به گزارش «فرهیختگان»، تحقیقات علمی پیرامون ویروس کرونا و چگونگی پیشگیری و درمان آن حد و مرز نمی‌شناسد و درحال‌حاضر تقریبا تمام کشور‌های دنیا مشغول فعالیت و تلاش هستند تا گوشه‌ای از کار را بگیرند و تحقیقات‌شان مشکلی از این همه‌گیری را حل کند. دانشگاه ملبورن یکی از مطرح‌ترین دانشگاه‌های استرالیاست که با توجه به درگیری این کشور به‌ویژه در ماه‌های اول، همچنان به مطالعات خود در این زمینه ادامه می‌دهد. این دانشگاه از تجربه و مهارت دانشجویان و فارغ‌التحصیلان خود در تاثیرگذاری مثبت روی ابعاد مختلف جهان استفاده می‌کند. تحقیقات آنها در این مدت به حل چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی دنیای امروز و آینده کمک قابل‌توجهی کرده است. محققان دانشگاه ملبورن هم مانند بسیاری از دانشگاه‌ها، همواره به‌ویژه در دوران همه‌گیری کرونا با دیگر دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی در ارتباط هستند و در امر یادگیری، تدریس و تحقیق مشارکت می‌کنند.

 تجهیزات پزشکی پرینت سه‌بعدی

کلاه‌های محافظ پزشکی جزء تجهیزاتی هستند که معمولا متخصصان بیهوشی، پرستاران و جراحان برای محافظت از خود هنگام انجام اعمال جراحی و درمانی در مواجهه با بیماران مشکوک به کرونا یا مبتلا به این ویروس می‌پوشند تا از ذرات آلوده‌کننده دور بمانند.  لباس‌های جراحی یک‌بار مصرفی که روی این کلاه‌ها پوشیده می‌شوند، آنها را استریل نگه می‌دارند. دستگاه تنفس تصفیه‌کننده هوا، دستگاهی است که هوای پاک و تصفیه‏شده ایجاد می‌کند. این دستگاه، فشار مثبتی درون این کلاه‌های محافظ برقرار می‌کند که مانعی در برابر هوای آلوده بوده و مانع از ورود ذرات عفونی به درون کلاه می‌شود. از آنجا که لباس‌های جراحی داخل فیلتر‌های تصفیه‌کننده این دستگاه کشیده شده و کارآیی آن را محدود می‌کنند، محققان دانشگاه ملبورن راه‌حلی برای این مشکل پیدا و از آزمایشگاه 3DMedLab برای مهندسی‌سازی این دستگاه استفاده کرده‌اند.  در فناوری دیجیتال پرینت سه‌بعدی پزشکی برای خلق مدل‌های پرینت سه‌بعدی اندام‌های بدن و دیگر اشیای موردنیاز برای برنامه‌ریزی و انجام فرآیند‌های جراحی استفاده می‌شود. ساخت این تجهیزات پزشکی سه‌بعدی کمتر از سه روز به طول می‌انجامد.  تاکنون 100 نمونه از این فناوری موسوم به «عنکبوت» ساخته شده است که تنها یک‌بار قابلیت استفاده دارند. ساخت این دستگاه بسیار ارزان و تنها کمتر از 50 سنت تمام می‌شود و قرار است انبوه‌سازی شده و وارد فاز تجاری شود. به گفته مقامات دانشگاه ملبورن، آزمایشگاه پرینت سه‏بعدی این دانشگاه همواره به‌دنبال رفع مشکلات حوزه سلامت بالینی است تا از این طریق راه‌حل‌های مهندسی‌سازی‌شده در این حوزه ارائه دهد.

 افزایش بیماری‌ها به‌دنبال بی‌تحرکی در قرنطینه

کار و تلاش روزمره به‌خودی خود جزئی از فعالیت بدنی به شمار می‌رود که قرنطینه در دوران کرونا، بسیاری را از این امر بازداشته است. همین در خانه ماندن و حتی دورکاری افراد شاغل، فعالیت بدنی را در آنها کاهش داده و زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌ها ازقبیل قلبی، عروقی و دیابت می‌شود. به‌طورطبیعی، افراد در دوران قرنطینه بیشتر بی‌تحرک می‌شوند و ساعت‌های زیادی را به نشستن اختصاص می‌دهند و موادغذایی بیشتری مصرف می‌کنند و فرصت‌های زیادی را برای فعالیت بدنی از دست می‌دهند.  همین بی‌تحرکی، به‌مرور افزایش وزن را ایجاد می‌کند. معمولا مسافتی را که افراد از خانه تا اداره یا در داخل اداره و برای انجام کار‌های روزمره انجام می‌دادند، نوعی فعالیت بدنی به شمار می‌آمد که آنها را از بی‌تحرکی نجات می‌داد اما قرنطینه، بسیاری از افراد را بی‌تحرک کرده و بازدهی کاری را در افرادی که به‏صورت دورکار هستند، کاهش داده است. محققان معتقدند که افراد با برنامه‌ریزی و ایجاد انگیزه لازم، می‌توانند سبک غذایی سالم و ورزشی خوبی را در این دوران درپیش گیرند تا بدن سالم‌تری داشته باشند، چراکه بی‌تحرکی مشکلات زیادی را ممکن است برای آنها به وجود بیاورد.  قرنطینه احتمال بروز بیماری‌های غیرمسری مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و سرطان را افزایش می‌دهد که جزء مرگبارترین عوامل در این دوران محسوب می‌شوند. معمولا مهم‌ترین عامل بروز بیماری‌های غیرمسری، مصرف دخانیات، الکل، چاقی و نداشتن فعالیت کافی است و قرنطینه احتمال بالارفتن این عوامل را افزایش می‌دهد.  علاوه‌براین، افزایش استرس، اضطراب و تنش‌های روانی اغلب گرایش افراد را به مصرف مواد دخانی و مشروبات الکلی بیشتر می‌کند. همچنین، در دوران قرنطینه به‏دلیل تعطیلی باشگاه‌های ورزشی و کاهش فعالیت‌های خارج از منزل، انجام هر نوع فعالیتی محدود شده و با کاهش زمان ورزش و فعالیت بدنی و مصرف موادغذایی بیشتر، بدن فشار‌های زیادی را تحمل می‌کند.
 اگر این عوامل پرخطر را در کل جمعیت حساب کنیم، کوچک‌ترین افزایشی در این عوامل در کل جمعیت گسترش می‌یابد و می‌تواند نتایج خطرناکی به‌دنبال داشته باشد.

 فشار مالی و روانی والدین در بحران کرونا

استرالیا جزء کشور‌هایی است که در ماه‌های نخست بحران کرونا به‌خوبی توانست این بیماری را کنترل کند، به‌طوری‌که یافته‌های اخیر نشان می‌دهد بیشتر مردم این کشور یعنی حدود 77درصد ترجیح می‌دهند در این دوران در خانه بمانند و تنها 20درصد انجام فعالیت‌های عادی روزمره را انتخاب می‌کنند.

محققان دانشگاه ملبورن در تحقیقات اقتصادی و اجتماعی کاربردی خود به بررسی تغییرات اقتصادی و وضعیت اجتماعی مردم استرالیا پرداخته‌اند. با وجود اینکه استرالیایی‌ها ماندن در خانه را ترجیح می‌دهند، این نگرانی هنوز هم درباره وجود کروناویروس وجود دارد.  در اواسط ماه می، 56درصد از شرکت‌کنندگان در یک نظرسنجی معتقد بودند که بیش از 6 ماه ویروس کرونا ماندگار خواهد بود. اما پس از گذشت یک هفته، این نظرات تغییر کرد، به‌طوری‏که 67درصد از آنها معتقد بودند که این ویروس بیش از 6 ماه هم ماندگار باشد.  علاوه‌بر این، بعد از یک دوره کاهش بیماری، فشار‌ها و استرس‌های روانی در استرالیا شدت گرفت. این شرایط به‌گونه‌ای بود که والدینی که دارای فرزند بودند، بیش از دیگران درمعرض فشار‌های روانی و مالی قرار می‌گرفتند. والدین معمولا سهم بزرگی از جمعیت شاغل را به خود اختصاص می‌دهند و همین استرس‌ها و تنش‌ها به‌طور قطع روی کار و فعالیت آنها نیز تاثیر منفی به جا می‌گذارد. با وجود استرس‌ها و تنش‌های روزمره‌ای که والدین با آنها دست به گریبانند، کووید-19 تنش بیشتری را برایشان ایجاد می‌کند که اثرات و مشکلات مالی، استخدامی، و دولتی را به‌همراه دارد و رفع آنها نیاز به سیاست‌های هدفمند و از پیش طراحی‌شده‌ای دارد که می‌تواند از گروه‌های خاصی از مردم استرالیا حمایت کند.  محققان دانشگاه ملبورن، اثرات ناگهانی استرس‌های روانی وارد بر والدین را از نزدیک مورد مطالعه قرار داده‌اند که یکی از دلایل این استرس‌ها، بیکاری‌ها و عدم امنیت شغلی و فشارهای مالی به‌دنبال رکود اقتصادی و از بین رفتن بسیاری از شغل‌هاست.

از طرفی، دورکاری برخی مشاغل برای کاهش گسترش کرونا، تعطیلی مدارس و مراقبت از کودکان جزء عواملی هستند که وضعیت زندگی خانوادگی را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند.

 استرس‌های روانی ارتباط نزدیکی با وضعیت اشتغال دارد، اما این ارتباط با بحران کرونای ایجادشده دستخوش تغییر و تحول شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که فشارهای روانی برای شاغلان استرالیایی از 7 درصد قبل از کرونا به 18 درصد بعد از کرونا افزایش یافته است و در این میان بسیاری از افراد شغل خود را از دست داده‌اند. از طرفی یافته‌ها حاکی از آن است که والدین شاغلی که کودکان دبستانی دارند، نسبت به والدین غیرشاغل با کودکانی با همین سن، مضطرب‌تر هستند.  باوجود اینکه تحقیقات قبلی نشان می‌داد معمولا بین داشتن شغل والدین و سلامت روانی، ارتباط بسیار خوبی وجود دارد، این یافته‌های اخیر بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته به‌طوری که طیف گسترده‌ای از مردم استرالیا را دربرمی‌گیرد.  

به‌طور تقریبی، حدود 1.5 میلیون استرالیایی را والدین شاغلی تشکیل می‌دهند که کودکان 5 تا 11 ساله دارند و بیش از یک‌چهارم آنها درحال حاضر به‌دلیل بحران کرونا از اضطراب و استرس و روانی بالایی رنج می‌برند. محققان ملبورنی بر این باورند که پدرها بیشتر تحت تأثیر این فشارهای روانی قرار دارند. پیش از شیوع کرونا، مردان دارای فرزند، کم‌ترین گروه‌های در معرض آسیب بودند و تنها 7 درصد از آنها از استرس‌های روانی رنج می‌برند.  اما در حال حاضر، آنها جزء پرآسیب‌ترین گروه‌های جامعه قرار دارند به‌طوری که 25 درصد از پدرانی که فرزندانی تا سن 4 سال دارند و 33 درصد پدرانی که فرزندان 5 تا 11 سال دارند، از بیشترین سطح استرس روانی در دوران کرونا رنج می‌برند.  استرس‌های روانی با سطح بالا، سلامت روانی والدین را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و در طولانی‌مدت علاوه‌بر اینکه بازدهی کاری آنها را به خطر می‌اندازد، ظرفیت شاغل ماندن و توانایی ایجاد محیطی امن برای کودکان را هم در آنها کاهش می‌دهد.

 اولویت‌بندی در انجام تست

به‌طور قطع، تأخیر در اعلام نتایج نهایی تست‌های کرونا روند مهار کووید- 19 را کندتر می‌کند، بنابراین جهان به سیستمی نیاز دارد که در کم‌ترین زمان ممکن بتواند نتیجه تست را اعلام کند تا به سرعت بتوان نسبت به قرنطینه و آغاز درمان‌های لازم نسبت به بیماران اقدام کرد. ایالت ویکتوریا واقع در جنوب شرقی استرالیا با وجود چهار هفته محدودیت قرنطینه‌ای سه‌مرحله‌ای باز هم شاهد رکورد در تعداد موارد ابتلا به کووید-19 بوده است.  این ایالت در واکنش به بحران ایجادشده هزینه‌های هنگفتی را صرف تست گرفتن از افراد کرده و کنترل خوبی در این زمینه اعمال کرده است و به‌خوبی توانسته‌اند بحران را مدیریت کنند.  با اعلام دور چهارم محدودیت‌های قرنطینه‌ای در ایالت ویکتوریا، وقت آن رسیده که محققان استراتژی‌های انجام تست را دوباره ارزیابی کنند تا از مؤثر و کارآمد بودن این روش‌ها، اطمینان حاصل کنند.  به گفته محققان دانشگاه ملبورن، دولت ویکتوریا تلاش‌های زیادی برای افزایش ظرفیت تست‌های کرونا انجام داده و درحال حاضر هم روزانه نتیجه ده‌ها هزار تست کروناویروس را اعلام می‌کند. باوجود همه تلاش‌های صورت گرفته هنوز هم سیستم بهداشت این کشور نگران تعداد تست‌هایی است که باید مورد ارزیابی قرار گیرند و به‌موقع نتیجه آنها را اعلام کنند.

در شرایط فعلی، گزارش برخی نتایج تست‌ها حداکثر یک هفته زمان می‌برد یا هرگز اعلام نمی‌شوند که این نقص، میزان تماس‌های کنترل‌نشده را در میان افراد مبتلا با افراد سالم افزایش می‌دهد. مساله مهم‌تر اینجاست که ایالت ویکتوریا در پردازش تست‌ها به حمایت دیگر ایالت‌های استرالیا وابسته است.  به‌طور کلی، دولت استرالیا به‌دنبال آن است تا بتواند بدون اعمال محدودیت‌های قرنطینه‌ای بیشتر و تنها از طریق گرفتن تست کرونا، با گسترش این بیماری مقابله کند. اما تست‌گیری تنها به گرفتن نمونه و ارسال آن به آزمایشگاه ختم نمی‌شود، بلکه دریافت داده‌ها و کنترل افراد کرونا مثبت در تماس با دیگران هم از اهمیت بالایی برخوردار است به‌طوری‌که حتی اعلام نتیجه منفی هم برای محققان زمان‌بر است.  کنترل افراد مبتلا زمانی امکان‌پذیر است که نتیجه تست‌های انجام‌شده به‌سرعت و در کمترین زمان ممکن اعلام شود چراکه هر روز تأخیر در اعلام نتیجه و آزاد بودن افراد مبتلا، می‌تواند شیوع این ویروس را گسترده‌تر کند. شاید یکی از راه‌حل‌های بالقوه برای ایالت ویکتوریا، اولویت‌بندی آزمایش‌هایی است که بیشترین تأثیر را در کاهش سرعت گسترش ویروس دارند.  بنابراین، تست‌هایی که نتیجه آنها مثبت می‌شوند، در مقایسه با تست‌هایی با نتیجه منفی، در اولویت قرار می‌گیرند چراکه نتیجه مثبت تست کرونا، رفتارهای یک فرد را به کلی تغییر می‌دهد و او با قرنطینه خود می‌تواند مانع از شیوع بیشتر ویروس شود.

 *  مترجم:  ندا اظهری