به گزارش «فرهیختگان»، رضا قوچاننژاد به‌عنوان یکی از 5 کاندیدای خوش‌پوش‌ترین بازیکن فوتبال هلند در سال 2020 انتخاب شده و قرار است در رقابت با ادسون آلوارز، سیدنی فن‌هویدونک، شان ملایبر و تون کوپمینرز برای کسب این جایزه که هرساله اهدا می‌شود، حضور داشته باشد.
سایت «فوتبال‌زون» به همین بهانه به‌سراغ مهاجم ایرانی زوله رفته تا در گفت‌وگویی با او درباره این انتخاب و همچنین شرایطش در فصل جدید فوتبال هلند صحبت کند که در ادامه می‌خوانید.
این مهاجم 33ساله تاکنون در 7کشور مختلف بازی کرده است و این فصل در ترکیب زوله تلاش می‌کند دروازه حریفان را باز کند. او درباره نامزدی‌اش برای این جایزه می‌گوید: «بالاخره بین کاندیداها قرار گرفتم. البته این هیچ‌گاه هدف من نبوده اما خوشحالم که نامزد دریافت این جایزه شده‌ام. نمی‌دانم هیات انتخاب چگونه نفرات نهایی را انتخاب می‌کند و باید ببینیم بالاخره آرای آنها چگونه خواهد بود و چه کسی برنده خواهد شد. به‌هر‌حال مد برای من مهم است. البته این‌طور نیست که من در فشن‌شوها حضور پیدا کنم اما همیشه دوست دارم ظاهر آراسته و خوبی داشته باشم. به‌نظرم همیشه نخستین برخورد با افراد خیلی مهم است و به همین دلیل دوست دارم شیک‌پوش باشم و خوب به‌نظر بیایم. فکر می‌کنم این راهی برای احترام گذاشتن به خود و البته میهمانان شماست.»
در کمد لباس‌های او تعداد زیادی بلوز، کت‌وشلوار و لباس‌های مختلف دیده می‌شود. او دراین‌باره می‌گوید: «ساده اما تمیز و آراسته. البته من تعداد زیادی لباس ورزشی، لباس مخصوص دویدن و کاپشن هم دارم. به‌عنوان یک بازیکن فوتبال، این بخشی از زندگی من است.»
او در این زمینه دیوید بکام را مثال می‌زند که به‌عنوان یک فوتبالیست درهای جدیدی را به‌سوی نسل جدید باز کرد: «بکام مد را وارد دنیای فوتبال کرد و نشان داد که این دو مشکلی با هم ندارند. فوتبال و مد این روزها به‌هم پیوند خورده‌اند درحالی که شاید زمانی تابو بودند.»
رضا در ادامه دو برند رالف‌لورن و هوگوباس را به‌عنوان مارک‌های مورد علاقه خود معرفی می‌کند و البته نام مستعارش نیز ممکن است این سوءتفاهم را ایجاد کند که به این برند نیز علاقه دارد، اما او دلیل آن را این‌گونه شرح می‌دهد: «به من گوچی می‌گویند اما هیچ ربطی به آن برند معروف ندارد و من هیچ درآمدی برای استفاده از این نام در صفحات مجازی‌ام ندارم. واقعیت این است که نام‌خانوادگی من خیلی طولانی است و تلفظ آن برای خیلی‌ها دشوار به‌نظر می‌رسد. بنابراین در ایران آن را این‌گونه کوتاه کردند و مرا گوچی صدا می‌کنند. لزوما این انتخاب به‌معنای ارتباطم با آن کمپانی نیست.»
این مهاجم ایرانی انتخاب لباس و همچنین ظرافت و کلاس آن را بسیار مهم می‌داند: «این موضوع البته در سبک بازی من انعکاس ندارد اما در رفتارم سعی می‌کنم آن‌را نشان دهم. همیشه سعی کرده‌ام در زمین بازی به حریفان احترام بگذارم اما ازسوی دیگر شما می‌خواهید به هر قیمتی برنده شوید و به همین دلیل نمی‌توانید همیشه رفتاری محترمانه و نجیبانه با حریف داشته باشید.»
او که 43بازی ملی در کارنامه‌اش دارد، ادامه می‌دهد: «این ذهنیت برنده همیشه درونم وجود دارد و فکر می‌کنم بسیار مثبت است. البته همیشه تلاش می‌کنم خارج از زمین مسابقه بهترین بخش شخصیتی خودم را نشان دهم. پس احترام به افراد بسیار مهم است و همیشه سعی کرده‌ام به فرزندانم نیز این را آموزش دهم.»
او به‌عنوان یک فوتبالیست خودش را یک تمام‌کننده می‌داند: «گلزنی همیشه اولویت اول من در زمین مسابقه است و همیشه دوست دارم در نوک خط‌حمله تلاش همبازیانم را به گل تبدیل کنم.» گوچی این فصل در ترکیب زوله حضور دارد و در 5بازی برای این تیم دو گل نیز به ثمر رسانده است.
او درباره شرایطش در این فصل می‌گوید: «از جایی که الان در آن هستم بسیار راضی‌ام. من دوران ورزشی بسیار خوبی را با فرازونشیب‌های مختلف تجربه کرده‌ام. البته این به‌نظرم ضروری است چراکه نکات منفی در زندگی شما باعث می‌شود قدر داشته‌هایتان را بیشتر بدانید. من در 7کشور مختلف فوتبال بازی کرده‌ام و خوشحالم که همیشه توانسته‌ام انتخاب‌های خودم را داشته باشم.»
او در جوانی تصمیم گرفته بود استعدادش به‌عنوان یک فوتبالیست را رها کرده و به‌دنبال اهداف دیگری برود: «من در آن دوره قرارداد بسیار خوبی با باشگاه هیرنفین داشتم اما به فکر خداحافظی از فوتبال افتادم و می‌خواستم به‌دنبال تحصیل در رشته حقوق بروم. در آن زمان فکر می‌کردم بهتر است رویای دیگری را دنبال کنم چون به‌نظرم دنیای فوتبال مثل یک جنگل پر از کفتار بود و برایم سخت بود که ببینم خیلی‌ها در فوتبال صادق نیستند. البته خوشحالم که هیرنفین یک فرصت دوباره به من داد. در طول این سال‌ها سعی کردم تجربیاتم را بیشتر کنم و اکنون می‌توانم نیت خوب یا بد آدم‌ها را تشخیص دهم. در طول این سال‌ها نکات زیادی را یاد گرفتم. قبلا همه‌چیز را به خودم می‌گرفتم اما به‌تدریج فهمیدم که همه‌چیز یکسان نیست. دنیای فوتبال بسیار سیاه‌وسفید است، شما یا هیچ‌چیز نیستید یا یک ابرقهرمان هستید. به همین دلیل همیشه می‌گویم انگیزه‌های ورزشی من در همین مسابقه وجود دارد و خارج از آن نخواهد بود. اگر روزی متوجه شوم که دیگر شورواشتیاق سابق در فوتبال را ندارم از آن خداحافظی خواهم کرد اما الان نمی‌دانم چه زمانی پایان دوره فوتبالم فرا خواهد رسید. البته فکر نمی‌کنم بلافاصله پس از پایان دوران بازی، مربیگری را شروع کنم.»
قوچاننژاد درطول فوتبالش بازی در کشورهای مختلفی را تجربه کرده اما ظاهرا مقصد نهایی او همیشه هلند بوده است: «فکر می‌کنم فلسفه فوتبال هلند بیش از هرجای دیگری برای من مناسب است. این بهترین روش برای بازی کردن است و به همین دلیل است که همیشه با اشتیاق زیادی به لیگ اینجا برگشته‌ام.»
زوله دوازدهمین و شاید آخرین باشگاه او باشد. خودش دراین‌باره می‌گوید: «باید ببینیم آینده چگونه پیش خواهد رفت. من در اینجا و بسیاری از باشگاه‌هایی که بوده‌ام دوران خوبی را گذرانده‌ام و امسال هم تیم خوبی داریم.»