کد خبر: 45890

توافق سازش میان برخی کشورهای عربی با رژیم‌صهیونیستی چه مسائلی را برای غرب آسیا ایجاد خواهد کرد؟

امارات و بومرنگ امنیتی‌سازی منطقه

هرچند برخی معتقدند توافق اخیر صرفا علنی‌کردن روابطی است که سال‌ها میان این رژیم‌های دست‌نشانده در منطقه وجود داشته است، اما علنی‌شدن روابط حداقل در میان‌مدت یا بلندمدت می‌تواند توسعه‌دهنده آن چیزی باشد که تاکنون وجود نداشته و به‌اصطلاح پتانسیلی بوده که نتوانسته بالفعل شود.

به گزارش «فرهیختگان»، عصر روز سه‌شنبه توافق صلح میان امارات و رژیم‌صهیونیستی و همچنین بیانیه سازش بحرین با این رژیم اشغالگر در کاخ‌سفید و با حضور ترامپ امضا شد. صرف‌نظر از اهداف اولیه‌ سیاسی که این کشور‌ها از امضای این توافقات دنبال می‌کنند (چنانکه برخی معتقدند حداکثر سود این سازش حمایت بیشتر لابی صهیونیست از ترامپ درجریان انتخابات ریاست‌جمهوری در نوامبر است)، تلاش کردیم در شماره امروز «فرهیختگان» نسبت این توافق با ایران و تهدیدات احتمالی آن را بررسی کنیم. قبل از بیان موضوعات این نوشتار لازم است این را توضیح دهیم که هرچند برخی معتقدند توافق اخیر صرفا علنی‌کردن روابطی است که سال‌ها میان این رژیم‌های دست‌نشانده در منطقه وجود داشته است، اما علنی‌شدن روابط حداقل در میان‌مدت یا بلندمدت می‌تواند توسعه‌دهنده آن چیزی باشد که تاکنون وجود نداشته و به‌اصطلاح پتانسیلی بوده که نتوانسته بالفعل شود.

  مسائل نظامی و امنیتی

برای مثال اکنون اماراتی‌ها در دو یا سه جبهه به‌صورت مستقیم یا نیابتی درگیر هستند. آنها هرچند بخشی از نیروهای خود را در یمن عقب کشیده‌اند اما همچنان مواجهه مستقیمی با نیروهای انصارالله دارند و می‌دانند همانند این چند سال که توفیق قابل‌توجهی نداشته‌اند اگر با همین توان کنونی مواجهه خود را ادامه دهند ممکن است امنیت دبی و ابوظبی به‌صورت جدی به خطر بیفتد، از این‌رو ناچارند خوی توسعه‌طلبی خود را با کمک گرفتن از آمریکا و رژیم‌صهیونیستی تقویت کنند؛ هدفی که محورهای آن به‌صورت مشخص در توافق‌های علنی و پشت‌پرده روزهای اخیر مشهود است و بزرگ‌ترین آن را هم می‌توان درخصوص ماجرای خرید هواپیماهای F-35  جست‌وجو کرد. علاوه‌بر این اماراتی‌ها با قرار گرفتن درکنار آمریکا از چند سال پیش، وارد میدان خطرناکی از کنش‌های سیاسی و امنیتی شده‌اند که می‌تواند برای آنها بسیار خطرناک و هزینه‌زا باشد. نمونه واضح این همکاری‌ها با آمریکا تعهد ابوظبی برای جبران نفت صادراتی ایران در بازار انرژی پس از تحریم‌های ایالات‌متحده از ماه مارس سال 2018 است، اقدامی که بلافاصله واکنش ایران را به‌همراه داشت و رئیس‌جمهور گفت اگر ایران نفتی صادر نکند کشورهای دیگر هم نمی‌توانند صادرکننده نفت از خلیج‌فارس باشند.

درواقع این کشور کوچک که تنها به امکان اقتصادی خود می‌نازد، اکنون فهمیده که لازمه ورود به میدان رقابت بزرگان یا بزرگ‌شدن و داشتن قدرت کافی است یا چسبیدن به دیگران و استفاده از ظرفیت‌های آنها که حالا به‌نظر می‌رسد امارات دومی را انتخاب کرده و به‌دنبال اتحاد بزرگ‌تری با آمریکا و رژیم‌صهیونیستی است.

  مسائل اقتصادی

درخصوص مسائل اقتصادی باید تاکید کرد اماراتی‌ها نمی‌توانند اتفاق خاصی را رقم بزنند مگر اینکه فضای اقتصادی در منطقه را کاملا امنیتی کنند، یعنی به‌طور کامل به‌عنوان قطعه‌ای از پازل آمریکا در فشار حداکثری علیه ایران وارد عمل شوند و دبی را به‌عنوان یکی از نقاط فعال در تجارت با ایران به‌طور کامل دراختیار موساد و سیا قرار دهند. امنیتی‌سازی تجارت در منطقه برای تکمیل حلقه‌های تحریم و مسدودکردن مسیرهایی که ایران برای دورزدن تحریم‌ها از آنها استفاده می‌کند یکی از برنامه‌هایی است که سه‌ضلعی امارات، رژیم‌صهیونیستی و آمریکا به آن فکر می‌کنند. تسلط بر بازار ارز در دبی و ابوظبی به‌اضافه کنترل بندر دبی به‌عنوان محلی برای صادرات مجدد با همان ری‌اکسپورت ازجمله مصادیق این برنامه‌هاست.

معدن طلای موساد

پایگاه ریل‌کلیر‌دیفنس (Real Clear Defense) به درخواست پنتاگون و کمیته نیروهای مسلح «خانه نمایندگان آمریکا» تشکیل شده و وظیفه اصلی آن ایجاد فضای یکپارچه جهت انتشار اخبار نظامی، امنیت ملی، سیاست دفاعی و امور خارجه است. این پایگاه چندی‌پیش با انتشار یاداشتی با عنوان «دردسرهای بزرگ توافق امارات با اسرائیل برای ایران» در پایگاه اطلاع‌رسانی خود به‌مرور تهدیدات توافق سازش میان برخی کشورهای عربی با رژیم‌صهیونیستی برای ایران پرداخت.

در این یادداشت که فردی به‌نام جان هانا، مشاور سابق دیک‌چنی (معاون رئیس‌جمهور در دولت بوش و وزیر دفاع سابق آمریکا) آن را نوشته است، دو نوع تهدید برای ایران برشمرده شده است؛ اول تهدید اقتصادی و سپس تهدید امنیتی و نظامی. در این متن بعد از اینکه توضیح می‌دهد دو رقیب اصلی ایران در منطقه متحد شده‌اند، گفته شده این دو تلاش خواهند کرد با ترکیب اقتصاد در یکدیگر و افزایش توان رقابت‌پذیری، امکان فعالیت اقتصادی در منطقه را از ایران بگیرند.

در قسمت دوم اما این نویسنده آمریکایی توضیح می‌دهد مهم‌ترین خدماتی که اسرائیل و امارات می‌توانند با همکاری یکدیگر به منطقه ارائه کنند، خدمات نظامی و اطلاعاتی است. در ابتدای این بخش که شاید نقطه‌عطف این مقاله باشد، آمده است ایرانی‌ها نگاه ویژه‌ای به امارات به‌عنوان قطب اصلی تجارت و امور مالی خود دارند و از آنجایی که امارات میزبان صدها هزار ایرانی است و این افراد به‌صورت مکرر به ایران در حال رفت‌وآمد هستند فرصتی وجود دارد تا با اقدامات اطلاعاتی با ایران مواجهه صورت پذیرد. در این بخش صراحتا آمده است: «نویسنده نمی‌تواند توضیحات بیشتری ارائه کند اما این ظرفیت شبیه یک معدن طلا برای موساد است.»

در ادامه این متن بخش نظامی ماجرا تشریح شده و گفته شده است امارات از پس این توافق به‌دنبال دراختیار گرفتن توانمندی‌های نظامی ازجمله دسترسی به تسلیحات و ادواتی چون هواپیماهای F-35 آمریکایی است تا بتواند به‌عنوان قدرت منطقه‌ای خود را مطرح کند.

 

اخبار مرتبط:

 

مرتبط ها