به گزارش «فرهیختگان»: تیم ملی فوتبال عراق با هدایت سرکو کاتانچ، سرمربی اسلوونیایی خود موفق شد جواز حضور در دور سوم انتخابی جامجهانی 2022 قطر در منطقه آسیا را کسب کند اما پس از پایان دیدارهای این تیم در دور گروهی، این سرمربی 58ساله که اختلافاتی با فدراسیون فوتبال این کشور داشت، درنهایت قراردادش با این تیم را فسخ کرد. کاتانچ که چند ماه از آخرین دریافتی حقوقش گذشته بود و البته عملکرد تیمش در دیدارهای آخر دور گروهی با انتقادات زیادی روبهرو شد، درنهایت ترجیح داد بهجای ماندن در عراق و کمک به این تیم برای رسیدن به جامجهانی، به کشورش برگشته و با فسخ قراردادش، بهدنبال مطالباتش برود.
حالا عراق که در دور بعد این مسابقات رقبایی چون ایران، کرهجنوبی، لبنان، سوریه و امارات را پیشرو خواهد داشت بدون سرمربی مانده و در فاصله کمی تا شروع دور بعدی این مسابقات در تلاش است تا هرچه سریعتر جانشینی مناسب برای کاتانچ پیدا کند. در هفتههای اخیر شایعاتی مبنیبر مذاکرات فدراسیون فوتبال عراق با کارلوس کیروش، سرمربی پرتغالی شنیده میشود که هنوز به نتیجه نرسیده است. کیروش که هشتسال هدایت تیم ایران را برعهده داشت و شناخت خوبی از فوتبال آسیا و خاورمیانه دارد، یکی از اصلیترین گزینههای عراقیها برای رساندن این تیم به جام جهانی قطر محسوب میشود. آنها آخرینبار در سال 1986 موفق به صعود به این تورنمنت شدند و حالا امیدوارند به کمک این مربی باتجربه بتوانند دومین حضور تاریخ خود در جام جهانی را جشن بگیرند.
کیروش که مدتها هدایت تیم ملی ایران را برعهده داشت، پس از پایان قراردادش با فدراسیون ایران راهی آمریکای جنوبی شد تا هدایت تیم ملی کلمبیا را برعهده بگیرد اما حضورش در این کشور چندان خوب پیش نرفت و درنهایت با دو شکست سنگین و دور از انتظار برابر اروگوئه و اکوادور از سمتش کنار رفت. سایت «لستواوریاس» کلمبیا در گزارشی به بررسی وضعیت این سرمربی پرتغالی و احتمال بازگشتش به قاره آسیا پرداخته و مینویسد: «جدایی خوزه پکرمن از تیم ملی کلمبیا ضایعهای بسیار بزرگ برای این تیم بود. این سرمربی آرژانتینی پس از سالها کلمبیا را دوباره به نقشه فوتبال دنیا برگرداند و وقتی پس از هفتسال تصمیم به ترک این تیم گرفت این نگرانی به وجود آمد که حالا چه کسی میتواند بهترین گزینه برای جانشینی او باشد. جدایی پکرمن باعث شد فدراسیون فوتبال کلمبیا مدتها به بررسی گزینههای جانشینی او مشغول باشد و درنهایت با طولانیشدن این روند موقتا آرتورو ریس، سرمربی تیم زیر 20سالهها هدایت تیم ملی را برعهده گرفت تا اینکه بالاخره فرد موردنظر انتخاب شد:کارلوس کیروش. این مرد پرتغالی که تجربه حضور در جام جهانی 2018 را هم داشت و به همراه تیم نهچندان مدعی ایران تا آستانه حضور در مرحله حذفی نیز پیش رفته بود با توجه به اینکه سابقه مربیگری در تیمهایی همچون رئالمادرید و منچستریونایتد را داشت، میتوانست گزینهای مناسب برای جانشینی پکرمن باشد. داستان در ابتدا چندان بد پیش نرفت و اگرچه ترکیبهای او انتقاداتی را بهدنبال داشت اما نتایج تیم خیلی هم دور از انتظار و ضعیف نبود تا اینکه در دو مسابقه برابر اروگوئه (3 بر صفر) و اکوادور (6 بر یک) باخت و این عملکرد ضعیف باعث شد تا در کمتر از 2 سال از سمتش برکنار شود. کسانی که برای مدتهای طولانی او را میشناسند، معتقد بودند او برای نشستن روی نیمکت کلمبیا گزینهای مناسب نبود و پیشبینی چنین روزهایی را میکردند. او حالا پس از مدتی دوری از مربیگری در مسیر بازگشت به خاورمیانه و قبول هدایت یکی از تیمهای ملی این منطقه است. جایی که بهخوبی از او شناخت دارند و او هم پس از سالها حضور در آنجا به خوبی قادر است از بازیکنانش بهترین عملکرد را بگیرد. با توجه به شایعاتی که بهتازگی منتشر شده، کیروش گزینه اصلی هدایت تیم ملی عراق است. سالها از تنها حضور عراق در جام جهانی میگذرد و باید دید درصورتیکه او با فدراسیون این کشور به توافق برسد آیا خواهد توانست روزهای خوبش در ایران را تکرار کرده و به حسرت عراق برای رسیدن به این تورنمنت مهم خاتمه دهد یا نه. به نظر میرسد بازگشت او به غرب آسیا میتواند گزینهای خوب برای او باشد؛ چراکه سالها در آنجا حضور داشته و مورد احترام زیادی است. به همین دلیل میتواند دوباره دوران مربیگریاش را در این بخش از دنیا دنبال کرده و روزهای خوبی را هم تجربه کند.»
کیروش پس از سپری کردن دورانی ناموفق در کلمبیا میتواند با حضور روی نیمکت تیم ملی عراق خود را به نوعی احیا کرده و در سالهای آخر مربیگری خود رزومهاش را بهبود بخشد. رسانههای عراقی معتقدند این سرمربی پرتغالی با توجه به شناختی که از فوتبال ایران دارد، میتواند گزینهای مناسب برای این پست باشد و اگر فدارسیون فوتبال این کشور بتواند از عهده پرداخت دستمزد درخواستی او برآید، احتمالا بهزودی شاهد بازگشت کیروش به فوتبال آسیا و دو تقابل جذاب او با ستارههای فوتبال ایران خواهیم بود.