به گزارش «فرهیختگان»، حسین عبدی،کارشناس فوتبال طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت: اینکه امروز پرسپولیس قهرمانی لیگ برتر را برای چهارمین‌مرتبه پیاپی جشن می‌گیرد موضوعی است که ریشه در گذشته دارد و نمی‌توان همه این اتفاقات را به مدیران و کادرفنی امسال تیم ربط داد. من فکر می‌کنم روند موفقیت پرسپولیس از سال 94 کلید خورد و آن تیمی که برانکو برای پرسپولیس بست.
در آن سال پرسپولیس توانست بازیکنان خوب و ستاره را از تیم‌های خوب لیگ برتری مثل تراکتور، ذوب‌آهن، نفت تهران و... جذب کند و با اضافه‌کردن این نفرات به بازیکنان آماده تیم، یک مجموعه خوب و پرقدرت بسازد که فوتبالی زیبا ارائه می‌داد و هواداران فوتبالی دوستش داشتند.
این حرکت پرسپولیس در فصل نقل‌وانتقالات از 2 جهت باعث پیشرفت آنها شد؛ اول اینکه آنها توانستند در تمامی پست‌ها بازیکنان آماده و بهتر بگویم آماده‌ترین بازیکنان لیگ برتر را دراختیار داشته باشند و از طرف دیگر با جداکردن ستاره‌ها از تیم‌های سابق، سایر تیم‌های مدعی لیگ برتر را ضعیف کردند که البته آنها با بدشانسی و تفاضل گل سال اول را با عنوان نایب‌قهرمانی آن‌هم به‌دلیل تفاضل گل به پایان رساندند.
سرخپوشان در فصل بعد که لیگ شانزدهم بود روند موفقیت خود را آغاز کردند و در چشم هر بیننده‌ای مشخص بود که این تیم یک سروگردن بالاتر از تیم‌های دیگر است و حالاحالاها قرار است در لیگ برتر آقایی کند و همین هم شد و در لیگ هفدهم هم تیم برانکو مقتدرانه و بدون حرف‌وحدیث قهرمان شد تا نشان دهد برای موفقیت برنامه‌ریزی کرده است. جریان سرخ‌ها در لیگ هجدهم تا حدودی تغییر کرد و بازی‌های این تیم و پیروزی‌های اقتصادی‌اش نشان از زمان شروع یک دوران افت را می‌داد و همه منتظر بودند این تیم به هر شکل ممکن لیگ هجدهم را با موفقیت به پایان برساند و این انتظار را داشتند که از لیگ نوزدهم یک تیم معمولی با یک جایگاه معمولی را نظاره‌گر باشند.
با نمایش نه‌چندان شاداب این تیم در روزهای پایانی حضور برانکو در پرسپولیس و اختلافاتی که در پایان فصل رخ داد و کادرفنی از این تیم کوچ کردند حتی هواداران پرسپولیس هم باور کرده بودند که قرار است این تیم در سراشیبی سقوط قرار بگیرد و باید به خاطرات خوبی که در 3 فصل گذشته کسب کرده‌اند، بسنده کنند.
حضور گابریل کالدرون در لیگ فصل جاری و نتایج ضعیفی که او به‌واسطه عدم شناخت از تیم به دست آورد باعث شد تصورات همه به واقعیت تبدیل شود اما هرچه از روزهای ابتدایی شروع لیگ می‌گذشت شناخت سرمربی آرژانتینی از تیم بیشتر شد و او توانست با شناخت ارنج اصلی تیمش و همچنین آشنایی با روحیات و توانایی‌های بازیکنانش نتایج خوبی بگیرد و در پایان نیم‌فصل تیم را صدرنشین کند.
شاید اگر برانکو و دستیارانش در ایران می‌ماندند پرسپولیس امروز صاحب این موفقیت نمی‌شد. در اکثر مواقع این‌گونه فکر می‌کنیم که تغییرات زیاد کادر مدیریتی و کادرفنی باعث از دست رفتن تمرکز تیمی و از هم پاشیده شدن تیم می‌شود. اما واقعا گاهی اوقات تغییرات می‌تواند هزینه‌های مثبتی هم داشته باشد و باعث ایجاد پیشرفت شود و فکر می‌کنم تغییرات در پرسپولیس توانست به این تیم کمک کند و دیدیم که حضور یحیی و دستیارانش روند خوب پرسپولیس را خوب‌تر کرد و او توانست راه کالدرون را ادامه دهد و حالا در فاصله 4 هفته تا پایان رقابت‌ها آنها جشن قهرمانی می‌گیرند.
هرچند باید بگویم که شیوع ویروس کرونا و تعطیلات لیگ هم به تیم‌هایی که توانستند بازیکنان‌شان را در این ایام حفظ کنند هم کمک کرد تا با آمادگی بیشتری پا به رقابت با حریفان بگذارند و البته این به‌معنای خوش‌شانسی تیم‌هایی که شرایط بهتری در دوران بعد از قرنطینه داشتند نیست، بلکه به معنی حرفه‌ای‌گری آنهاست که در این دوران توانسته‌اند خودشان را حفظ کنند.
حالا پرسپولیس برای موفقیت در فصول آینده خودش برای خودش تصمیم می‌گیرد. اینکه بازیکنان آماده حفظ شوند و آنها بتوانند یارگیری خوبی داشته باشند و نفرات برجسته لیگ را به نفرات فعلی اضافه کنند، می‌تواند ضامن موفقیت این تیم در فصل‌های آتی باشد و البته نباید از نگرش بازیکنان و کادرفنی چشم‌پوشی کرد که تا چه اندازه جاه‌طلب هستند.