نیلوفر هوشمند، روزنامهنگار: اگر نگاهی به آخرین آمار دانشجویان ایرانی خارج از کشور داشته باشیم با رقمی بالغ بر 125 هزار نفر روبهرو میشویم. درواقع اینها همان دانشجویانی هستند که سالهاست از آنها تحت عنوان فرار مغزها یاد شده و فقدانشان برای کشور شکافهای علمی ریز و درشتی ایجاد کرده که روزبهروز واضحتر و نمایانتر میشود. اما کمترین کاری که برای دانشجویان نخبه خارج از کشور میتوان کرد این است که حداقل برای شرایط تحصیل آنها تسهیلاتی را فراهم و با حمایت صحیح و برنامهریزیشده، زمینه را برای بازگشت و انتقال تکنولوژی و دانش روز به کشور ایجاد کرد. با این کار هم جمعیت جوان خلاق و نخبه کشور را افزون کردهایم و هم یک دولت و کشور بهروزتر و نخبگانیتری را پیشرو خواهیم داشت. این دانشجویان با انتقال دانش به داخل کشور میتوانند برای حل بسیاری از مسائل سازمانی که راهحلهای قدیمی و پیچیده دارند با ارائه راه و روشهای نوین، زمینه را آماده کنند. همچنین در بخش صنعت و تولید، میتوانند تاثیرات خوبی داشته باشند و حتی دانش مدیریتی بهروز را میتوانند بر کالبد خسته و فرتوت مدیریتی در بسیاری از بخشهای کشور بدمند. برای اینکه بدانیم این دانشجویان با چه مسائلی سروکار داشته و چه مشکلات و چالشها و چه توقعاتی از دولت جدید دارند، به سراغ سه دانشجوی ایرانی خارج از کشور رفتیم و با آنها به گفتوگو نشستیم. مهدی سلمانزاده دانشجوی پزشکی در کشور اوکراین و دبیر انجمن اسلامی اوکراین، علی موسوی دانشجوی دانشگاه فرانسوی کانادا در رشته مهندسی برق و علی صفری دانشجوی داروسازی دانشگاه تورورگاتا رم و دبیر انجمن اسلامی رم در این گپ شرکت کردند.
در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید:
دولت جدید زمینه انتقال دانش از سوی دانشجویان ایرانی خارج از کشور را فراهم کند (لینک)
دولت جدید به ایرانیان خارج از کشور به چشم سرمایه ملی نگاه کند (لینک)