به گزارش «فرهیختگان»، همزمان با افول بارسلونا و اوج‌گیری رئال‌مادرید در دوره شروع مجدد لالیگا قابل‌پیش‌بینی بود که شاگردان زیدان در پایان فصل، جام قهرمانی لیگ را بالای سر خواهند برد و پنجشنبه‌شب و در فاصله یک هفته مانده به پایان مسابقات، این اتفاق رخ داد. قهرمانی سی‌وچهارم رئال در لالیگا در طولانی‌ترین فصل این مسابقات اتفاق افتاد؛ فصلی که به‌دلیل شیوع کرونا حدود سه‌ماه تعطیل شد و شاید همین وقفه کمک زیادی به تیم زیدان کرد تا با استفاده از لغزش بارسا که تا پیش از تعطیلات صدرنشین بود، جام قهرمانی را به خانه ببرد. زیدان در این فصل به‌کمک درخشش فوق‌العاده هموطن فرانسوی‌اش، کریم بنزما توانست رقبا را یکی پس از دیگری از پیش‌رو بردارد و بالاخره پس از سه‌سال لالیگا را فتح کند. جالب اینکه در طول فصل هر کدام از دوتیم مدعی بارسا و رئال 16 هفته صدرنشین بودند، اما درنهایت این مادریدی‌ها بودند که با 10 برد پیاپی در هفته‌های اخیر قهرمان شدند.
اثرگذاری زیزو
جدایی کریس رونالدو در سال 2018 کابوسی برای هواداران رئال مادرید بود. آنها فصل قبل درشرایط بسیار بدی قرار داشتند. حضور سه مربی مختلف روی نیمکت تیم اتفاقی کم‌سابقه در رئال بود. درنهایت این زین‌الدین زیدان بود که با بازگشت خود به برنابئو کمی به اوضاع تیم سروسامان داد، اما تیم درنهایت با 19امتیاز اختلاف نسبت به بارسای صدرنشین و پشت‌سر اتلتیکوی همشهری در رده سوم قرار گرفت. تنها یک‌سال طول کشید تا قهرمانی سی‌وچهارم برای آنها حاصل شود و نقش زیزو در این تیم غیرقابل‌انکار است. او که تیمش در آخرین بازی قبل از تعطیلات به بتیس باخته بود به‌خوبی از این وقفه استفاده کرد و تیمی متحول‌شده را به‌میدان فرستاد که هر 10 بازی خود از زمان شروع دوباره لیگ را برده است. اگرچه این پیروزی‌ها اکثرا با نتایجی نزدیک و اختلاف تنها یک گل به‌دست آمد، اما درنهایت باعث صدرنشینی و قهرمانی رئالی‌ها شد. این نکته را نیز نباید نادیده گرفت که آنها اگرچه هنوز با دوران اوج خود فاصله دارند، اما در طول فصل هم کم فراز و نشیب بوده‌اند و تنها سه شکست در کارنامه این تیم ثبت شده است. تیم زیدان که در این فصل تنها فرلاند‌مندی و ادر میلیتائو (که اکثرا نیمکت‌نشین بوده) را به‌جمع مدافعانش اضافه کرده، تعداد گل‌های خورده‌اش نسبت به فصل گذشته را به نصف کاهش داده است. بی‌شک این آمار و بهتر شدن اوضاع تیم مدیون عملکرد کادر فنی و به‌خصوص زیدان است که در این مدت توانسته اثرگذاری خوبی روی تیمش داشته باشد. کریم بنزما و سرخیو راموس را می‌توان مهم‌ترین بازیکنان رئال در این فصل دانست. با خرید ادن هازارد به‌نظر می‌رسید رئال بالاخره توانسته جانشین رونالدو را پیدا کند. در ابتدای فصل هواداران منتظر مثلث تهاجمی بیل، بنزما و هازارد بودند، اما مصدومیت‌های ستاره بلژیکی و حاشیه‌های بی‌پایان بیل که تا همین هفته و حتی در جریان جشن قهرمانی تیم نیز ادامه داشت، سبب شد بنزما تنها نفر ثابت از بین این سه ستاره باشد. مهاجم فرانسوی در این فصل 21 گل به‌ثمر رسانده است و در 32 سالگی هیچ‌نشانی از افت ندارد. بی‌تردید باید بخش عمده‌ای از موفقیت رئال در این فصل را به‌پای او نوشت. درکنار بنزما نفراتی چون وینیسیوس، رودریگو و همچنین مارکو آسنسیو که به‌تازگی از مصدومیتی طولانی‌مدت برگشته است، نشان دادند که زیدان می‌تواند با اتکا به ستاره‌های جوان خود آینده‌ای درخشان درپیش داشته باشد و چندان نیازی به خریدهای گران‌قیمت و کهکشانی ندارد.
دفاع مستحکم
تیبو کورتوا که فصل قبل حتی نیمکت‌نشین هم شده بود، امسال گلری کم‌اشتباه بود که دوباره در اوج قرار گرفته است و به کمک کاپیتان راموس توانست 18 کلین‌شیت در این فصل کسب کند. او حالا عنوان بهترین گلر لالیگا را به‌دست آورده است، افتخاری که رئالی‌ها بیش از 10 سال از آن دور بودند و آخرین بار با ایکر کاسیاس به آن رسیده بودند. راموس هم که در این فصل آمار گلزنی فوق‌العاده‌ای داشته و با 10 گل زده دومین گلزن برتر تیمش بوده، در 34 سالگی همچنان پرانرژی و با‌انگیزه است.
از سوی دیگر ادن هازارد، لوکا یوویچ و ادر میلیتائو، سه خرید گران‌قیمت رئال در ابتدای فصل برخلاف انتظارات نقش زیادی در موفقیت‌های تیم نداشته‌اند و عملا در این فصل تنها بار مالی باشگاه را افزایش داده‌اند. فلورنتینو پرز، رئیس باشگاه که بیست‌وششمین جام قهرمانی‌اش در دوران حضور در رئال را کسب کرده، در این سال‌ها نشان داده است که علاقه زیادی به خرید ستاره‌های بزرگ دنیای فوتبال دارد. او با نگاهی اقتصادی به فوتبال نگاه می‌کند و درآمدزایی از این ستاره‌ها را به‌خوبی بلد است.
اگر اپیدمی کرونا اتفاق نمی‌افتاد، احتمالا او در تابستان جاری سراغ خرید بازیکنانی چون کیلیان امباپه و پل پوگبا می‌رفت و حتی در تابستان گذشته گفته می‌شد برای خرید نیمار نیز خیز برداشته است. با این حال در شرایط بحرانی کنونی به‌نظر نمی‌رسد باشگاه بودجه کافی برای چنین خریدهایی را داشته باشد و زیدان باید با همین ستاره‌ها به‌دنبال جام‌های بعدی خود باشد. این مربی فرانسوی که حالا پس از چهار سال حضور روی نیمکت رئال‌مادرید 11 جام به‌دست آورده و دومین مربی پرافتخار تاریخ باشگاه است، این قهرمانی را حتی ارزشمندتر از سه فتح پیاپی لیگ قهرمانان اروپا می‌داند و می‌گوید: «قهرمانی در لالیگا مرا خوشحال‌تر می‌کند. حس فوق‌العاده‌ای دارم، چون شاگردانم فصلی عالی را پشت‌سر گذاشته‌اند. ما بهترین تیم فصل بودیم، چون بیشترین امتیازات را کسب کردیم. درحال‌حاضر خوشحال‌ترین فرد روی زمین هستم.»
عصبانیت مسی
هرقدر مادریدی‌ها مشغول شادی و پایکوبی هستند، بخش دیگری از این کشور ناراحت و سرخورده است؛ بارسا حتی از پس تیم 10 نفره اوساسونا هم برنیامد و در شب قهرمانی رقیب، شکستی تلخ را تجربه کرد که باعث شد لیونل مسی مصاحبه‌ای آتشین انجام دهد. ستاره آرژانتینی با انتقاد از شرایط باشگاه می‌گوید: «ما تیمی ضعیف هستیم و امتیازات زیادی را درطول فصل از دست دادیم. فکر نمی‌کردیم فصل به این صورت برای ما تمام شود، اما این حاصل روندی است که طی فصل داشتیم. اگر این وضعیت ادامه داشته باشد، حتی شاید به ناپولی هم ببازیم و از لیگ قهرمانان حذف شویم. در دوسال اخیر به رم و لیورپول باخته‌ایم و صبر هواداران لبریز شده است.»
ظاهرا علاوه‌بر هواداران، صبر مسی هم لبریز شده و او بالاخره سکوتش را شکسته است. تیغ انتقادات او بیشتر به طرف بارتومئو و ستین، رئیس و سرمربی باشگاه است که در این مدت روابط چندان خوبی با فوق‌ستاره آرژانتینی نداشته‌اند. مسی معتقد است با این روش نمی‌توان به آینده آبی‌اناری‌ها امیدوار بود. رسانه‌های اسپانیایی بارها از مخالفت او با خرید گریزمان صحبت کرده‌اند و مشخص است که او تمایل داشته نیمار را دوباره درکنار خود ببیند، اما بارتومئو کار خودش را انجام داده و حالا حاصل آن را می‌بیند. انتخاب ستین نیز دیگر تصمیم عجیب رئیس باشگاه بود که باعث شد تیم فصل بدی را سپری کند و شاید خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد مجبور به ترک نوکمپ شود. با توجه به رقبای بارسا در مسیر رسیدن به فینال لیگ قهرمانان که احتمالا بایرن‌مونیخ آماده و رئال، منچسترسیتی یا یوونتوس خواهند بود، به‌نظر نمی‌رسد تیم او شانس زیادی برای حتی رسیدن به دیدار نهایی داشته باشد. مگر اینکه در این مدت باقی‌مانده که چندان هم زیاد نیست، بتواند تغییری در تیم و تفکراتش ایجاد کند.
* نویسنده: سیامک خاجی، روزنامه‌نگار