به گزارش «فرهیختگان»، در سال‌های اخیر یکی از مسائلی که توجه زیادی به آن شده، استفاده از دریا و اقیانوس است. استفاده از اقیانوس‌ها، دریاها و منابع دریایی که به‌عنوان چهاردهمین هدف توسعه پایدار است، بیشتر مبتنی‌بر علم و فناوری است و باید نقش ساختارهای علم و فناوری کشور برای تحقق آنها مشخص شود. یکی از ساختارهای علم و فناوری در ایران، نسل سوم دانشگاه‌هاست. در واقع یکی از ظرفیت‌های هر کشور که دارای دریا و ساحل است، اقتصاد دریا و استفاده از پتانسیل آن در جهت اشتغالزایی و رفع‌بیکاری است. ایران نیز با داشتن سواحل متعدد و زیاد در خلیج‌فارس، دریای عمان و دریای خزر و همچنین بیش از دوهزار کیلومتر مرز دریایی از لحاظ تولید دانش و فناوری از اهمیت خاصی برخوردار است.
بی‌شک دانشگاه‌ها می‌توانند نقش موثری در توسعه صنعت دریا و استفاده از پتانسیل‌های آن داشته باشند. این درحالی است که متاسفانه در کشورمان دانشگاه‌ها آنچنان‌که باید در زمینه دریا و علوم مرتبط آن اقدامی انجام نداده‌اند و این عدم‌توجه یک خلأ جدی را در حوزه دریا به وجود آورده است. این خلأ درحالی رخ داده است که دانشگاه‌های کارآفرین نقشی اساسی در نوآوری صنعتی و توسعه فناوری و درنتیجه اشتغالزایی و رفاه فراهم می‌کنند که صنعت دریا نیز از این قاعده مستثنی نیست.
برنامه‌ریزی وسیع دانشگاه آزاد اسلامی در حوزه دریا (لینک)
ایجاد سرای نوآوری صنایع دریایی و فراساحل (لینک)
دانشکده‌های دریایی دانشگاه آزاد اسلامی (لینک)
مراکز تحقیقاتی مرتبط با حوزه دریا (لینک)
تولید دانش مرتبط با حوزه دریا (لینک)
صنعت کشتی‌سازی؛ ظرفیتی مغفول‌مانده (لینک)
احیای توریسم دریایی؛ هدف بلندمدت دانشگاه آزاد اسلامی (لینک)
توسعه فناوری دریا با آبزیان (لینک)
اقتصاد دریا محور (لینک)
استان‌ها و واحدهای فعال در حوزه دریا (لینک)
* نویسنده: سارا طاهری، روزنامه‌نگار