به گزارش «فرهیختگان»، مسعود فروغی، سردبیر روزنامه «فرهیختگان» نوشت:
انتشار فیلم‌هایی از شعاری توهین‌آمیز درباره حسن روحانی رئیس‌جمهور مربوط به مراسم‌های نمادین ۲۲ بهمن در برخی شهرها در فضای مجازی واکنش‌های زیادی ایجاد کرد، رسانه‌های ضدانقلاب هم به طور طبیعی این فیلم‌ها را با آب و تاب زیاد بازتاب دادند.
یک احتمال که از سوی برخی محافل سیاسی در ساعات اخیر مطرح شده «ساختگی بودن» این شعارهای زننده علیه روحانی را مطرح می‌کنند، یعنی عده‌ای با شمایل و تیپ حزب‌اللهی در کاری مستندگونه این فیلم‌های منتشر شده را در حین برگزاری مراسم سالگرد انقلاب اسلامی ساخته‌اند و پخش کرده‌اند.
اما احتمال بیشتر که واقعی‌تر به نظر می‌رسد مهم‌تر و قابل تامل‌تر است: متاسفانه بخشی از نیروهای اجتماعی-سیاسی تصور می‌کنند دغدغه رهبر انقلاب درباره «بدزبانی» و «بدگویی» در جامعه یک «تعارف سیاسی» است و افرادی که مدافع انقلاب هستند حق دارند از هر روشی برای موافقت و مخالفت با پدیده‌ها استفاده کنند. شاید هم اصلا به این بخش‌های فرمایشات رهبری گوش نمی‌دهند... .
واضح‌تر اینکه سیاست در ایران درگیر دو گروه اقلیت زورگو و بی‌منطق است، دو گروهی که صدای بلند دارند و ۲۴ ساعته در همه صحنه‌های سیاسی حاضرند، یک طرف مثل این افراد به اسم انقلاب بدیهی‌ترین اصول و آرمان آن را زیر پا می‌گذارند و تصویری متحجر از مدافعان انقلاب می‌سازند. طرف دیگر با ادبیاتی متفاوت رگبار دروغ و جعلیات علیه انقلاب می‌سازد و همه چیز را وارونه می‌کند، از هسته‌ای تا قدرت موشکی را که عامل قدرت ملی هستند موجب بدبختی کشور معرفی می‌کند، از واکسن کرونا ویروس ناامیدی و عقب‌ماندگی می‌سازد و نشر می‌دهد.
گروه اول حتی اگر انقلاب را دوست دارند عامل حیات گروه دوم هستند، امثال مصطفی تاج‌زاده با خون رادیکالیسم بی‌منطق گروه اول می‌توانند آقای حسن روحانی را به ریاست‌جمهوری برسانند و بعد که دولت او عملکرد غیر قابل دفاعی داشت از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند، و دست آخر با فیلم چند دقیقه‌ای چند نفر دوقطبی جعلی دیگری بسازند.
شعار مرگ برای رئیس جمهور کشور همان‌قدر بد و نفرت‌انگیز است که دروغ تاج‌زاده و امثال او درباره هسته‌ای و موشکی. آغوش باز انقلاب اسلامی برای افکار متفاوت زخم‌خورده‌ی این دو گروه است، نجاتش بدهیم.