به گزارش «فرهیختگان»، با گذشت ۲۴ ساعت از ارائه درخواست رسمی آمریکا به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای بازگرداندن تحریم‌هایی که به موجب برجام و قعطنامه ۲۲۳۱ لغو شده بود، ۱۳ عضو اعم از چهار عضو دائم و ۹ عضو غیر دائم به صراحت اعلام کردند، خواسته آمریکا هیچ مبنای قانونی ندارد.
پنج عضو این شورا همچنان در برجام حضور دارند و به این ترتیب، اعضای حاضر در برجام به همراه جمهوری اسلامی ایران به صراحت، بر نادیده گرفتن یکجانبه‌گرایی آمریکا در موضوع چندجانبه تاکید کردند.
برجام توافقی چندجانبه است که میان گروه موسوم به ۱+۵ و ایران در سال ۱۳۹۴ به امضا رسید و پس از آن به موجب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که به اتفاق آرا تصویب شد، مورد تایید قرار گرفت.
با روی کار آمدن دولت مورد حمایت صهیونیست‌ها و رژیم سعودی در آمریکا، دونالد ترامپ در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ به طور رسمی اعلام کرد این کشور دیگر مشارکت‌کننده در برجام نخواهد بود و دستور داد تمام تحریم‌های تعلیق شده به موجب توافق هسته‌ای را بازگردانند.
علاوه بر این تحریم‌ها، با روی کار آمدن مایک پمپئو به عنوان وزیر خارجه، تروریسم اقتصادی، نظامی و سیاسی علیه مردم ایران را در دستور کار قرار دادند که اعمال شدیدترین نظام تحریمی، ترور سردار شهید قاسم سلیمانی و اعمال محدودیت‌های صدور ویزا برای مقامات جمهوری اسلامی ایران به منظور ممانعت از حضور در سازمان ملل و نشست‌های بین‌المللی از آن جمله است.
در این بین، اتاق‌های جنگ آمریکا علیه مردم ایران متوجه شدند که بخشی از محدودیت‌های موجود در قطعنامه ۲۲۳۱ به ویژه بخش خرید و فروش سلاح‌های متعارف در ۲۷ مهرماه و تقریبا ۲ هفته به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به پایان می‌رسد.
از این رو، تمام تلاش خود را به کار گرفتند با جعل واقعیت‌ها، پرونده سازی علیه ایران در موضوع یمن و حمله به تاسیسات نفتی سعودی، پرتاب ماهواره‌برهای غیرنظامی و نظامی و موارد مشابه، ایران را به نقض سایر قطعنامه‌ها و همچنین ۲۲۳۱ متهم سازند اما هر بار به در بسته شورای امنیت خوردند.
از ماه ژوئن اعلام کردند که قطعنامه‌ای را به شورای امنیت ارائه خواهند داد تا محدودیت تسلیحاتی ایران در قالب تحریم تسلیحاتی قرار گیرد. سرانجام این قطعنامه دوشنبه هفته گذشته مشتمل بر ۱۵ بند مقدماتی و ۳۵ بند عملیاتی داشت که سختگیرانه‌ترین اقدامات را علیه ایران مجاز دانسته بود، مطرح شد.
هیچ یک از اعضا با آن موافقت نداشتند و آمریکا مجبور شد این قطعنامه را از دستور کار خارج سازد و پیش‌نویسی با چهار بند ارائه دهد که تنها حفظ و ادامه محدودیت فعلی تسلیحاتی در قطعنامه ۲۲۳۱ می‌شد.
با وجود اینکه می‌دانست این قطعنامه ره به جایی نمی‌برد، اصرار کرد تا به رای گذاشته شود و سرانجام پس از ۲۴ ساعت رای‌گیری، در ساعت ۵.۳۰ بعد از ظهر جمعه گذشته، ۱۱ ممتنع، ۲ مخالف و ۲ موافق که شامل خود آمریکا و جمهوری دومینیکن می‌شد را نصیب این قطعنامه خود ساخت.
یک هفته پس از آن، مایک پمپئو خود به صحنه آمد و با حضور در سازمان ملل متحد و دیدار با رئیس شورا و دبیرکل سازمان ملل متحد درخواست رسمی خود را به اتهام «نقض تعهدات برجامی ایران» ارائه داد و آن را مستوجب فعال کردن مکانیسم ماشه دانست.
اما این بار هم اعضای شورای امنیت رفتاری مشابه نشان دادند و در ۲۴ ساعت پس از ارائه درخواست با این تفاوت که این بار ۱۳ عضو شورای امنیت به صراحت درخواست آمریکا را فاقد اعتبار قانونی دانستند و با آن مخالفت ورزیدند، دستاورد دیگری را نصیب تیم به اصطلاح دیپلماسی آمریکا نساخت.
روسیه، چین، آلمان، انگلیس، فرانسه، بلژیک، آفریقای جنوبی، نیجر، تونس، سنت وینسنت و گرنادین، استونی، ویتنام و اندونزی که خود ریاست دوره‌ای شورای امنیت را برعهده دارد، تصریح کردند که آمریکا حق استفاده از مکانیسم ماشه را ندارد.
به این ترتیب، آمریکا در مدت یک هفته، دومین شکست و افتضاح سیاسی را از شورای امنیت برداشت کرد که در تاریخ این شورا بی سابقه است. شاید این گفته محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران بهتر ملموس شود که دیگر آمریکا ابرقدرت نیست.