به گزارش «فرهیختگان»: چند روز مانده تا برگزاری انتخابات ریاستجمهوری، تغییر عجیبی در فضای وزارت علوم رخ میدهد. معاون وزیر و رئیس سازمان امور دانشجویان کمتر از 60 روز تا پایان دولت از سمت خود کنارهگیری میکند تا مسئولیت مسائل صنفی دانشجویان هم به معاون فرهنگی وزارت واگذار شود. بررسی شرایط فعلی وزارت علوم و البته سابقه پرحاشیه صدیقی شائبههای مختلفی را درخصوص این استعفا به ذهنها متبادر میکند.
مرد پرحاشیه وزارت علوم از بدو ورود!
مجتبی صدیقی، عضو هیاتعلمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر، پیش از حضور در معاونت دانشجویی وزارتخانه، سابقه معاونت فرهنگی آموزشی سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور، مدیرکلی بورس و امور دانشجویان خارج از کشور وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و معاونت دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر را در کارنامه داشت. او از معدود مدیرانی بود که آمدنش هم به مانند رفتنش کم حاشیه نساخت. صدیقی 12آبان 92 چند ماه پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و یکهفته پس از رای اعتماد مجلس به دومین گزینه وزارت علوم، یعنی رضا فرجیدانا، بهعنوان معاون منصوب شد. موضوع ردصلاحیت او و چند تن از مدیران دیگر وزارت علوم از سوی دستگاههای امنیتی در همان روزهای نخست، حاشیههای مختلفی برای دستگاه علمی کشور ایجاد کرد. مسالهای که تا اخطار به وزیر و حتی استیضاح در مجلس هم دنبال شد، اما مسئولیت صدیقی تا روزهای پایانی دولت روحانی تداوم یافت.
آغازگر ماجرای تلخ بورسیه و ما ادراک ما البورسیه!
ماجرای بورسیهها را میشود در یک جمله خلاصه کرد؛ «دولت تمام شد اما قصه پرغصه بورسیهها هنوز نه!» سر رشته دراز ماجرا بورسیهها را که بگیرید، به دیماه 92 خواهید رسید. زمانی که صدیقی برای نخستینبار در نشست مشترک با نمایندگان استانها صحبت از یک تخلف بزرگ را مطرح و در درستی بورسیه 3 هزار نفر تشکیک ایجاد کرد. او چند ماه بعد در خردادماه سال 93، در نشست خبری خود این موضوع را تشریح کرد و مدعی تخلف بیش از ۳۰۰۰ دانشجوی بورسیه شد. ادعایی که اگرچه چندی بعد هم توسط خود وزارت علوم هم رد شد. اطلاعیه دوم آبانماه همان سال وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نشان داد از تعداد 3772 نفر بورسیهشده بین سالهای 88 تا 92، تنها بورسیه 508 نفر لغوشده که آنها هم با پرداخت هزینه، مجاز به ادامه تحصیل هستند و فقط از تحصیل 36 نفر جلوگیری میشود! نهادهای نظارتی دیگر هم همزمان دستبهکار میشوند تا ادعای تخلف 3 هزار نفری را بررسی کنند. نتیجه بررسی آنها نشان میدهد خبری از تخلف گسترده نیست و صرفا همان 36 نفر مشکل داشتند. با این وجود قربانیان شانتاژ و سیاهنمایی پرونده بورسیهها علیرغم تاکیدات چندباره رهبرمعظمانقلاب هنوز اندر پیچ و خم دادگاهها بهدنبال احقاق حقوق خود هستند و تعدادی از آنها با گذشت قریب به 7 سال نتیجه نگرفتهاند.
تشدید نارضایتیهای صنفی در دانشگاهها
ارزیابی عملکرد مجتبی صدیقی نیازمند مجال مفصلتری است. اما مرور روزهای پرتنش دانشگاهها تا پیش از تعطیلات کرونایی، پیام روشن نارضایتی دانشجویان از مسائل صنفی را بهخوبی نشان میدهد. حجم اعتراضات و تجمعات صنفی دانشجویی تا پیش از تعطیلی فیزیکی دانشگاهها به شکل قابل توجهی رو به فزونی بود. کمبودها و مشکلات خوابگاه، افزایش چشمگیر آسیبهای اجتماعی در محیط دانشگاهها بخشهای دیگری از قسمتهای منفی عملکرد او را در دوران تصدی معاونت دانشجویی وزارت علوم نشان میدهد. ماجرای اصلاح آییننامه انضباطی دانشجویان نیز یکی دیگر از آن برگهای زرین و خاص دوران مدیریت او است که پس از حواشی متعددی که در سال 98 در سطح دانشگاه ایجاد کرد حالا پس ماهها و با وجود انتقال آن به معاونت حقوقی ریاستجمهوری هنوز هم به جمعبندی نرسیده است!
رستگاری در دقیقه 90!
صدیقی خردادماه امسال استعفا داد. درست در روزهایی که اخبار پر از گمانهزنیهای بازگشت دانشجویان به محیط دانشگاهها بود. بدونشک مهمترین مساله در بازگشت دانشجویان تدارک دوباره برای مسائل صنفی یا همان خوابگاه و غذا و سایر نیازمندیهای دانشجویی است. آن هم در شرایطی که بسیاری از خوابگاهها چند سانتی غبار گرفته و مطبخ دانشگاهها مدت مدیدی است که رنگ آتش به خود ندیده است. درست در همین روزهای پرکار دانشگاهها برای ایجاد آمادگی بازگشایی دانشگاهها، معاون دانشجویی و رئیس سازمان دانشجویان که چند سالی برای رفتن به فرصت مطالعاتی صبر کرده بود، رفت. غلامی، وزیر علوم با استعفای او موافقت میکند و در مراسم معارفه سرپرست جدید میگوید برای صدیقی از حدود ۲ سال پیش شرایطی برای استفاده فرصت مطالعاتی پیش آمده بود، اما بهدلیل نیازی که مجموعه به خدمات او داشت با صبوری این زمان را به تاخیر انداخت. اتفاقی که باعث شد این روزها، بر اساس شنیدهها صدیقی فرصت مطالعاتی خود را در هلند سپری کند و معاونت دانشجویی و سازمان امور دانشجویان هم توسط غفاری، معاون فرهنگی وزیر علوم اداره شود.
صدیقی بدون پاسخ رفت
صدیقی از وزارت علوم خداحافظی کرد، پس از 7 سال و بدون آنکه پاسخی به پرسشهای مهم این سالها داشته باشد. مهمتر، بدون آنکه درخصوص تصمیمش خود او توضیح بدهد و بگوید چرا دقیقه 90 و زمان طلایی ریکاوری دانشگاهها را برای عزیمت به فرصت مطالعاتی انتخاب کرد؟ صدیقی رفت بدون آنکه درخصوص نشست خبری خرداد 93 عذرخواهی کند! بدون آنکه درپی شکایت دانشجویان بورسیهها در دادگاه حاضر شود و توضیحی دهد که چگونه تخلف 3 هزار نفری به 36 نفر ختم شد. بورسیهها حالا دست به دامن دستگاههای نظارتی و قضایی، خواستار ممنوعیت خروج صدیقی از کشور شدهاند تا شاید پاسخی برای سوالاتشان بیابند.