محمد آقاییفرد، روزنامهنگار: «بازگشت به روزهایی که آرزو داشتیم یک ست از ژاپن بگیریم.» این جمله را در توئیتر به وفور میشد یافت. توئیتهایی که درست دقایقی بعد از بازی آغاز و تا ساعاتی پس از دیدار ایران و ژاپن ادامه داشت. هرچند خبر مصدومیت سعید معروف، دقایقی پیش از بازی خبری شوکهکننده برای جامعه والیبال شمرده میشد و پس از بازی نیز سرمربی و کاپیتان تیم ملی ژاپن در کنار میلاد عبادیپور به این موضوع اشاره و آن را یکی از عوامل اصلی شکست تیم ملی ایران برشمردند اما انتظار اهالی والیبال از تیم ملی کشورمان، بیش از اینها بود. از سویی حاضر نشدن آلکنو در کنفرانس خبری پس از بازی نیز اشاره به فشار بیش از حد به او در پی نخستین شکست رسمی در برابر ژاپن بود. او حالا میتواند تجربه کند که کار در ایران بسیار دشوار است و هواداران به سادگی از کنار شکستها نمیگذرند. به هر ترتیب ایران روز گذشته در برابر ژاپن نمایش کسلکنندهای را اجرا کرد و حتی وقتی از حریف خود پیش افتاد نیز نتوانست بازی را حفظ کند و درنهایت یک شکست حیرتانگیز را در کارنامه خود ثبت کرد. برای بررسی جدیتر شکست تیم آلکنو در گام نخست لیگ ملتها، پای صحبت کارشناس والیبال و مربی پیشین تیم ملی نشستیم. گفتوگوی «فرهیختگان» با غلامرضا مومنی مقدم را در ادامه میخوانید.
نمایش تیم ملی در نخستین تجربه آلکنو روی نیمکت ناامیدکننده بود. چه اتفاقی برای ملیپوشان رخ داد؟
به نظرم اشتباهات فردی زیاد ترکیب جدید، نبود سعید معروف، عدم هماهنگی بین بازیکنان و انگیزه کمتر نسبت به ژاپن باعث رقم خوردن این نتیجه شد. ژاپن در تمام ردههای خود همینگونه بازی میکند و آنقدر میجنگد تا حریف خسته شود. البته هرچه ستها بالاتر میرفت وضعیت بازیکنان ما بهتر میشد و امیدوارم در بازیهای بعدی وضعیت بهتر و بهتر شود.
تیمی که به یک بازیکن متکی است و در پی غیبت او به سادگی بازی را واگذار میکند، تیم ضعیفی نیست؟
به نظرم من این ایراد بزرگی است. سعید معروف تا چه زمانی میتواند برای تیم ملی بازی کند؟ ممکن است او بعد از المپیک کلا خداحافظی کند ما میخواهیم چه کار کنیم؟ چرا باید در نبود او دچار یک مشکل بزرگ شویم؟ البته محمدطاهر وادی، جواد کریمی و علی رمضانی هم پاسورهای بزرگی هستند، باید به آنها اعتماد کنیم و زمان بیشتری بدهیم تا بتوانند راه سعید(معروف) را ادامه دهند. سعید آدم خاص و توانمندی است که جزء چهار پاسور برتر دنیاست اما اگر نباشد باید چه کنیم؟ کل جامعه والیبال باید روی این موضوع کار کند تا در سالهای آینده دچار مشکل مشابه نشویم. متاسفانه در شرایط فعلی بیشتر بازیکنان سعی میکنند اسپوکر یا مهاجم خوبی شوند و علاقه کمتری نسبت به پاسوری وجود دارد اما به هرحال تیم ملیمان نیاز به پاسور جانشین دارد. در سالهای قبل بسیاری از بازیکنان زیرسایه سعید معروف بودند و به همین دلیل درحال حاضر با مشکل بزرگی مواجه شدهایم.
به نظرتان حضور جواد کریمی یا یک پاسور دیگر نمیتوانست به تیم کمک کند؟ اگر وادی هم مصدوم میشد چه میکردیم؟
کاملا با شما موافق هستم، اگر این اتفاق رخ میداد با یک آبروریزی بزرگ مواجه میشدیم. تیم ملی میتوانست با سه پاسور در مسابقات حاضر شود تا مشکل این چنینی پیش نیاید. به نظر من باید با سه پاسور میرفتیم همانطور که در باشگاهها نیز چنین سیستمی پیاده میشود تا در صورت مصدومیت یک بازیکن پاسور، تمرینات بههم نریزد. حال تصور کنید در مسابقاتی که قرار است یک ماه طول بکشد، تیم ملی دو پاسور برده و در صورت مصدومیت هرکدام از آنها، با مشکل بزرگی مواجه میشویم. این تصمیم ریسک بالایی داشت. در دور بعدی که 6 بازیکن جابهجا میشوند میتوان پاسور به تیم تزریق کرد.
تغییرات آلکنو در تیم چقدر محسوس بود؟ تصمیمات او روی بازی تیم تا چه حد تاثیرگذار است؟
به نظرم حضور پوریا فیاضی به جای میثم صالحی تغییر مهمی بود و توانست روند دفاع عقب و دریافت را بهبود ببخشد. بابک در حمله بهتر از میثم نیست اما به هرحال در هماهنگی و نظم تیمی، تیمی نیستیم که بتوانیم در این مسابقات حضور داشته باشیم. البته در این میان باید امیر غفور را مستثنی دانست اما سایر بازیکنان خوب نبودند. یک نکته مهم هم اینکه به هر حال این اولین بازی آنها بود و نمیتوان گفت که قطعا بازیکنان باید تغییر کنند، باید به این تیم زمان داد.
به نظرتان این تیم شایسته حضور در فینال رقابتهاست؟
به نظرم زود است که در این باره صحبت کنیم اما به هر حال در مسائل روحی و روانی تاثیرگذار است. من بازی سایر تیمها را هم دیدهام، آنها خیلی آماده پا به میدان گذاشتهاند و البته نباید فراموش کنیم که همین ژاپن، یکی از رقبای اصلی ایران در مرحله مقدماتی المپیک است و این باخت زنگ خطری برای ماست. اگر به ژاپن ببازیم نمیتوانیم به مراحل بالاتر المپیک برویم. باید به آلکنو زمان داد و او درحال محک زدن بازیکنانش است و آزمون و خطا میکند اما معتقدم باخت به ژاپن باید آسیبشناسی شود.