به گزارش «فرهیختگان»، همه‌چیز فوتبال ایران خلاصه شده به حاشیه‌ها و جنجال‌هایی که هیچ‌وقت تمامی ندارد. زندگی هواداران فوتبال شده رصد کردن وقایع باشگاه‌های موردعلاقه خود و دنبال کردن اخبار نقل‌وانتقالات و نتایج بازی‌ها و کری‌خوانی و به‌رخ کشیدن تعداد قهرمانی‌ها به هم. در این میان هستند افرادی که در فوتبال و نتایج تیم‌ها و جشن قهرمانی‌ها نقشی تاثیرگذار دارند، اما شاید هواداران فوتبال کمتر آنها را بشناسند و حتی شاید اصلا هیچ شناختی از آنها نداشته باشند. هیچ تیمی بدون اعضای تیم تدارکات خود قادر نیست زمان آماده‌سازی و تمرین لازم را دراختیار داشته باشد؛ افرادی که از فوتبال بیشتر عشق نصیب‌شان می‌شود تا شهرت و دیده شدن و حتی قهرمانی.
روزنامه «فرهیختگان» با احترام به همه افراد فعال در تیم‌های تدارکاتی باشگاه‌های فوتبال می‌خواهد نگاهی به اعضای فعال در تیم تدارکات پرسپولیس و استقلال بیندازد. نگاهی به‌نام مردانی که سهم آنها از قهرمانی‌ها و پیروزی‌های تیم محبوب‌شان فقط عشق است نه چیز دیگر.
قلب رنجور در بیمارستان
قاسم عبدالصمدی این روزها روی تخت بیمارستان خوابیده است. پیر تدارکات پرسپولیس 30 سالی هست که با پرسپولیس زندگی می‌کند؛ یک چهره شناخته‌شده برای همه پرسپولیسی‌ها که سال‌هاست کنترل کارهای مربوط به تدارکات را برعهده دارد. یک آدم سختگیر که به‌راحتی لباس دست کسی نمی‌دهد! خیلی‌ها دوست دارند پیراهن پرسپولیس را داشته باشند و به خاطرش به بازیکن و مربی و مدیر رو می‌اندازند. اما عبدالصمدی حساب تک‌تک اموال پرسپولیس را دارد. او این روزها از تیم محبوبش دور است. به‌خاطر بیماری قلبی زیر تیغ جراحی رفته و الان در آی‌سی‌یو بیمارستان عرفان نیایش روی تخت خوابیده است. اجازه ملاقات ندارد و همسرش می‌گوید منتظر اعلام نظر پزشک معالجش است. احتمالا شما هم در جریان این خبر نبودید، چراکه معمولا تمام نگاه‌ها به مدیران، مربیان و بازیکنان است!
مرد با گذشت آبی‌ها
نام کاملش مدد جباری سیف‌آباد است، اما همه استقلالی‌ها او را عمومدد یا آقامدد صدا می‌زنند. او هم 25 سالی هست کنار استقلالی‌ها حضور دارد و مرد موسپید تدارکات آبی‌های پایتخت به‌حساب می‌آید. البته سابقه حضور در تیم ملی را هم دارد و بهترین خاطره‌اش از آن دوران همراهی تیم ملی در بازی معروف مقابل استرالیا است که تیم ملی ایران به جام جهانی فرانسه صعود کرد. آقامدد امروز صاحب 2 فرزند است و در خانه شخصی‌اش زندگی می‌کند و روزهای غیرفوتبالی‌اش را کنار خانواده و 2 نوه‌اش می‌گذراند.
برخورد اعضای جوان استقلال قاعدتا با بازیکنان قدیمی‌تر این باشگاه متفاوت است، اما عمومدد می‌گوید با این شرایط کنار آمده و خیلی حساسیت نشان نمی‌دهد. خیلی راحت گذشت می‌کند تا خللی در کار تیم محبوبش به‌وجود نیاید. عمومدد این روزها نگران حال قاسم عبدالصمدی است. می‌گوید خدا کند زودتر از بیمارستان مرخص شود و به پرسپولیس برگردد. می‌گوید من استقلالی هستم، اما کاری به مستطیل سبز و حواشی‌اش ندارم. با زبانم کسی را نمی‌رنجانم و با همکارانم در پرسپولیس خیلی هم رفیقم. او می‌گوید که ورزش باید باعث تقویت دوستی‌ها شود و به همه نشان دهد چقدر ایرانی‌ها مهربان هستند.
جانباز جنگ در کنار سرخ‌ها
بعد از قاسم عبدالصمدی باید اصغر نوروزعلی را یکی از قدیمی‌های تدارکات پرسپولیس بدانیم؛ مردی که در زمان جنگ و در دوران تلاش مردان بزرگ ایران برای رهایی خرمشهر از چنگ دشمن جانش را کف دست گرفت و درنهایت با یادگاری از آن دوران به زندگی عادی‌اش بازگشت. نوروزعلی در باشگاه پرسپولیس بازنشست شده و حالا 3 سال است به‌شکل قراردادی با پرسپولیسی‌ها همکاری می‌کند. او به نیکی از بازیکنان پرسپولیس یاد می‌کند و می‌گوید سن پدران آنها را دارد و همه بازیکنان خیلی احترام او و سایر اعضای تیم تدارکات را نگه می‌دارند. نوروزعلی هم نظری همچون عمومدد دارد. می‌گوید: «من پرسپولیسی هستم، اما کری نمی‌خوانم و با همکاران‌مان در استقلال کاملا رفیق هستیم.»
تیم خانوادگی!
همکاران عمومدد به‌شکل خانوادگی با او همکاری می‌کنند. حسین و میثم امانتی و علی و پدرام حشمتی همکاران عمومدد در تیم تدارکاتی استقلال هستند. البته علی و پدرام پدر و پسر هستند و مدت 3 سال است با باشگاه استقلال همکاری می‌کنند. حسین و میثم ظاهرا با هم قوم و خویش هستند که سابقه بیشتری از پدر و پسر در باشگاه استقلال دارند. آنها به‌ترتیب 15 و 6 سال است در تیم تدارکاتی استقلال حضور دارند. البته ظاهرا همکاری خوبی هم میان آنها وجود دارد. گفته می‌شود به‌غیر از یک نفر بقیه متاهل هستند و امور زندگی‌شان از این راه می‌گذرد. بد نیست بدانید عمومدد 25 سال سابقه بیمه‌ای در استقلال دارد که ظاهرا چندسالی بیمه‌اش به‌درستی پرداخت نشده و برای همین با اینکه سنش بالای 60 سال است، هنوز بازنشسته نشده است.
رئیس سابق کانون هواداران در تیم تدارکاتی
اکثر هواداران پرسپولیس با اسم و چهره داود کاشانی در تیم تدارکاتی پرسپولیس آشنا هستند. کاشانی از سال ٨٠ به مدت ۴ سال رئیس کانون هواداران پرسپولیس بود و سپس وقتی پیشنهاد حضور در تیم تدارکاتی پرسپولیس داده شد، بی‌درنگ آن را پذیرفت و حالا نزدیک ١۵ سال است که در این تیم حضوری فعال دارد. داود از عملکرد تیم تدارکاتی پرسپولیس تعریف ویژه می‌کند و می‌گوید صفر تا ١٠٠ کارها از صبحانه تا ناهار و کارهای مربوط به رختکن و چیدمان وسایل برعهده آنهاست و چنین سرویسی را شاید در هیچ تیم دیگری نتوانیم ببینیم. او از عشقش به پرسپولیس می‌گوید و از همراهی خانواده‌اش در همه این سال‌ها حرف می‌زند. قطعا آن شرایطی که هر خانواده‌ای از زندگی توقع دارند، برایشان فراهم نشده، اما باوجود این، پابه‌پای همسر آمده‌اند و به عشق او احترام گذاشته‌اند.
داود کاشانی با اینکه خود را کنار تیم محبوبش می‌بیند، اما درددل‌هایی هم دارد که برایش شنونده‌ای در باشگاه پیدا نمی‌کند. او می‌گوید: «مردم فکر می‌کنند چون ما کنار پرسپولیس هستیم فقط خوش می‌گذرانیم، اما ما هم مشکلات خودمان را داریم و دل‌مان می‌خواهد به حرف دل‌مان گوش بدهند.» کاشانی هم با نیکی از آقامدد یاد می‌کند و می‌گوید: «عمومدد بزرگ‌تر ماست و احترامش بر ما خیلی واجب است.»
اشک‌های مرد آبی
وقتی اخبار مربوط به روزهای بیرون ماندن آقامدد از رختکن استقلال را می‌خواندیم پیش خودمان گفتیم قطعا حرف‌های این مرد درباره آن روزها شنیدنی است. اما تصمیم گرفتیم درموردش چیزی نپرسیم و فقط به مرور آن اخبار اکتفا کنیم.
در آن روزها رسانه‌های ورزشی خبر از اختلاف سرمربی وقت با آقامدد دادند و اینکه مربی از سرپرست تیم خواسته بود مانع ورود او به رختکن شود، تا اینکه با پادرمیانی سرپرست منع ورود برداشته شد، اما بی‌توجهی سرمربی باعث ناراحتی این پیرمرد زحمتکش شده بود. رسانه‌هایی که با او صحبت کرده بودند می‌گفتند آقامدد درحالی‌که بسیار ناراحت بوده با بغض فقط می‌گفته به او بگویند گناهش چه بوده است. حالا مدت‌هاست از آن روزها گذشته و زندگی در تیم تدارکاتی استقلال جریان دارد.
از استیل‌آذین تا پرسپولیس
آخرین عضو تیم تدارکات پرسپولیس جوانی به‌نام سیدعلی سجادیان است. البته سابقه حضور او در پرسپولیس کم نیست. نزدیک به ١٠ سال است با سرخپوشان پایتخت همکاری دارد. او پیش از این در تیم تدارکات استیل‌آذین حضور داشت و از همان‌جا به پرسپولیس آمده است. همکارانش از او و اخلاق و تلاشش به نیکی یاد می‌کنند.
پیشنهاد خوب آقامدد
شاید اگر روزی قلم نچرخد و مطلبی در مورد زحمتکشان تدارکاتی‌ها در تیم‌های باشگاهی نوشته نشود، هواداران فوتبال هیچ‌وقت یاد این افراد نیفتند. اما چرا در این فوتبال نباید کسی به یاد زحمات این افراد باشد؟!
مدد جباری در این مورد می‌گوید: «توقعی نداریم، ولی به مسئولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال پیشنهاد کردم هرسال در مراسم معرفی بهترین‌های سال فوتبال از زحمات تیم‌های تدارکاتی باشگاه‌ها هم تقدیر شود. این تقدیر می‌تواند اعضای تیم تدارکات را نزد خانواده‌هایشان سربلند کرده و انگیزه تلاش را در آنها بیشتر کند.»
به‌نظر می‌آید یک پیشنهاد خوب و بی‌دردسر باشد. پس چرا کسی به این پیشنهاد توجه نمی‌کند؟
معجزه عشق
وقتی صحبت از خاطره خوب و بد می‌شود، تدارکات سرخ‌آبی‌ها حرف برای گفتن زیاد دارند. سرخ‌ها از قهرمانی‌های پیاپی می‌گویند. از شادی بازیکنان و هواداران که یک‌جورهایی خستگی را از تن آنها درمی‌آورد. اما آقامدد از سفرش به مکه به همراه استقلال می‌گوید. از اینکه کنار مرحوم منصور پورحیدری و مرحوم ناصر حجازی بوده است. او تلخ‌ترین خاطره‌اش را مربوط به درگذشت همکارش دایی منصور می‌داند. وقتی صبح به او خبر می‌دهند این عضو تیم تدارکات فوت کرده، تا ساعت‌ها در شوک بوده است. می‌گوید وضع مالی خوبی نداشت و جواد زرینچه برای شب عید او مبلغی را جمع‌آوری کرده بود که توسط خودم به‌دست خانواده‌اش رسید.
همه این افراد دلتنگی‌هایی دارند. یکی می‌گوید درددلم را کسی گوش نمی‌دهد و دیگری می‌گوید چندبار دلم را شکسته‌اند، اما گفته‌ام اشکالی ندارد. وقتی به این حرف‌ها گوش می‌دهی، تازه می‌فهمی معجزه عشق که می‌گویند، چیست.
قهرمانان بی‌جام
وقتی به سهم این افراد در قهرمانی‌های سرخ‌آبی‌ها نگاه می‌کنیم به این نتیجه می‌رسیم که واقعا سهم آنها کم درنظر گرفته شده است. تشویق‌ها همه برای بازیکن و مربی تیم است و البته حق‌شان است، اما نادیده گرفته شدن تلاش این افراد دور از انصاف است. قهرمانان واقعی فوتبال این افراد کم‌نام‌ونشان هستند. فقط جامی نیست که به آنها بدهند!
* نویسنده: اردلان بزرگ‌نیا، روزنامه‌نگار