکیفیت را از دست داده‌اند و زمینه برای ورود به مشاغلی که با تخلف و تقلب کار دیگران را راه می‌اندازد، داغ شده است.
به گزارش universityworldnews، بررسی‌هایی که روی دانشجویان حدود 21 کشور دنیا در دوران کرونا انجام شده، نشان می‌دهد درمجموع، 46 درصد دانشجویان کنیایی عدم‌دسترسی به مشاغل باکیفیت را بزرگ‌ترین چالش این نسل عنوان کرده‌اند. دومین مشکل دانشجویان کنیایی نگرانی از این مساله است که معمولا در این کشور، افراد ثروتمند، هر روز ثروتمندتر و افراد فقیر، هر روز فقیرتر می‌شوند. از تمام دانشجویان این کشورها، تنها دانشجویان کشورهای فرانسه و عربستان سعودی، نابرابری‌های اقتصادی را در میان سه موضوع چالش‌برانگیز این نسل عنوان نکردند. اما دانشجویان کنیایی در میان دیگر کشورها، نسبت به سلامت روان ابرازنگرانی کرده‌اند، به‌طوری که 80 درصد از آنها در دوران تحصیل به‌ویژه در دوران کرونا از استرس و اضطراب رنج می‌بردند، درحالی که تنها 10درصد از آنها درخواست کمک کرده بودند. اما نکته‌ای که در این بین وجود دارد، این است که دانشجویان کنیایی کاملا خوشبین هستند که اوضاع در آینده‌ای نزدیک بهبود می‌یابد و 92 درصد از آنها اعلام کرده‌اند کنیا کشور خوبی برای زندگی است و 84 درصد نیز ابراز خوشحالی کرده‌اند. بیش از 70 درصد دانشجویان معتقدند آموزش‌های دانشگاهی کاملا آنها را برای ورود به بازار کار آماده کرده‌اند؛ درحالی که درصد مشابهی از دانشجویان هم هستند که تحصیلات دانشگاهی را پول‌ساز و باارزش تلقی کرده‌اند.
آمادگی برای ورود به بازار کار
دانشجویان دنیا و ازجمله اهل کنیا خواستار شهریه کمتر و یادگیری هدفمندتر هستند. 65 درصد دانشجویان کنیایی همگام با دانشجویان دیگر کشورها خواستار این هستند که دانشگاه‌ها حتی بعد از پایان کرونا هم گزینه آموزش آنلاین را به دانشجویان ارائه دهند و سیاست‌های کاهش شهریه را نیز همگام با آن داشته باشند. حدود 54 درصد دانشجویان مقطع کارشناسی خواستار کوتاه‌مدت شدن زمان دوره‌های دانشگاهی و ارزان‌تر شدن آن هستند. همچنین شاخص‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد دانشجویان به‌دنبال آن هستند که دانشگاه‌ها، فارغ‌التحصیلان را برای چشم‌اندازی کاری نیز آماده کنند. حدود 72درصد دانشجویان کنیایی نسبت به ایجاد آمادگی در آنها از سوی دانشگاه‌ها برای ورود به بازار کار تمایل نشان داده‌اند.
معضل اشتغال، جدی‌تر از همیشه
دانشجویان کنیایی هم مانند بسیاری از مردم و دانشجویان کشورهای دیگر به دلیل همه‌گیر شدن ویروس کرونا و دشوار شدن شرایط اقتصادی ناشی از اعمال قرنطینه‌های طولانی‌مدت، مشاغل خود را از دست دادند. در این میان، حتی افراد و دانشجویانی هم پیدا می‌شوند که تا ماه‌ها قبل از کرونا ثروتمند بودند اما حالا برای غذا و مایحتاج ضروری خود دچار مشکل هستند، به‌طوری که بسیاری از مردم کنیا به کارهای بسیار پیش‌پاافتاده روی آورده‌اند. در این میان، برخی دانشجویان کنیایی که مشاغل خود را از دست داده‌اند، در دوران کرونا به فکر کسب‌وکار تازه‌ای افتاده‌اند. همانطور که گفتیم، آنلاین شدن آموزش‌های دانشگاهی، زمینه را برای بسیاری از تخلف‌های اینترنتی فراهم کرده است. البته با توجه به وضعیت اقتصادی وخیمی که در کشورهای آفریقایی ازجمله کنیا وجود دارد، پیش از دوران همه‌گیری کرونا برخی دانشجویان این کشور از دانشجویان آمریکایی سفارش کار می‌گرفتند و برای آنها مقاله و پایان‌نامه می‌نوشتند که درآمد خوبی برایشان به دنبال داشت اما آنلاین شدن آموزش‌ها، این شغل را به صنعتی پردرآمد در این کشور تبدیل کرده است، به‌طوری که برخی دانشجویان که در این کار مهارت بالایی داشته‌اند، درآمدهای میلیارد دلاری در ماه دارند.
مقاله‌نویسی برای آمریکایی‌ها
یکی از کسب‌وکارهایی که در دوران همه‌گیری کرونا رونق گرفته و به صنعت کسب‌وکار میلیارد دلاری تبدیل شده، انجام تکالیف و نوشتن مقالات و پایان‌نامه برای دانشجویان آمریکایی است. به‌عبارتی، رشد کسب مدرک آنلاین دانشگاهی، فرصتی طلایی را برای دانشجویان آمریکایی فراهم کرده تا با پرداخت هزینه‌های بالا، فعالیت‌های دانشگاهی خود را به دانشجویان کنیایی بسپارند. بسیاری از دانشجویان فقیر در کنیا، هزینه‌های سنگینی برای تحصیلات دانشگاهی خود صرف می‌کنند اما بعد از فارغ‌التحصیلی پیدا کردن شغلی مناسب برای آنها بسیار دشوار می‌شود. یکی از راه‌هایی که این دانشجویان برای حمایت از خود بعد از فارغ‌التحصیلی در پیش گرفته‌اند، کمک به دانشجویان آمریکایی در نوشتن مقالات و پایان‌نامه‌هاست. آنها تمایلی به سرقت ندارند و در عوض باید کاری برای خود دست‌وپا کنند تا هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند و این راه شاید بهترین و درآمدزاترین راهی باشد که پیش‌روی آنها قرار گرفته است. اگرچه هرساله حدود 50هزار دانشجو از دانشگاه‌های دولتی و خصوصی در کنیا فارغ‌التحصیل می‌شوند، اما شمار زیادی از آنها به دلیل زیرساخت‌های توسعه‌نیافته اقتصادی و کناررفتن بخش‌های فناوری، تولید و امور مالی از صنعت جهانی، بیکار مانده‌اند. در نتیجه، فارغ‌التحصیلان کنیایی اغلب وارد صنعت تقلب می‌شوند که به‌دنبال درآمد خوب ناشی از آن می‌توانند بسیاری از هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند.
«ویلیام» یک فارغ‌التحصیل کنیایی است که در صنعت تقلب دانشجویی در این کشور کار می‌کند. او برای برقراری ارتباط با دانشجویان آمریکایی و دریافت سفارش کار از آنها، به وب‌سایت‌های آمریکایی مبلغی را پرداخت و سپس با دیگر نویسندگان کنیایی نیز قراردادهایی را برای انجام این کار منعقد می‌کند. ویلیام ماهیانه بیش از دوهزار دلار درآمد دارد اما با وجود اینکه در صنعت اجاره مقاله و مقاله‌نویسی به شیوه متقلبانه کار و کاسبی خوبی به راه انداخته، اما از این کار خود احساس رضایت نمی‌کند و از انجام این کار شرمنده است؛ چراکه معتقد است دیگران از افرادی که چنین کارهایی را انجام می‌دهند، کناره‌گیری می‌کنند و کاری نیست که بخواهم به آن افتخار کنم اما با وجود مشکلات اقتصادی که در کنیا به‌ویژه با همه‌گیری کرونا ایجاد شده، چاره دیگری برای او باقی نمانده است. فیلمون، یکی از محققان علوم کنیایی است که می‌گوید: «در سال 2017 کار تقلب را برای دانشجویان آمریکایی و استرالیایی انجام می‌دادم و در آن سال ماهیانه، هزار دلار درآمد داشتم.» شواهد بیانگر آن است که تقلب در مقالات و پایان‌نامه‌های دانشگاهی در انگلیس از 881 مورد در سال 2020 به 932 مورد تا فوریه 2021 افزایش یافته است.
چگونه سفارش کار داده می‌شود؟
معمولا وب‌سایت‌های معتبر آمریکایی که با عنوان Essay JedII شناخته می‌شوند، خدمات قانونی مانند خدمات کمک تحصیلی، تدریس خصوصی یا تحقیق را به دانشجویان ارائه می‌دهند. با وجود این، برخی دانشجویان آمریکایی از این سایت‌ها برای ارتباط با نویسندگان و دانشجویان تحصیلکرده کنیایی و از آنها برای نوشتن مقالات و پایان‌نامه‌های خود استفاده می‌کنند که مقاله‌های یک‌بارمصرف تا تکمیل مدارک دانشگاهی را دربرمی‌گیرد. دانشجویان آمریکایی معمولا به ازای هر صفحه 275 کلمه‌ای مقاله‌ای که توسط یک دانشجوی کنیایی نوشته می‌شود، تحت‌عنوان قرارداد تقلب، 20 تا 50 دلار می‌پردازند. صاحبان حسابی مانند ویلیام در این قراردادها 75 درصد سهم را از آن خود می‌کنند و حدود 25درصد باقی‌مانده آن سهم نویسندگان مقالات و دانشجویان کنیایی می‌شود که به عبارتی، سهم آنها کمتر از پنج دلار به ازای هر صفحه می‌شود. تقلب در قراردادها در 17 ایالت آمریکا غیرقانونی است اما در سطح فدرال غیرقانونی نیست اما اجرای آن معمولا به وفور اتفاق نمی‌افتد. دانشجویان آمریکایی ماهیانه هزاران دلار برای نوشتن مقاله و انجام کارهای دانشگاهی به دانشجویان کنیایی پرداخت می‌کنند. وب‌سایت‌های Essay JedII عنوان کرده‌اند مقالات ارائه‌شده به‌عنوان خدمات تحقیقاتی یا نمونه‌های اصلی در نظر گرفته می‌شوند و نباید به‌عنوان مقاله‌های تکمیل‌شده در موسسات آموزشی مورد استفاده قرار گیرند؛ با وجود این، ما نمی‌توانیم استفاده بیشتر از آن را کنترل یا محدود کنیم؛ چراکه مصرف‌کننده دارای حق چاپ است. ویلیام که تا پیش از ورود به این صنعت تقلب، در تامین درآمد دچار مشکل بود، درحال حاضر حتی کل مدارک دانشگاهی را برای برخی مشتریان خود آماده می‌کند. دیوید رتینگر، یکی از استادان اخلاق در دانشگاه مری‌واشنگتن معتقد است موضوع تقلب در کالج‌ها و دانشگاه‌های آمریکا بسیار جدی است و باید اقداماتی اساسی در رابطه با آن انجام شود. تقلب در مدرک یا پایان‌نامه‌ای که دانشجویان باید ارائه دهند، به این معناست که آن دانشجو بدون کسب صلاحیت از دانشگاه در رشته تحصیلی خود فارغ‌التحصیل شده و این می‌تواند برای آینده کاری او خطرناک باشد. تقلب در شرایط دانشگاهی، دانشجویان را به فساد اجتماعی سوق می‌دهد؛ چراکه ما را به سمت کادری حرفه‌ای می‌برد که عملا قادر به انجام اصولی کاری که می‌کنند، نیستند. جوآن، یکی از فارغ‌التحصیلان کنیایی است که پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی موفق به پیداکردن شغل مناسبی نشده است. او مدتی است به نوشتن مقالات دانشجویان آمریکایی در طیف وسیع موضوعی می‌پردازد و از این راه امرارمعاش می‌کند. به گفته خودش، «تازه‌ترین مقاله‌های دانشجویی که نوشته‌ام، مقاله‌ای استدلالی درباره حمایت عاطفی از حیوانات و نیز تحقیقی درباره اختراع انسولین بوده است.» دانشجویان کنیایی شاید این کار را در ابتدا به صورت غیرحرفه‌ای انجام دهند اما به مرور و بعد از گذشت مدتی، در آن مهارت لازم را پیدا می‌کنند. بین فارغ‌التحصیلان کنیایی که این کار تقلب را انجام می‌دهند، ویلیام و جوآن در هر حوزه‌ای، از تاریخ گرفته تا مهندسی و پزشکی می‌توانند مقاله بنویسند. درخواست نوشتن مقاله و پایان‌نامه معمولا از کالج‌های آنلاین تا دانشگاه‌های بزرگ آمریکا ارائه می‌شود. ویلیام می‌گوید: «بارها خواسته‌ام از این شغل دست بردارم اما با وجود اینکه تعداد زیادی از مردم کنیا در فقر شدید زندگی می‌کنند، فارغ‌التحصیلان بیشتری منتظرند تا با خالی‌شدن جای ویلیام در این عرصه، جای او را پر کنند. در این مسیر، شاید تنها یک نام از آنها باقی مانده باشد، اما مهارت کافی برای این کار به دست می‌آورند و تقریبا از تمام رشته‌های دانشگاهی مهارتی را کسب می‌کنند و دانش آنها نیز افزایش می‌یابد.»
استفاده از دانشجویان کنیایی در امتحانات
از دیگر تقلب‌هایی که در دانشگاه‌ها و با توجه به آموزش‌های آنلاین در دوران کرونا صورت می‌گیرد، تقلب در امتحانات دانشگاهی است. از آنجایی که بسیاری از آزمون‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود و منبعی نیز برای کنترل بر صحت برگزاری آنها وجود ندارد، برخی دانشجویان آمریکایی با پرداخت مبالغی از همکلاسی‌های کنیایی خود می‌خواهند به جای آنها در آزمون‌ها شرکت کنند. با این توافقی که بین دانشجویان آمریکایی و کنیایی صورت می‌گیرد، دانشجویان آمریکایی موفق می‌شوند امتحانات را با نمرات بالا قبول شوند و دانشجویان کنیایی هم به دلیل نیاز مالی‌ای که دارند، درآمد خوبی از این کار کسب می‌کنند.