به گزارش «فرهیختگان»، نه‌تنها یکی از خاص‌ترین فوتبالیست‌های خوزستان بلکه یکی از خاص‌ترین فوتبالیست‌های ایران است؛ پیشکسوتی که سابق براین با اظهارنظری عجیب مبنی‌بر اینکه در یک بازی ۱۴ بازیکن را دریبل کرده، خبرساز شد و مهاجمی که با پاس گل او کریم باقری گل اول ایران را مقابل استرالیا به ثمر رساند تا زمینه صعود به جام‌جهانی ۹۸ فرانسه مهیا شود، هنوز در ذهن بسیاری از فوتبال‌دوستان قدیمی به‌عنوان یک بازیکن تکنیکی و گلزن نامش به یادها مانده اما حالا و بعد از بیشتر از دو دهه پس از آن سال‌ها این روزها جایگاهی در این فوتبال ندارد. خودش از شرایط فعلی گلایه‌های زیادی دارد و یک‌بار ادعا می‌کند شاید ایرانی نیست که در سالگرد صعود تیم ملی ایران به جام‌جهانی کسی با او کاری ندارد و بار دیگر می‌گوید حتما خوزستانی هم نیست که برای کار به سراغ او نمی‌آیند. حالا اما به بهانه اینکه استقلال اهواز تیم مردمی و محبوب خوزستانی‌ها به لیگ استانی سقوط کرده است به سراغش رفتیم و با او خاطره‌بازی کردیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با ابراهیم تهامی را در ادامه می‌خوانید.
قرار نیست قدیمی‌ها و بزرگان تیم قدیمی استقلال اهواز جمع شده و کاری برایش کنند؟
اتفاقا یک آقایی آمد که یک کارهایی کند و با آقای جهانداری مالک باشگاه هم صحبت کرده بود. در این بین برای جهانداری مشکلاتی پیش آمد که البته با صحبت‌هایی که باهم داشتیم سعی کردم بخشی از آن را حل کنم اما ظاهرا وقتی مشکلش حل شد زیر حرف‌هایش زده و اجازه نداد بازهم استقلال اهواز رونق بگیرد. متاسفانه خودش هم پول ندارد اما واقعا حیف است تیم‌های ریشه‌داری مثل استقلال اهواز، برق شیراز، شاهین اهواز یا ملوان انزلی درحال از بین رفتن هستند. در کشور ما متاسفانه یک مسئول درست و حسابی نیست که این وضعیت را جمع‌وجور کند، چون اگر این تیم‌ها نباشند تماشاگری هم طبیعتا در فوتبال وجود ندارد و جوان‌ها هم برای بازی کردن تحریک نمی‌شوند و برای پرکردن اوقات فراغت خود به پارک‌ها و خیابان‌ها می‌روند و این موضوع از نظر وجدانی درست نیست، به‌خصوص در خوزستان که هواداران و مردم عشق به استقلال اهواز را دارند. البته ما یک استقلال خوزستان هم الان داریم ولی مردم دوستش ندارند و این تیم را نمی‌خواهند که این موضوع هم طبیعی است.
یعنی با وجود اینکه استقلال خوزستان یک‌بار هم قهرمان شد مردم خوزستان دوستش ندارند؟
بله، درست است که برای قهرمانی این تیم تماشاگر زیاد آمد اما آن تماشاگر برای خوزستان به ورزشگاه رفت و نه برای اسم استقلال خوزستان! الان چرا این تیم هوادار و تماشاگر ندارد و چرا تا قبل از کرونا ۱۰۰ نفر هم به ورزشگاه نمی‌رفتند تا بازی‌های این تیم را تماشا کنند؟ آن تعصب خوزستان بود که آن همه تماشاگر را برای بازی با ذوب‌آهن در هفته پایانی لیگ به ورزشگاه کشاند.
خود شما کجا مشغول هستید و چرا در فوتبال فعالیت نمی‌کنید؟
من در خانه‌ام مشغول هستم و در چهاردیواری دورم با عکس‌های بچه‌هایم بازی می‌کنم.
یعنی فوتبال ایران نباید از امثال ابراهیم تهامی بهره‌مند شود؟
خیر این سیستمی که به ورزش حاکم شد، متاسفانه آدم سالم نمی‌خواهد. خودتان در جریان هستید من که بچه آبادان هستم و افتخار می‌کنم که خوزستانی هستم باید بیرون بمانم. از شما سوال می‌کنم الان چند تیم در خوزستان در لیگ برتر بازی می‌کنند؟ اما در شهر خودم به من می‌گویند تهامی بیشتر برای اهواز بازی کرده و نباید در آبادان کار کند. قبول این حرف درست اما آقای پیروانی برای آبادان بازی کرده یا آقای قنبری اصلا یک شورت ورزشی دارد که الان کمک آقای پورموسوی است. خود آقای پورموسوی یادش رفته که یک روز حاضر بود ساکم را حمل کند و با من عکس بگیرد، حالا او سرمربی نفت آبادان شد و اشکالی ندارد، بالاخره هرکسی یک توانایی دارد و می‌تواند پیشرفت کند اما آقای پیروانی کجا در فوتبال آبادان بازی کرده یا امثال قنبری کجا بودند؟ بچه‌های آبادان که می‌گفتند تهامی حقی در آبادان ندارد آیا اینها در آبادان حقی دارند؟ یک زمانی شاید حقی به بچه‌های آبادان می‌دادند و یک زمان شاید خود من هم حق را به هواداران آبادانی می‌دادم اما الان تماشاگران چه چیزی می‌توانند به من بگویند؟ آن زمان من کوتاه می‌آمدم اما الان آنها کوتاه می‌آیند یا نسبت به من حقی دارند؟ من اصیل‌ترین بچه آبادان هستم و همه می‌دانند که تمام اجدادم در این شهر زیارتگاه هستند اما در این فوتبال دلال‌ها هرکاری دوست دارند می‌کنند.
شما خاطرات زیادی با استقلال اهواز دارید واقعا این تیم حیف نمی‌شود؟
من از سال ۶۸ تا زمانی که فوتبالم به اتمام رسید بیشتر دوران بازیگری را در این تیم بازی کردم.
حتما فصل ششم لیگ برتر را به یاد دارید که استقلال اهواز تا مرز قهرمانی هم پیش رفت اما درنهایت سایپا به قهرمانی رسید.
متاسفم برای آن کمک‌داوری که در بازی هفته پایانی اصلا روی خط پرچم نبود و تصمیم‌گیری کرد. بعد از آن صحنه به افشاریان گفتم فیلم این بازی را از زیر سنگ هم شده پیدا و ثابت می‌کنم که در آن صحنه به ضرر استقلال اهواز قضاوت شد. کمک‌داور 30متر با پرچم فاصله داشت، چطور تشخیص داد که توپ بعد از برخورد به تیر دروازه وارد آن شده و برگشته است، در حالی که این اتفاق نیفتاد. اسم کمک‌داور یادم نیست اما او وجدان و معرفت و مردانگی‌اش، همه را فروخت. اگر هم او را می‌شناختم هم اسمش را به زبان نمی‌آوردم چون آدم خوبی نبود و وجدان و آخرتش را به خاطر سایپا فروخت تا این تیم قهرمان شود. اتفاقا آن روز یک روز زیبا برای استان خوزستان بود، چراکه مقارن شده بود با روز آزادسازی خرمشهر و روز خوشحالی مردم خوزستان به شمار می‌رفت اما آن کمک‌داور این خوشحالی را به مردم حرام کرد. ما در آن فصل تا مرز قهرمان شدن هم با فیروز کریمی رفتیم و می‌توانستیم قهرمان شویم.
از دوران کار با فیروز کریمی چه خاطراتی دارید؟
آقافیروز یکی از بهترین مربیان ایران بوده و هست و همیشه هم کارش در سطح بالا بوده. آن زمان که هیچ‌کس به فکر کارهای تاکتیکی و تکنیکی نبود و بازیکنانی که استعداد داشتند و می‌توانستند کار را دربیاورند اما از استعداد خود خبر نداشتند، آقافیروز روی آنها شناخت داشت و آنها را به فوتبال معرفی می‌کرد. با این سرمربی خاطرات زیادی دارم و از صحبت‌ها تا کارهای داخل زمینش همه و همه خاطره هستند. درست است که در استقلال اهواز فوتبال حرفهای بازی می‌کردم اما وقتی فیروز کریمی آمد، فوتبالم چندبرابر به چشم آمد و تازه برایم روشن شد که فوتبال چیست.
از لحاظ غیرفنی چه خاطراتی با فیروز کریمی دارید؟
او همیشه صحبت‌های شیرینی می‌کرد و واقعا شخصیتی دوست‌داشتنی داشت و همه جذب حرفهای او می‌شدیم. کریمی در مواقع لازم به خوبی با صحبت‌هایش به بچه‌ها شوک می‌داد و از لحاظ روحی و روانی هم با بچه‌ها خیلی خوب کار می‌کرد.
یکی از بازی‌های خاطره‌انگیز استقلال اهواز در تهران مقابل پرسپولیس بود. در دیداری که ۵ بر یک شکست خوردید و تک‌گل این تیم را درحالی به ثمر رساندید که عابدزاده از وسط زمین یک گل به استقلال اهواز زد اما داور آن را آفساید اعلام کرد.
با اینکه سالیان سال گذشته اما متاسفم برای برخی مربیان که شایستگی بازیکنان را نمی‌بینند. در آن سال من بازیکن تیم ملی بودم اما سرمربی تیم فقط ۲۰ دقیقه به من بازی داد، البته این تشخیص باقری‌نیا به‌عنوان سرمربی بود که من به‌عنوان بازیکن تیم ملی بیرون بنشینم و ۲۰ دقیقه بازی کنم، من هم به‌عنوان بازیکن نمی‌توانستم اعتراض کنم. درخصوص گل عابدزاده که از وسط زمین زد هم باید بگویم این گل واقعا آفساید بود چون او نمی‌توانست از وسط زمین مستقیم به قصد گل شوت‌زنی کند.
خود شما به این شکل عجیب و غریب گل زده‌اید؟
من هم یک‌بار از وسط زمین گل زدم اما یادم نیست به چه تیمی، البته در بازی‌های داخل استان.
اظهارنظرتان درباره دریبل کردن ۱۴ بازیکن در یک صحنه بسیار جالب بود. واقعا این اتفاق افتاد؟
نگفتم ۱۴ بازیکن بلکه گفتم 13،14 بازیکن! البته الان صحبت خاصی ندارم و نمی‌خواهم به آن بپردازم اما چنین اتفاقی واقعا افتاد از شما هم می‌خواهم به آن نپردازید، متاسفانه جوان‌های این دوره زمانه این مباحث را نمی‌پذیرند، چون ندیده‌اند. الان آنها رونالدو و مسی را می‌بینند و دیگر من را قبول ندارند. اشکال هم ندارد چون ندیده‌اند و یادشان نیست و اگر می‌دیدند حتما قبول می‌کردند که من هم بازیکن دریبل‌زن و تکنیکی بودم.
البته گفته بودید در دنیای فوتبال مثل ابراهیم تهامی بازیکن روی دستش نمی‌آید!
هرکسی ذات خودش را خوب می‌شناسد که چطور بازیکنی است. من به‌خاطر شناختی که روی خودم داشتم گفتم و به قول مهندس صالحی از بزرگان استقلال مثل من مادر نزاییده و نخواهد زایید! بالاخره هرکسی یک سر و شکل و توانایی‌هایی دارد و منظور صالحی این بود که دیگر کسی مثل ابراهیم تهامی نمی‌آید.
به‌عنوان یکی از عوامل تاثیر‌گذار در صعود تیم ملی ایران به جام جهانی ۹۸ فرانسه چطور در سالگرد این دیدار کمتر از شما سراغ می‌گیرند و همه سراغ خداداد و علی دایی و کریم باقری و سایرین می‌روند؟
درست می‌گویید چون من ایرانی نیستم! اگر بودم به جام جهانی می‌رفتم و لطیفی و امثال لطیفی‌ها نباید می‌رفتند و این حق من بود.
یک مدت هم برای استقلال تهران بازی کردید. از حضور در این تیم چه خاطراتی دارید؟
بله همراه با مرحوم پورحیدری استقلال را در آسیا تا چهار تیم برتر قاره بالا آوردیم اما متاسفانه با مدیرعامل شدن فتح‌الله‌زاده او حرمت منصورخان را نگه نداشت و این مربی را کنار گذاشت. فتح‌الله‌زاده اجازه نداد حداقل پورحیدری این دو بازی را هم پشت‌سر بگذارد. در آن دوره فتح‌الله‌زاده بزرگ‌ترین بی‌احترامی را به پورحیدری کرد. روح منصورخان شاد اما فتح‌الله‌زاده که برای او متاسف هستم می‌توانست بعد از آسیا پورحیدری را کنار بگذارد و ناصر حجازی را بیاورد. خدا ناصرخان را هم رحمت کند اما در دو دیدار پایانی یک دقیقه هم از من استفاده نکرد و تیم هم چهارم آسیا شد.
نکته اینجاست که حدود ۱۰ سال بعد هم فتح‌الله‌زاده به ناصر حجازی وفادار نماند و در اواسط لیگ او را برکنار کرد و فیروز کریمی را آورد.
در این مورد نمی‌توانم صحبت کنم چون در آن دوره نبودم و فقط می‌توانم درخصوص زمانی که خودم بودم و مسائل را از نزدیک دیدم، حرف بزنم.
درحال حاضر نتایج و شرایط استقلال را دنبال می‌کنید؟
بله من استقلالی هستم و استقلال هم تیم خوبی است اما متاسفانه نمی‌دانم چرا امسال خوب بازی نمی‌کند، علت این موضوع را نمی‌دانم در حالی که این تیم پارسال خیلی زیباتر بازی می‌کرد اما امسال این‌طور نیست.
دلیل این موضوع چیست یعنی اعتقاد دارید به خاطر فکری این اتفاق افتاده است؟
دلیلش را باید از خود فکری پرسید هرچند او پسر بسیار خوبی است و من او را دوست دارم و زمانی هم که بازی می‌کرد بازیکن بسیار با غیرتی بود اما از لحاظ فنی در دوران مربیگری شناخت زیادی از او ندارم، البته در تیم‌های سابقش مثل نفت مسجدسلیمان نتایج خوبی گرفت.
شما هنوز هم خودتان را استقلالی می‌دانید؟
خودم را یک استقلالی قدیمی می‌دانم و تا زمانی که زنده هستم طرفدار این تیم می‌مانم.
یک استقلال دیگر هم در لیگ دسته اول حضور دارد به نام استقلال ملاثانی. شرایط این تیم چطور است؟
بچه‌های ملاثانی بچه‌های خیلی خوبی هستند اما مشکلات مالی دارند و اگر مسئولان مشکلات مالی آنها را حل می‌کردند می‌توانستند دو سه بازیکن خوب جذب کنند تا کمک‌حال این تیم باشند. این تیم آینده خوبی دارد اما به شرط آنکه به آن برسند وقتی نرسند به چه دردی می‌خورد اگر به تیمی نرسند شرایطش می‌شود مثل استقلال اهواز. الان این تیم کجاست؟ اگر به بقیه تیم‌ها نرسند آنها هم نابود می‌شوند.
اگر صحبت خاصی باقی مانده بفرمایید.
نمی‌دانم آخر سر من خوزستانی هستم یا نه. اگر هستم مردم خوزستان قضاوت کنند. و در پایان هم متاسفم برای مسئولان سیاسی و ورزشی استان که با من و امثال من این‌طور کردند. آنها خیلی با ما بد تا کردند. فقط زمانی که انتخابات می‌شود می‌آیند یک خم من و امثال من را می‌گیرند تا برایشان تبلیغ کنیم.