به گزارش«فرهیختگان»، یکی از دل‌نگرانی‌های بزرگ جامعه ورزش در این روزها سخت‌گیری‌هایی است که ستاد مبارزه با کرونا در ورزش به خرج می‌دهد و حاضر نیست به همین راحتی‌ها مجوز آغاز رشته‌های ورزشی، به‌خصوص ورزش‌هایی را که باید در المپیک حضوری پررنگ داشته باشند صادر کند و همین موضوع ورزشکاران و کارشناسان ورزش را نسبت به آینده تیم‌های ورزشی‌مان در رقابت‌های المپیک توکیو دچار نگرانی کرده است. این موضوع زمانی بیشتر به چشم می‌آید که متوجه می‌شویم بسیاری از رشته‌های ورزشی که ما برای شروع آن در کشور مردد هستیم، در کشورهای صاحب‌نام آغاز به کار کرده‌اند و هر روز بیشتر از روز قبل خودشان را برای رویارویی برای حریفان المپیکی آماده می‌کنند. رشته کشتی یکی از ورزش‌هایی بود که تلاش بسیاری کرد با دریافت مجوز از ستاد مبارزه با کرونا در ورزش، اردوها و رقابت‌های لیگ خود را برگزار کند اما بعد از مخالفت‌هایی که در این زمینه به وجود آمد، درنهایت مدیران فدراسیون با دور زدن قانون و دریافت مجوز از وزارت بهداشت و درمان قرار است رقابت‌های لیگ خود را برگزار کنند. در این زمینه با مجید رمضانی، سرمربی تیم کشتی فرنگی دانشگاه آزاد دقایقی همکلام شدیم که ماحصل را می‌خوانید.
ابتدا می‌خواهیم از اختلافی که در کشتی فرنگی و بین سرمربی تیم‌ملی و فدراسیون شکل گرفته از شما سوال کنیم که حق را به کدام طرف می‌دهید؟
اول از همه باید بگویم جایگاه من به‌عنوان مربی یک تیم درحدی نیست که بخواهم حق را از کسی بگیرم و به کسی دیگر بدهم اما بر اساس آنچه در رسانه‌ها از طرفین خوانده‌ام می‌دانم که هر 2 طرف به‌نوعی حق دارند. محمد بنا دلش نمی‌خواهد تیمش از رقبا عقب بیفتد و به همین دلیل خواهان برگزاری اردوهای منظم و طولانی‌‌مدت برای رساندن کشتی‌گیران به اوج آمادگی است و از طرف دیگر فدراسیون هم با توجه به شرایط کرونایی از لحاظ مالی دچار مشکل است و با توجه به عدم برگزاری بازی‌های لیگ به‌دلیل عدم صدور مجوز ستاد مبارزه با کرونا، تحت فشار کشتی‌گیران قرار داشت. البته من تصور نمی‌کنم این اختلاف سطحی به قطع همکاری منتهی شود و علیرضا دبیر و حمید سوریان به این راحتی‌ها حاضر نیستند محمد بنا را از دست بدهند. این را هم باید بدانیم که بنا در سال‌های پایانی مربیگری‌اش قرار دارد و می‌خواهد بهترین نتایج را در این سال‌ها کسب کند و بعد بازنشسته شود.
کشتی اما این روزها در صدر اخبار حاشیه‌ای ورزش قرار دارد و دریافت مجوز برگزاری لیگ از وزارت بهداشت و درمان به‌جای ستاد مبارزه با کرونا در ورزش هم یکی از این خبرها بود.
همه ما می‌دانیم که وضعیت کشور از لحاظ ابتلا به ویروس کرونا بسیار بحرانی است اما برگزاری بازی‌های لیگ توسط فدراسیون کشتی یک انتخابی بین بد و بدتر بود. چراکه آنها از یک‌سو باید نگران سلامتی بازیکنان و محافظت از آنها باشند که این وظیفه سنگینی است که به دوش خواهد گرفت و ازسوی دیگر اگر لیگ برگزار نمی‌شد کشتی و البته کشتی‌گیران به بیراهه می‌رفتند. اگر در همین روزها رقابت‌های لیگ برگزار نمی‌شد شما حتم بدانید که کشتی‌گیر ما حاضر نمی‌شد بیشتر از این صبر کند و برای امرارمعاش به دنبال شغلی می‌رفت و شاید برای همیشه از ورزش قهرمانی فاصله می‌گرفت. ما کشتی‌گیری داریم که قهرمان جوانان است و وقتی او را در تمرینات دیدیم متوجه شدیم که با 10 کیلو اضافه‌وزن مواجه است و حتی آمادگی 30درصدی هم نداشت! با این تفاسیر من احساس می‌کنم برگزاری مسابقات به‌نفع کشتی و کشتی‌گیر است.
حالا با توجه به فاصله اندکی که تا شروع رقابت‌های فرنگی وجود دارد، آیا زمان برای آماده‌سازی بازیکنان کافی است؟
قطعا که زمان برای آماده‌سازی کافی نیست. انجام تست PCR و منتظر ماندن برای دریافت منفی‌بودن تست کرونای کشتی‌گیران هم زمان بیشتری از ما گرفت. اما خب حالا ما در اردو هستیم و امکانات خوبی دراختیار داریم و به هر کشتی‌گیر یک اتاق اختصاص داده‌ایم و اجازه خروج از اردو را هم به هیچ‌کس نمی‌دهیم. اما حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم در آینده چه اتفاقی برای اسم‌های بزرگی که ما جذب کرده‌ایم می‌افتد. ما مثل تیم‌های شخصی نیستیم که از مدت‌ها قبل تیم را بسته باشیم و با شرایط سختی توانستیم نفرات موردنظر را جذب کنیم و امیدواریم که این نام‌ها که رویشان حساب کردیم درحد یک نام نباشند و بتوانند در حد اسم‌شان در رقابت‌ها حضور پیدا کنند.
پس با این اوصاف باید نگران نتایجی باشیم که کسب می‌شود؟
خب تعدادی از بازیکنان از لحاظ آمادگی در شرایط بسیار ضعیفی قرار دارند و شاید ورزشکارانی که در شهرستان‌ها بوده‌اند کمی آماده‌تر باشند که دلیلش هم مشخص است. آنها در شهرهایشان باشگاه‌های خصوصی دراختیار داشتند و توانسته‌اند بهتر از کشتی‌گیران تهرانی و شهرهای بزرگ‌تر تمرین کنند. البته این را هم بگویم که یک کشتی‌گیر تا زمانی که روی تشک نرود آمادگی‌اش 60درصد هم نیست اما ما تلاش کرده‌ایم با فشاری که به آنها می‌آوریم خیلی زود برای رقابت‌ها آماده‌شان کنیم.
این فشار بیش از حد باعث بروز مصدومیت برای ورزشکار نمی‌شود؟
چاره‌ای جز این نداریم. ورزشکاران ما از لحاظ مالی شرایط بدی را تجربه می‌کنند و در تیم ما 4کشتی‌گیر جوانان حضور دارند و ما برای اینکه دست‌شان در جیب خودشان باشد و وابسته به خانواده نباشند قراردادی منعقد کرده‌ایم که خرج خودشان را دربیاورند. در این شرایط باید همه‌چیز را در نظر گرفت.
با توجه به جوان‌سازی تیم و شرایط آمادگی کشتی‌گیران فکر نمی‌کنید دانشگاه آزاد در این رقابت‌ها نتواند عملکرد خوبی از خود برجای بگذارد؟
خب این شرایط امسال برای تمام تیم‌ها وجود دارد و تنها مختص به دانشگاه آزاد نیست. اما من مطمئن هستم اگر این لیگ در شرایط کرونایی برگزار نمی‌شد و در شرایطی نرمال بود، یکی از جذاب‌ترین لیگ‌های اخیر می‌شد. ما در لیگ امسال 6-5 تیم مدعی داریم که دو، سه تیم در گروه ما حضور دارند و مابقی در گروه مقابل و همین موضوع به جذابیت‌های لیگ می‌افزاید. ضمن اینکه کشتی‌گیران ملی هم قرار است از دل این رقابت‌ها بیرون بیایند و همین موضوع انگیزه کشتی‌گیران را بالا می‌برد.
به‌عنوان سوال آخر با تمام این شرایط می‌توانیم امیدوار باشیم که دانشگاه آزاد در رقابت‌های لیگ صاحب سکو شود؟
قطعا ما یکی از مدعیان کسب سکو هستیم. البته در این راه رقبایی داریم مثل ایران‌مال که تیم‌های قدرتمندی می‌بندد اما ما هم چند کشتی‌گیر صاحب‌نام مثل قاسمی را دراختیار داریم و این نام‌ها درکنار نفرات جوان قطعا می‌توانند کمک کنند دانشگاه آزاد به خواسته‌اش برسد.
* نویسنده: آرش محمدی، روزنامه‌نگار