کد خبر: 50313

«فرهیختگان» گزارش می‌دهد

پروتکل صیانت از جان دانشمندان هسته‌ای چگونه تغییر کرد؟

بررسی ترورها با پیوست علمی در منطقه غرب آسیا و به‌ویژه کشورمان نشان می‌دهد، هرگاه آمریکا احساس کند که پرونده علمی و هسته ای ایران درحال رشد است و ممکن است در برخی حوزه‌های اختصاصی، غیرقابل کنترل شود توسط اسرائیل و موساد اقدام به ترور دانشمندان آن حوزه می‌کند.

  به گزارش «فرهیختگان»، قصه ترور دانشمندان فقط در یک نقطه از جهان این‌گونه خونین رخ می‌دهد، سمت‌وسوی رمزآلود و هزارتوی حادثه‌خیز جهان درست در قلب خاورمیانه؛ از عراق تا لبنان و مصر و از اواسط دهه 80 در ایران، تیربار موساد قلب دانشمندان علوم هسته‌ای این کشورها را نشانه گرفته است. البته چندی پیش و پس از شهادت شهید فخری‌زاده، مصطفی معین وزیر اسبق علوم افشا کرد که برای اولین‌بار در آذر ۱۳۸۵ ترور دانشمندان هسته‌ای ایران توسط موساد با ترور دکتر اردشیر حسین‌پور شروع شده و در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد که در تاریخ ۲۶ دی ۱۳۸۵ دکتر اردشیر حسین‌پور استاد فیزیک هسته‌ای دانشگاه شیراز و سرپرست آزمایشگاه تحقیقاتی مالک اشتر، در خوابگاه صدرای دانشگاه با گاز رادیواکتیو توسط عوامل موساد ترور شد.

 روایت‌های رسمی چه می‌گوید؟

بیستم فروردین روز ملی فناوری هسته‌ای است و بی‌تردید توفیقات فراوانی که جمهوری اسلامی ایران در مسیر صنعت هسته‌ای به‌دست آورده مرهون مجاهدت‌های علمی و جهادی دانشمندان این صنعت است؛ در چندسال اخیر که غربی‌ها و صهیونیست‌ها پروژه ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان را در پیش گرفتند، پنج دانشمند هسته‌ای به فیض شهادت نایل آمدند؛ شهیدان علی‌محمدی، شهریاری، احمدی‌روشن، رضایی‌نژاد و فخری‌زاده. شهید مسعود علی‌محمدی که امروز 22 دی سالگرد شهادت اوست؛ نخستین کسی بود که در ایران دکتری خود را در فیزیک دریافت کرد و تخصص اصلی او ذرات بنیادی، انرژی‌های بالا و کیهان‌شناسی بود و از اعضای اصلی دانشگاه تهران به‌شمار می‌آمد و همچنین به‌عنوان استاد راهنما و مشاور در پروژه‌های پایان‌نامه‌های مرتبط با علوم فیزیکی، به‌فعالیت مشغول بود. ازجمله درس‌های ارائه‌شده توسط وی می‌توان به مکانیک کوانتومی و الکترومغناطیس، مکانیک آماری، ذرات بنیادی و نظریه میدان‌های کوانتومی اشاره کرد. این شهید صبح روز 22 دی‌ماه 1388 در اثر انفجار بمبی که در موتورسیکلت جاسازی شده بود و به فاصله یک‌متر از در ورودی منزل وی به یک درخت بسته شده بود، در قیطریه تهران به لقای معبود شتافت. اما شهید مجید شهریاری صبح روز دوشنبه 8 آذر ماه 89 در بلوار ارتش، مورد سوءقصد قرار گرفت و به مقام شهادت نایل آمد. پیکر وی پس از تشییع گسترده با حضور اساتید، دانشجویان، نهادهای علمی و مردم شهیدپرور ایران، در امامزاده صالح تهران دفن شد. او نیز دروسی همچون فیزیک عمومی و پایه، فیزیک رآکتور و دینامیک رآکتورهای هسته‌ای را تدریس می‌کرد و یکی از طرح‌های مهم دکتر شهریاری، طراحی‌های تئوریک مربوط به ساخت نسل جدید رآکتورهای هسته‌ای است که بازتاب زیادی نیز در مراکز علمی جهان داشت. او از جمله کارشناس ارشد مبارزه با کرم رایانه‌ای استاکس‌نت بود. شهید احمدی‌روشن نیز دانش‌آموخته رشته مهندسی پلیمر از دانشگاه صنعتی شریف بود و در سال 1380 و در دوران تحصیل خود در این دانشگاه در پروژه ساخت غشاهای پلیمری برای جدا‌سازی گازها که برای اولین‌بار در کشور انجام می‌شد، همکاری داشت.او همچنین دارای چندین مقاله ISI به زبان‌های انگلیسی و فارسی بود و در زمان شهادت دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی شریف و از نخبگان این دانشگاه به‌شمار می‌رفت که مسئولیت معاونت بازرگانی سایت هسته‌ای نطنز را نیز برعهده داشت؛ این شهید نیز در 21 دی 1390 پس از خروج از منزل در ساعت 8:30 صبح توسط یک موتورسیکلت سوار با چسباندن یک بمب مغناطیسی در خیابان گل‌نبی تهران، میدان کتابی ترور شد. شهید رضایی‌نژاد نیز ضمن تدریس و انجام فعالیت‌های تحقیقاتی، مسئول اجرای بسیاری از طرح‌های تحقیقاتی در دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی بود و در 34 سالگی معاونت انرژی اتمی ایران را برعهده داشت. تخصص اصلی وی، بررسی سیستم انفجار در کلاهک‌های هسته‌ای بود و اول مرداد 1390 توسط سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) به‌شهادت رسید.

 ترور شهید فخری‌زاده در بستر نفوذ

نکته حائز اهمیت اینکه شهادت این چهار دانشمند هسته‌ای کشورمان در خلأ برخورداری از یک پروتکل حقوقی و سیاسی در ادوار گذشته رخ داد، درحالی‌که ترور پنجمین دانشمند هسته‌ای کشورمان، یعنی شهید فخری‌زاده در بستر نفوذ شکل گرفت و از این مسیر موساد توانست دکتر فخری‌زاده را به‌شهادت برساند. شهید محسن فخری‌زاده، رئیس سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع و از دانشمندان موثر و رده بالای حوزه تحقیقات علمی در کشور و تنها دانشمندی بود که نتانیاهو در یک برنامه از وی نام برده بود و رسانه‌های اسرائیلی اعلام کرده بودند که نقشه ترورش یک‌بار در سال‌های گذشته شکست خورده بود. البته رسانه‌های اسرائیلی ادعا کردند نام این دانشمند از طریق لیست‌های سازمان ملل به‌دست موساد رسیده است. البته ترور یکی از آخرین گزینه‌های محور غربی-صهیونیستی برای مقابله با جریان‌هایی است که این محور قدرت مقابله از طریق جنگ نرم در برابر آنها را ندارد؛ از این رو پرواضح است سیاست ترور ارتباط مستقیمی با رویکردهای استقلال‌طلبانه حاکمیت کشورهای مذکور دارد.

  ردپای موساد در قتل‌های عراق

البته این فقط ایران نیست که دانشمندان هسته‌ای آن قربانی ترورهای موساد بوده‌اند، ترور دانشمندان و نخبگان علمی عراقی هم به‌دست جوخه‌های مرگ موساد رژیم صهیونیستی از همان ابتدای اشغال عراق توسط آمریکا آغاز شد و شمار زیادی از دانشمندان عراقی به‌ویژه آنهایی که در زمینه‌های هسته‌ای فعالیت می‌کردند، با همکاری اشغالگران ترور شدند. در گزارشی که در اکتبر 2015 از سوی رسانه عراقی «ساسه پست» منتشر شد، 53 دانشمند عراقی ترور و 27 نفر دیگر در آن سال ناپدید شده بودند. جوخه ترور وابسته به موساد اسرائیل نقش مهمی در ترور دانشمندان عراقی ایفا کرده و هدف از آن منع دستیابی اعراب به انرژی هسته‌ای بوده و این نقش در دوره اشغال عراق از سوی آمریکا کاملا پررنگ شده و این مساله پس از ناکامی آمریکا در متقاعد کردن دانشمندان عراقی برای همکاری با آن و فعالیت به‌نفع واشنگتن رخ داده است.

 طرح «مقابله با تروریسم و مجازات جاسوسان»

بنابراین بررسی ترورها با پیوست علمی در منطقه غرب آسیا و به‌ویژه کشورمان نشان می‌دهد، هرگاه آمریکا احساس کند که پرونده علمی و هسته ای ایران درحال رشد است و ممکن است در برخی حوزه‌های اختصاصی، غیرقابل کنترل شود  توسط اسرائیل و موساد اقدام به ترور دانشمندان آن حوزه می‌کند؛ روندی که سبب شد بالاخره مجلس یازدهم برای مقابله با آن دست به کار شود و طرح «مقابله با تروریسم و مجازات جاسوسان» را در دستور کار کمیسیون امنیت ملی قرار دهد تا از رهاورد آن بتوان از لاک دفاعی در زمینه مصونیت افراد تراز علمی کشور خارج شد.

* نویسنده: مریم عاقلی،گروه سیاسی

مرتبط ها