محمدتقی احمدیان، استاد تمام دانشگاه صنعتی‌شریف گفت: «انتظار اساتید از وزارت علوم آینده این است که وزارت علوم با دیگر وزارتخانه‌ها گرد هم آمده و برای آینده نیروی انسانی کشور برنامه‌ریزی کرده و این برنامه را دراختیار دانشگاه‌ها قرار دهند.»
او با بیان اینکه انتظارمان این است که مسئولان وزارت علوم در امور دانشگاه‌ها دخالت نکنند، تاکید کرد: «رسالت دانشگاه‌ها متفاوت بوده و هر دانشگاهی باید یک رسالت ویژه را برعهده بگیرد؛ به‌طور مثال دانشگاه سیستان‌وبلوچستان باید روی شن‌های روان و دانشگاه‌های شمال کشور روی بحث مرتفع و جنگل کار کرده و این حوزه و مباحث را در دانشگاه‌ها توسعه دهند. دانشگاهی مثل دانشگاه صنعتی‌شریف نیز باید در مسیر صنعت و تسهیل امکانات صنعتی فعالیت کرده و نیرو تربیت کند. وزارت علوم باید امکانات خاص هر دانشگاه را در اختیار آنها قرار داده تا بتوانند در زمینه‌های مربوط به خود کار کنند.»
استاد تمام دانشگاه صنعتی‌شریف در ادامه درخصوص رویکرد و تصمیم وزارت علوم در حوزه استادی نیز صحبت به میان آورد و گفت: «انتخاب افراد به‌عنوان استاد باید انتخاب افراد برجسته علمی باشد. مسئولان وزارت علوم همچنین باید تلاش کنند ارتباطات اساتید را با خارج از کشور برقرار کرده و امکانات برای تبادل علمی را نیز فراهم کنند. همچنین باید اقداماتی انجام شود تا کشور از مسیر دانش، علم و تکنولوژی عقب نیفتد.»
او با اشاره به اینکه دولت آینده باید شرایطی را فراهم کند که صنایع درصدی را برای تحقیقات در دانشگاه‌ها ارائه دهند، بیان کرد: «در چنین شرایطی است که دست دانشگاه‌ها برای انجام تحقیقات علمی باز خواهد شد. امروزه در دانشگاه‌ها انجام هر نوع فعالیتی نیازمند منابع مالی زیادی است که متاسفانه درحال‌حاضر امکانات مالی خوبی در اختیار دانشگاه‌ها نیست.»
وزارت علوم فعلی منفعل است
احمدیان در پاسخ به این سوال که وزارت علوم کنونی تا چه میزان توانسته است به انتظارات دانشگاه‌ها پاسخ دهد، توضیح داد: «این وزارتخانه نتوانسته به انتظارات دانشگاه‌ها پاسخ دهد و منفعل است. به‌عبارت بهتر وزارت علوم فعلی توانمندی ایجاد امکانات را نداشته است و من معتقدم اگر دانشگاه‌ها استقلال پیدا کنند و بودجه هر دانشگاهی مشخص شود و خودشان بتوانند برای خدمتگزاری به جامعه تصمیم بگیرند، بسیاری از مشکلات حل می‌شود.»
او در پایان گفت: «در هر دانشگاهی اعضای هیات‌علمی توانمندی وجود دارند که می‌توانند برای آینده علمی کشور و دانشگاه تصمیم‌گیری کنند، گروهی کوچک در وزارت علوم نمی‌تواند تصمیم‌گیرنده آموزش عالی در تمام کشور باشد.»