به گزارش «فرهیختگان»، بانوان ووشوکار گرچه خود را برای حضور در رقابت‌های لیگ سال 99 آماده می‌کنند ولی با دغدغه مالی تمرین کردن حتما برای ورزشکاران طاقت‌فرساست. در این باره با راضیه طهماسبی‌فر، مربی تیم ساندا دانشگاه آزاد اسلامی همکلام شدیم؛ تیمی که البته به نسبت دیگر تیم‌های حاضر در لیگ ووشو بانوان قراردادهای بهتری دارد. طهماسبی‌فر که سابقه عضویت 9 ساله در تیم ملی ساندا را در کارنامه‌اش دارد و 6 سال به‌عنوان مربی و سرمربی تیم ملی ووشو در قسمت جوانان هم فعالیت می‌کند، این روزها به‌صورت مجازی شاگردانش را برای حضور در رقابت‌های لیگ آماده می‌کند؛ لیگی که هنوز تاریخ برگزاری‌اش به‌طور دقیق مشخص نیست. گفت‌وگوی «فرهیختگان» را با مربی تیم ووشو و مسئول بخش ساندای دانشگاه آزاد اسلامی که هفتمین سال حضورش به‌عنوان سرمربی در تیم می‌گذراند، می‌خوانید.
از آخرین وضعیت تیم ساندا چه خبر؟
سال گذشته توانستیم عنوان قهرمانی مشترک را با تیم سپاهان به‌دست آوریم، البته به‌خاطر شرایط حاکم بر جامعه ورزش، فینال لیگ برگزار نشد و به صلاحدید فدراسیون با توجه به امتیازات خوبی که تیم دانشگاه آزاد اسلامی و سپاهان کسب کرده بودند، هر دو تیم را اول اعلام کردند.
لیگ کی شروع می‌شود، تیم را بسته‌اید؟
تیم را در قسمت ساندا هماهنگ و نفراتی را که قرار است در لیگ سال 99 با ما همکاری کنند، مشخص کردیم و منتظریم تا سازمان لیگ فدراسیون، وزارت ورزش و بهداشت اجازه برگزاری لیگ را بدهند تا ما هم فعالیت‌مان را شروع کنیم. نفرات تیم مشخصند، با بچه‌ها دورادور و به‌صورت مجازی در ارتباطیم و تمرینات‌شان را انجام می‌دهند و آمادگی بدنی‌شان بالاست، چراکه احتمال برگزاری لیگ در آذر یا دی ماه بود ولی در صحبت‌هایی که با مسئولان فدراسیون داشتیم، هنوز تاریخ دقیقی را برای برگزاری مسابقه ندادند. البته مسئول اعلام آمادگی برای برگزاری لیگ را داشتند ولی می‌گویند شرایطی که وزارت بهداشت برای برگزاری لیگ‌ها به فدراسیون داده برای تیم‌ها یک مقدار سخت و این‌گونه است که همه تیم‌ها باید در یک‌جا متمرکز و تست گرفته شود و بعد از چند روز بازی‌ها به‌صورت متمرکز برگزار شود که این برای تیم‌ها هزینه‌بر است و یک‌سری تیم‌ها که به‌صورت هیاتی از شهرستان‌ها در لیگ شرکت می‌کنند، نمی‌توانند این هزینه را متقبل شوند و به‌همین خاطر تیم‌ها اعلام آمادگی به این نحو برگزاری لیگ نکردند.
شما جزء تیم‌های مدعی لیگ هستید. با شرایط فعلی کرونا و مشکلاتی که برای تمرینات ایجاد شده وضعیت تیم چطور است؟
تیم دانشگاه همیشه مدعی بوده و هست، با کسب 5 عنوان قهرمانی و 2 نایب قهرمانی یکی از پر افتخار آفرین‌ترین تیم‌های لیگ بانوانیم و بچه‌های ساندا تمرینات خود را به‌صورت انفرادی و مجازی دارند ولی متاسفانه به‌صورت تیمی نتوانستیم تمرین کنیم. در فضای مجازی برنامه تمرینی‌شان را دریافت می‌کنند و درمورد شرایط وزنی‌شان با هم مشورت می‌کنیم و آمادگی نسبی و حتی کمی بیشتر هم دارند که به‌محض اعلام تاریخ برگزاری لیگ ازسوی فدراسیون هر چقدر قدرتمند‌تر در مسابقات شرکت می‌کنیم.
تمهیدات و تسهیلات دانشگاه آزاد اسلامی برای تیم‌تان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
دانشگاه آزاد اسلامی در این چندسال همیشه حمایت‌های لازم را از ووشو بانوان داشته و خوشبختانه ما هم با عملکرد خوب تیم نتیجه اعتماد دانشگاه را دادیم. البته با شرایط تحریم‌های اقتصادی اگر بشود دانشگاه از لحاظ مالی بودجه تیم را بالا ببرد تا بتوانیم بازیکنان را راضی نگه داریم که بتوانند با انگیزه و اشتیاق بیشتر برای تیم کار کنند، خیلی خوب می‌شود. مثلا باشگاه سپاهان، تیم مدعی دیگر که با ما رقابت می‌کند یک‌سری شرایط مانند پرداخت مالیات قرارداد ورزشکارانش را درنظر گرفته که باعث شده بچه‌های تیمش دغدغه پرداخت مالیات را نداشته باشند. ورزشکاران می‌گویند مبلغ دریافتی با کسر مالیات چندان قابل‌توجه نیست. تنها سرمایه ورزشکار درآمدشان از لیگ است و البته بیشتر بچه‌ها مربی هستند و الان 9 ماه است که هیچ‌باشگاهی باز نیست و از لحاظ اقتصادی واقعا درشرایط سختی هستند. امیدواریم نگاه ویژه‌ای حداقل امسال یا سال آینده به‌خاطر شرایط کرونا به بچه‌ها و تیم باشد و بودجه بیشتری اختصاص یابد تا ما بتوانیم با بچه‌ها مبالغ بهتری قرارداد ببندیم.
وضعیت قرارداد ووشوکاران چطور است؟
ورزشکاران ما قراردادهای خوبی می‌گیرند اما مالیاتی که کسر می‌شود و درصدی که فدراسیون برمی‌دارد، مبلغ را پایین می‌کشد وگرنه نسبت به تیم‌های دیگر که در لیگ شرکت می‌کنند تیم دانشگاه ساپورت مالی خوبی انجام می‌دهد ولی اگر بخواهیم تیم ووشو بانوان را با رشته‌های انفرادی مثل کاراته یا تکواندو مقایسه کنیم و از قراردادهای ورزش‌های توپی بگذریم، مبالغی که بچه‌های ووشو در لیگ می‌گیرند خیلی پایین‌تر است و حتی ما با تیم آقایان این اختلاف قرارداد را داریم. البته آقایان ووشوکار هم مبلغ زیادی نمی‌گیرند ولی نسبت به تیم بانوان مبالغ‌شان بیشتر است، چون آنها دیده می‌شوند و پخش زنده دارند.
در ترکیب تیم از بچه‌های تیم ملی هم استفاده کردید؟
در بخش ساندا بازیکنی که فیکس تیم ملی باشد نداریم، ورزشکاری عضو تیم ملی محسوب می‌شود که در آخرین اعزام تیم شرکت کرده باشد و ما چنین بازیکنی نداریم، چراکه بچه‌های تیم ملی به‌خاطر شرایط خاص و دیدگاه‌هایی که خودشان دارند، اصلا انگیزه شرکت در لیگ را ندارند که یکی از آنها بحث مالی است و چون قراردادها پایین بسته می‌شوند، ورزشکاران فیکس تیم ملی ترجیح می‌دهند در لیگ شرکت نکنند تا بخواهند بیایند 15 میلیون قرارداد ببندند که از این مبلغ 3 یا 4 میلیون هم مالیات کم شود. اما توانستیم تیم جوان با انگیزه و نفراتی که در مسابقات کشوری اول یا دعوت به اردوی تیم ملی شدند یا در وزن‌شان اعزامی نبوده یا نفراتی را که در اردوهای تیم ملی به‌عنوان نفر دوم بودند، استفاده کنیم ولی مشکل ورزشکاران قرارداد است که 20 درصد آن سهم فدراسیون است، حدود 10 درصد هم مالیات کسر می‌شود و بچه‌های تیم ملی معتقدند این مبلغ به آسیبش نمی‌ارزد، چراکه اگر مصدوم شوند هزینه‌های درمانی بیشتر از دریافتی ورزشکاران است.
ووشوکاران به چه چیزی برای آرامش بیشتر در تمرینات نیاز دارند؟
شرایط به‌خاطر کرونا خاص است ولی درکل ورزشکار اگر از لحاظ مالی در وضعیت نسبی خوبی باشد، دغدغه هزینه استاد، شهریه و خرید یک سری تجهیزات را نداشته باشد، مسلما با انگیزه و آرامش بیشتر به تمرینات می‌پردازد. بارها شده که ما قصد برگزاری اردو را داشتیم ولی بچه‌ها معتقد بودند اگر چند روز به اردو بیایند، کلاس‌هایی که در شهرستان برگزار می‌کنند، تعطیل می‌شود و شاگردشان می‌رود و درآمدشان هم از شاگردان‌شان هست و اینها دغدغه ورزشکاران و ما مربیان هم هست. ما نه در جایی بیمه هستیم و نه ساپورت مالی می‌شویم، در این ماه‌های کرونایی هم که هیچ‌گونه درآمدی نداریم و من به‌شخصه چون اصفهان هستم و وضعیت این شهر به‌لحاظ کرونا مشکی شده و همه باشگاه‌ها تعطیل است، درآمدی نه از تیم ملی و نه باشگاه‌ها ندارم و اولین دغدغه درحال‌حاضر شرایط مالی است.
صحبت پایانی؟
از مسئولان محترم دانشگاه آزاد اسلامی، دکتر لشگری و مدیرانی که هرسال به تیم ووشو بانوان اهمیت داده‌اند و اطمینان و حمایت کرده‌اند، ممنونم و تقاضا می‌کنم اگر شرایط برای حمایت بیشتر است، این کار انجام شود و ما سپاسگزارشان هستیم.
* نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار