نیلوفر مژدهی، روزنامه‌نگار: باشگاه صنعت نفت آبادان فصل قبل به‌سختی در لیگ دوام آورد و باوجود درخشش تیم و بازیکنانش در نیم‌فصل اول در نیم‌فصل دوم با جدایی دراگان اسکوچیچ دیگر چیزی برای عرضه نداشت. با شروع فصل جاری وعده‌ها بار دیگر تکرار شد و در شرایطی که وزارت نفت به تیم‌داری بیمارش ادامه داد، سیروس پورموسوی بر مسند کار نشست.
پورموسوی از اعتبارش استفاده کرد و برخی از بازیکنانی را که هرکدام برای خود پیشنهادات خوبی داشتند، حفظ کرد. در این بین چند مهره جدید به تیم افزود و آنها هم بدون وعده پول و فقط به اعتبار این مربی آمدند. اما در ادامه کار هر روز سخت‌تر شد. درحالی‌که پورموسوی و شاگردانش نتیجه می‌گرفتند، خبر‌های بد این باشگاه را احاطه کرده بود. بالاخره مسئولان رده‌بالای این تیم نفتی موفق شدند ترمز تیم صدرنشین پورموسوی را بکشند و آن را تا میانه هدایت کردند. از اینجا بود که داستان استعفای پورموسوی شروع شد. این مربی تاکنون بارها غیررسمی استعفا داده و هربار تلاش صورت گرفت تا پول به باشگاه تزریق شود، اما این اتفاق رخ نداد تا بالاخره پیشنهادهای خوب برای سرمربی صنعت نفتی‌ها یکی پس از دیگری رسید. همین موضوع باعث شد با این مربی صحبت کنیم تا خودش بگوید می‌خواهد بماند یا چرا مانده است و مشکلات را تحمل می‌کند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با سیروس پورموسوی را در ادامه می‌خوانید.
گویا دوباره به ادامه همکاری با باشگاه صنعت نفت راضی شدید. صحت دارد؟
من به‌خاطر مردم ماندم، ولی اگر پول نیاید نمی‌مانم. وعده دادند که پول در راه است و من به‌خاطر این تیم که تنها دلخوشی مردم آبادان است ماندم، ولی اگر شرایط تغییر نکند و وضع به همین شکل ادامه پیدا کند، در خانه بنشینم و بیکار باشم بهتر است.
بحث باشگاه سایپا مطرح است؛ می‌گویند با آنها مذاکره و حتی توافق کردید!
چطور من خودم از این مذاکرات خبر ندارم؟ من هیچ برنامه‌ای برای حضور در تهران ندارم. شاید زمانی پیشنهادهایی داشتم، ولی الان پیشنهادی ندارم و هیچ تماسی از باشگاه سایپا با من گرفته نشد. دلیل ندارم دروغ بگویم. ضمن اینکه من تحت قرارداد باشگاه صنعت نفت هستم و نمی‌توانم از این تیم جدا شوم.
آیا استعفای هفته قبل‌تان به‌دلیل پیشنهاد وسوسه‌انگیز باشگاه سایپا نبود؟
من استعفا دادم، چون انتقادهایی از عملکرد تیم ما شده بود و من در این شرایط با این کار سعی کردم دست باشگاه را باز بگذارم و آنها با خیال راحت تصمیم بگیرند. آن استعفا هیچ ربطی به تیم سایپا یا هیچ تیم دیگری نداشت و همان‌طور که گفتم، پیشنهادی نداشتم.
بعد از استعفا برگشتید، ولی در این چندروز تا آستانه فسخ قرارداد هم رفتید. طبیعی است چنین ذهنیتی به‌وجود می‌آید.
چندروز قبل وقتی استعفا دادم، جلسه هیات‌مدیره تشکیل شد و باتوجه به عملکرد تیم تشخیص دادند برگردم و به کارم ادامه دهم. البته چون بیمار بودم چندروز بعد به تمرینات اضافه شدم، ولی با جدیت برگشتم. حتی در مراسم تشییع پیکر برادر عیسی‌زاده شرکت کرده بودم و خود را سریع به تمرینات رساندم و هیچ بهانه‌ای نداشتم. اگر بحث تیم دیگری بود، اصلا به تمرینات برنمی‌گشتم.
دلیل این همه استعفاهای مکرر و قهر و آشتی‌های شما چیست؟
من نه اهل کلاس گذاشتن هستم و نه اهدافی را به نفع خود دنبال می‌کنم. هدف من فقط سروسامان گرفتن این تیم است. وقتی به صنعت نفت آمدم، خیلی‌ها گفتند در این تیم دوام نمی‌آوری و پول ندارند و هزار مشکل را عنوان کردند. من با علم به همه این مشکلات آمدم و تیمم بهتر از آن چیزی شد که تصور می‌کردم. حالا دلم می‌سوزد برای این همه تلاش و رشدی که در تیم صورت گرفته است. من مشکلات زیادی در این باشگاه داشتم. موضوع این است که بازیکنانم خیلی وقت است پول نگرفته‌اند. من برای خودم چیزی نمی‌خواهم، ولی این بازیکنان باید حق و حقوق خود را دریافت کنند. ما از هفته قبل منتظر این پول هستیم تا حداقل 10 درصدی به بازیکنان پول بدهیم. وقتی وعده می‌دهند و عملی نمی‌شود فشار به تیم و اعضای باشگاه می‌آید. ما در اوج مسابقات هستیم، دیگر این مسائل نباید مطرح باشد.
به‌دلیل همین مشکلات مالی نتوانستید در نقل‌وانتقالات قوی عمل کنید و ترس از دست دادن بازیکنان نیز آزارتان می‌داد؟
ما مجبور بودیم برای تامین هزینه‌‌های باشگاه بازیکنان را بفروشیم و حتی پیشنهادهای زیادی مطرح شد، ولی با نامه‌نگاری‌هایی که صورت گرفت قول دادند تا پایان فروردین به ما پول بدهند. به همین دلیل با مشکلات ساختیم و اجازه ندادیم بازیکنان جدا شوند. این در شرایطی بود که مصدوم داشتیم و اگر یکی‌دو نفر هم جدا می‌شدند، واقعا صدمه می‌دیدیم. ما روی این وعده‌ها حساب کردیم، برای تیم برنامه‌ریزی کردیم و آینده یک باشگاه و همه اعضایش را براساس آن رقم زدیم. توقع دارم وعده‌ها عملی شود، که ظاهرا درحال عملی شدن است.
گویا نتایج ضعیف صنعت نفت در پی مشکلات موجود باعث انتقاد از شما شده بود و یکی از دلایل استعفایتان همین بوده است.
ما ابتدا نتایج خوبی گرفتیم، ولی باتوجه به اینکه تیم را دیر تحویل گرفته بودیم و فرصت خوبی برای آماده‌سازی نداشتیم، طبیعی است که بازیکنان در فشار مسابقات تحلیل بروند. با این‌حال ما در بسیاری از بازی‌های خارج از خانه نتایج خوبی گرفتیم. مقابل تیم‌هایی بازی کرده و امتیاز گرفتیم که در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارند. فکر می‌کنم توقعات از ما بالا رفت، درحالی‌که باید واقع‌بین باشیم. از دوستانی که نتایج ما را نقد می‌کنند می‌خواهم بازی‌ها و نتایج را بررسی و شرایط هر بازی را تحلیل کنند. اگر باختیم یا بازی مساوی شد، چه عاملی دخیل بود؟ در همه این امتیازات ازدست‌رفته ضعف فنی دخیل نبوده است و همین حالا هم باوجود مشکلات و موانعی که داشتیم، جایگاه بدی نداریم. فقط نتیجه بازی با ماشین‌سازی برایم قابل‌هضم نیست و ایراد را به خود و تیمم می‌دانم، ولی در سایر بازی‌ها عملکردمان سوال‌برانگیز نیست.
فکر می‌کنید در ادامه راه نتایج خوبی می‌گیرید؟
همان‌طور که اشاره کردم، ما نتوانستیم خود را در نیم‌فصل تقویت کنیم و باوجود آسیب‌هایی که دیدیم، ادامه دادیم. همین حالا هم فاصله امتیازات آنقدر کم است که با چند نتیجه خوب می‌توانیم به بالای جدول برگردیم. از این‌رو از دوستداران این تیم می‌خواهم به ما انگیزه بدهند و بازیکنان را حمایت کنند.