نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار: تیم تنیس روی میز دانشگاه آزاد درحالی به مرحله پلی‌آف رقابت‌های لیگ برتر رسید که لیگ امسال با تغییراتی که در ساختار و البته تقسیم بازیکنان در تیم‌ها رخ داده بود، جنبه متفاوتی از خودش را نشان داد. تیم‌ها بازی به بازی جنگیدند تا درنهایت از هر گروه سه تیم به مرحله بعدی صعود کند و در این بین نام تیم دانشگاه آزاد به مربیگری و بازیکنی مهران احدی هم دیده می‌شود. او با سنی حدود 45 سال همچنان به‌عنوان بازیکن در لیگ برتر حرفی برای گفتن دارد و البته به خداحافظی از دنیای حرفه‌ای به‌عنوان بازیکن فکر می‌کند. احدی و تیمش امسال کار سختی را در لیگ برتر دارند، ولی او هم به قهرمانی فکر می‌کند و هم به تیمش که ترکیبی از جوان‌ترین بازیکن‌های لیگ و بازیکنان خوش‌سابقه تیم ملی است، امیدوار است. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با سرمربی تیم تنیس روی میز دانشگاه آزاد را می‌خوانید.
تیم دانشگاه آزاد توانست به مرحله حذفی لیگ برتر صعود کند، سطح لیگ چطور بود؟
در اصل ما به‌عنوان تیم دوم به مرحله پلی‌آف صعود کردیم و در این مرحله با تیم سوم گروه دیگر به نام تیم شادروان کردستان که از بازیکنان خیلی خوبی تشکیل شده و بسیار قدرتمند است رقابت می‌کنیم که امیدواریم به امید خدا پیروز شویم. خوشبختانه یکی از امتیازاتی که لیگ امسال نسبت‌به سال‌های قبل داشت این بود که بازیکنان قدر در تیم‌های مختلف پخش شدند و هیچ تیمی به‌عنوان یک تیم مطلق نمی‌توانست عرض‌اندام کند و به همین دلیل یک حساسیت خیلی خوبی در مسابقات بود و از 8 تیم می‌توانم بگویم 6 تیم طوری بودند که هیچ‌کدام درمقابل تیم بعدی نمی‌توانست مدعی پیروزی باشد. نتایج هم همین را نشان داده و بیشتر مسابقات یا مساوی شدند یا با یک نتیجه خیلی نزدیک برد و باخت صورت گرفته است. این حساسیت‌ها باعث جذابیت لیگ امسال شده بود که امیدوارم در سال‌های آتی هم این اتفاق بیفتد.
شما امسال هم در لیگ هم بازیکن و هم سرمربی بودید، هماهنگی این دو مسئولیت باهم سخت نیست؟
بله، هماهنگی این دو کار بسیار سختی است. البته من از بچه‌ها کمک می‌گیرم، عارف احمدی‌فر از بازیکنان خیلی خوب و باتجربه است که سال‌ها بازیکن تیم ملی بوده و درحال حاضر کاپیتان تیم دانشگاه آزاد است و از او همیشه در ارنج و کوچینگ بچه‌ها کمک می‌گیرم، ولی درمجموع کار سختی است و افتخار می‌کنم به اینکه همیشه توانسته‌ام کارهای سخت را انجام دهم و هیچ‌وقت از این اتفاق خودم را دور نگه نداشتم. باتوجه به اینکه در هزینه‌ها هم به نفع تیم دانشگاه است، چون قرارداد من برای هر دو مسئولیتم یکی است که این البته به‌خاطر اعتمادی است که مسئولان دانشگاه به من دارند و تا اینجا هم به عقیده خودم توانستم جواب این اعتماد را بدهم. سومین سالی است که در تیم دانشگاه آزاد به‌عنوان سرمربی و بازیکن حضور دارم که باتوجه به امکانات و شرایط بهترین نتیجه را گرفتیم. دو سال نایب‌قهرمان شدیم و امسال هم امیدوارم این نتیجه را بگیرم. همیشه سعی کردم تک‌بعدی نباشم، وقتی هم که در تیم ملی و اردوهای تیم ملی بودم باز هم توانستم درس بخوانم و دکتری بگیرم و من برای بهترین بودن در بعدهای مختلف زندگی‌ام همیشه تلاش کرده‌ام؛ چه زمانی که درس خواندم، زمانی که عضو تیم ملی در رده‌های مختلفش بودم، زمانی که تدریس کردم و عضو هیات‌علمی شدم و چه حالا که مربی شدم و مسئولیت‌های دیگری دارم همیشه نهایت تلاشم را انجام داده‌ام و نتیجه گرفته‌ام.
فرق تیم امسال با سال‌های قبل چه بود؟
امسال هم برای جمع کردن تیم مثل سال‌های قبل عمل کردیم، ولی تفاوت بین حریفان ما بود. امسال مسابقات در دو گروه 4 تیمی برگزار شد، درحالی‌که سال‌های قبل در یک گروه 8 تیمی برگزار می‌شد. شرایط رفتن به پلی‌آف فرق می‌کرد و از هر گروه سه تیم به این مرحله می‌رفت. سال‌های قبل وقتی در 4 تا بودی می‌دانستی روی سکو هستی، ولی امسال اگر بازی اول را یک تیم ببازد، دیگر به جمع 4 تیم نمی‌رود و حساسیت‌ها زیاد است و چون بازی‌ها به‌صورت تک‌بازی هست، عوامل مختلفی می‌تواند تاثیرگذار باشد و این کار را برای تیم‌ها بسیار سخت کرده است.
جوان‌ترین بازیکنان لیگ متعلق به دانشگاه آزاد بود. از جوان‌گرایی نترسیدید؟
بله، در ارنج تیم‌مان از بازیکن 11 و 16 ساله استفاده کردیم که به آنها اعتماد داشتیم. در کل سیاست مدیران عالی دانشگاه آزاد، دکتر طهرانچی و دکتر لشگری چند فاکتور دارد که یکی حفظ ابهت دانشگاه آزاد و رفتن تیم‌ها روی سکو است، بعدی این است که تا حد امکان از بدنه خود دانشگاه آزاد استفاده کنیم و درنهایت برای حمایت از جوان‌ها و آینده‌دارها و جامعه ورزشی از این نسل در تیم‌ها استفاده شود و ما همیشه این سه فاکتور را مدنظر قرار دادیم و نتیجه گرفتیم. ما مثل سال‌های قبل عمل کردیم و از ترکیب بازیکن‌های خوب، باتجربه و جوان استفاده کردیم. از جوان‌گرایی نمی‌ترسیم و باید شجاعت استفاده از جوان‌ها به‌خاطر آینده ورزش کشور را داشته باشیم تا بتوانند رشد کنند. من به‌عنوان عضو هیات‌رئیسه فدراسیون، یک پیشکسوت و یک مربی باید دست جوان‌ترها را بگیرم، ضمن اینکه جوان‌گرایی در کنار بهره‌بردن از بازیکنان باتجربه بوده که این ارزش ریسک کردن را داشت.
چند ملی‌پوش در ترکیب تیم دارید و چند نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد هستند؟
تیم ملی تنیس روی میز ثابت نیست و هر دوره که مسابقات برگزار می‌شود انتخابی تیم ملی هم انجام می‌شود و بازیکنان ملی‌پوش همان موقع مشخص می‌شوند. به‌خاطر شرایط کرونایی در یک سال اخیر مسابقاتی برگزار نشده و درحال حاضر ترکیب تیم ملی مشخص نیست، ولی بازهم ما میعاد لطفی و محمدعلی رویین‌تن را در ترکیب تیم داریم که همیشه بین 10 تای اول ایران هستند و سابقه خوبی هم در تیم ملی دارند. عارف احمدی‌فر هم چندین سال سابقه حضور در تیم ملی را داشت و بنیامین فرجی و پرهام اشرفی در تیم ملی نونهالان و جوانان هستند، نام بنیامین را در سال‌های آتی بیشتر خواهید شنید. ضمن اینکه سه نفر از بازیکنان و من و سرپرست تیم هم در اصل دانشگاه آزادی هستیم.
باتوجه به شرایط لیگ و تیم فکر می‌کنید جام قهرمانی را به دست بیاورید؟
برای گرفتن جام قهرمانی تلاش می‌کنیم و امیدوارم این اتفاق بیفتد. تیم‌های دیگر هم بسیار قدر هستند و این‌گونه نیست که حتما این اتفاق خواهد افتاد. همه تیم‌ها برای قهرمانی تلاش می‌کنند و با اینکه هدف اصلی‌مان قهرمانی است، ولی درحال حاضر به رفتن بین 4 تیم برتر فکر می‌کنیم و هدف‌گذاری‌مان را مرحله به مرحله گذاشته‌ایم.
حمایت از تیم دانشگاه چطور بود؟
فکر می‌کنم حمایت‌های مختلفی از تیم دانشگاه شده، مسئولان دانشگاه دکتر طهرانچی، دکتر لشگری و دکتر روحانی حمایت و تلاش بسیار زیادی داشته و تمام سعی‌شان را کردند که مشکلی برای تمرینات و حضور در مسابقه نداشته باشیم. واقعیت این است که بودجه دانشگاه هم برای جذب بازیکن‌ها کافی نبود، چراکه یک‌سری از بازیکن‌ها مانند نوشاد و نیما عالمیان، حمیدرضا طاهرخانی و هدایی دستمزدهای بالایی می‌گیرند که بسیار در نتیجه تیم تاثیرگذارند و ما نتوانستیم چنین بازیکن‌هایی را جذب کنیم، ولی همه‌جوره حمایت شدیم. تعامل بین دانشگاه آزاد و شخص دکتر لشگری با فدراسیون‌ها ازجمله فدراسیون تنیس روی میز باعث شده همه‌چیز هماهنگ باهم پیش برود و یک‌سری حمایت‌ها از طرف فدراسیون هم داشته باشیم.
برای تمرینات مشکلی نداشتید؟
متاسفانه به‌خاطر کرونا یک‌سری محدودیت‌ها وجود داشت، به‌خصوص برای دور رفت تمرینات خیلی منسجمی نداشتیم و دورادور با بچه‌ها ارتباط داشتیم که با نظارت مربی خودشان تمرین می‌کردند، ولی برای دور برگشت با حمایت‌های ویژه دکتر لشگری اردوی خیلی خوبی برگزار و تمرینات خوبی را پشت‌سر گذاشتیم که به آمادگی بچه‌ها کمک کرد و من فکر می‌کنم در دور برگشت بازی‌های خیلی بهتری نسبت‌به دور رفت نشان دادند.
همسالان شما بازنشسته شدند، ولی شما همچنان با قدرت بازی می‌کنید. چطور هنوز هم خوب توپ می‌زنید و آیا به بازنشستگی به‌عنوان بازیکن فکر می‌کنید؟
اکثر بازیکنان هم‌نسل من حتی کوچک‌تر از من بازنشسته شدند و واقعیتش این است که به‌خاطر علاقه زیادم به بازی کردن هنوز هستم و یکی از دلایلی که می‌توانم بازی می‌کنم این است که دیدگاهم نسبت‌به برد و باخت با بچه‌ها فرق می‌کند. به من می‌گویند به یک جوان می‌بازی و برایت باتوجه به جایگاهی که داری بد است، ولی من به این قضیه اعتقاد ندارم و فکر می‌کنم هر فردی در زمانی جایگاهی دارد و من هیچ‌وقت از باختن نمی‌ترسم. فکر می‌کنم یکی از دلایلی که خداراشکر نتایج خوبی می‌گیرم همین است که ترسی و ایرادی در باختن ندارم و برایش خدا را شکر می‌کنم که با مشغله‌هایی که دارم بازهم بازی می‌کنم. امسال با بازیکنی بازی کردم که 29 سال از من کوچک‌تر بود و در این مسابقات خیلی هم خوب ظاهر شد و من از این رقابت‌ها لذت می‌برم. بزرگ‌ترین بازیکن‌ها در لیگ هم 10 سال از من کوچک‌ترند و این برای من یک انرژی و لذت خاصی می‌دهد که می‌توانم با جوان‌ها رقابت کنم. به‌طور حتم یک روزی باید بازی حرفه‌ای را کنار گذاشت، من هیچ‌وقت پینگ‌پنگ را کنار نمی‌گذارم، ولی واقعیتش این است که یک زمانی باید برسد که در جبهه دیگری به ورزش خدمت کنم و رفته‌رفته باید به بازنشستگی از دنیای حرفه‌ای به‌عنوان بازیکن فکر کنم.
تیم دانشگاه آزاد برای بهتر شدن به چه چیزهایی نیاز دارد؟
برای اینکه تیم‌های دانشگاه آزاد بتوانند در تمام رشته‌های ورزشی موفق‌تر از این ظاهر شوند، به‌نظر من تغییرات ساختاری در مدیریت لازم است. یکی از کارها این است که باشگاه فرهنگی ورزشی در دانشگاه آزاد تشکیل شود و اختیارات آن مدیر بیشتر باشد. یک‌سری مشکلات در روند اداری یک‌سری کارها وجود دارد که با درایت دکتر طهرانچی به امید خدا این مشکل حل خواهد شد. به عقیده من مدیر ورزش دانشگاه آزاد اگر اختیارات بیشتری در مسائل مختلف اداری داشته باشد، می‌تواند برای بهتر شدن تیم‌های ورزشی کمک‌دهنده‌تر باشد و اعتبار دانشگاه آزاد هم بالاتر خواهد رفت.
قرارداد بازیکنان پینگ‌پنگ به‌طور کلی چطور است؟
بازیکنی که تمام عمر و زندگی‌اش را در این راه گذاشته و در بهترین سن جوانی‌اش که می‌توانسته کار دیگری بکند ولی انجام نداده و فقط به‌طور مثال پینگ‌پنگ بازی کرده، با این قراردادها نمی‌تواند امنیت مالی و شغلی در آینده داشته باشد. ورزش حرفه‌ای هم باتوجه به شرایطش مدت طولانی ندارد و فقط بازیکن می‌تواند چندسالی قرارداد خوب ببندد و متاسفانه این قراردادها، قراردادهایی نیست که نیاز‌ها را برطرف کند.