به گزارش «فرهیختگان»، محمد زعیم زاده، جانشین سردبیر روزنامه «فرهیختگان» نوشت:
این سکانس اول فیلم خوب متری شیش و نیم است؛ پلیس در حال تعقیب یک متهم است، متهم داخل گودالی که برای توسعه کنده شده می‌افتد، تلاش می‌کند خودش را نجات دهد تل خاک بر سرش آوار می شود و تمام؛ نه از تاک نشان است نه از تاک نشان.
ماجرای زن بندرعباسی، پیرزن کرمانشاهی، دانیال در ماهشهر، کارگران رنج دیده در هفت تپه و... به کمک شبکه‌های اجتماعی کم و بیش دیده می‌شوند، احتمالا 20:30 در خبر هفتم یا هشتم گزارش می رود، اگر نگویند زن آلونک نشین معتاد بوده است حداکثر گناهان را سر مامور اجرایی شهرداری خراب می‌کند، بولتن‌های محرمانه ها هم پر می شود از احتمال تجزیه طلب بودن عوامل فیلم برداری و... تازه اینها با زور شبکه اجتماعی است اگر نبود خاک رویش می ریختند و خلاص.
سامانه عقب مانده حکمرانی هم انگار نه انگار،هیچ اتفاقی تکانش نمی دهد،هم چنان قوانینی دارد سهل و منعطف برای سرمایه داران و متنفذین و قاطع و بران برای مستضعفین و فقرا.
علی ایحال حالا که شفافیت و امکان نظارت همگانی نیست، هوای همین نظارت نیم بند با شبکه های اجتماعی را داشته باشیم که اگر نبود روی همین ها خاک می ریختند و تمام. اگر مسئله مان بدرستی رفع تبعیض است باید آزادی و مصادق آن هم باشد. مثل شبکه های اجتماعی.