به گزارش «فرهیختگان»، بیرون انداختن نگهبان پیست موتورکراس شاندیز مشهد نقلی است که این روزها در خبرها و فضای مجازی می‌بینیم و می‌خوانیم و از خانه‌به‌دوشی پیرمرد و پیرزنی که روزها و شب‌ها را زیر سقف آسمان، کنار وسایل انگشت‌شمارشان سپری می‌کنند می‌شنویم، اینکه آنها توسط افرادی که پلیس هم نبودند بیرون انداخته شده‌اند، این حرف‌هایی است که از زبان آنها شنیده‌ایم.
البته این یک‌سوی قضیه است، داستان علی‌اکبر و معصومه‌ای که به گفته خودشان 27 سال بدون بیمه نگهبان مجموعه موتورسواری بودند ولی حالا سهم‌شان از خدمت 27 ساله، کف آسفالت خیابان نشستن است.
البته شاید حالا که این گزارش را می‌خوانید آنها به خانه سالمندان یا بهزیستی سپرده شده باشند و شاید هنوز در مرحله احراز هویت‌شان باشند!
سوالی که هیچ‌کس پاسخش را نمی‌داند!
این‌سوی ماجرا را بارها دیدیم و شنیدیم و به همین خاطر سراغ مسئولان ورزشی خراسان‌رضوی رفتیم که مستقیم و غیرمستقیم با این موضوع مرتبط هستند. گرچه به قول معاون ورزشی اداره‌کل ورزش و جوانان خراسان‌رضوی از این ماجرا چند روز گذشته و خبر جدیدی محسوب نمی‌شود ولی اینکه چرا سال‌های حضور این نگهبان در یک پیست ورزشی احراز هویت نشده‌اند یا بیمه‌ای به آنها تعلق نگرفته است یا بدون سرپناه رها شده‌اند، چیزی نیست که بتوان بر آن چشم پوشید. قوچان‌نژاد البته از درحال پیگیری بودن این موضوع هم خبر داد و اطلاعات بیشتر را در دست رئیس اداره ورزش شاندیز و طرقبه اعلام کرد.
امیر زارعی که 4 ماه است مسئولیت ورزش این منطقه را عهده‌دار شده به «فرهیختگان» گفت: «این اتفاق، نظر شخصی یا خصومت شخصی نبوده است، براساس حکم دادگاه به دلایلی که به‌خاطر نگه داشتن حرمت آن خانواده قابل گفتن نیست، این تخلیه انجام شده است.»
او بیان کرد: «این دستور براساس مدارک و مستندات ارائه‌شده و حکم اجرا شد ولی یک‌سری افراد با مشاوره‌های غلط به این خانواده آتش‌بیار معرکه شده‌اند.»
وی یادآور شد: «از آنجایی که آنها پیرمرد و پیرزن هستند با بهزیستی و کمیته امداد شهرستان صحبت کرده‌ایم تا این خانواده را تحت پوشش قرار دهند و مستمری برایشان در نظر گرفته شود، ولی این پیگیری وظیفه ما نبود و به‌صورت شخصی درحال انجام است تا سرپناهی داشته باشند.»
زارعی عنوان کرد: «نمی‌توانستیم قبل از اینکه حکم اجرا شود برای تحت پوشش قرار دادن این خانواده اقدامی کنیم و حتی همین الان که پیگیریم متوجه شدیم این افراد شناسنامه و کارت ملی هم ندارند و درحقیقت هویتی هم ندارند.»
از او پرسیدیم چطور می‌شود نگهبان یک مکان ورزشی باشند و هویت‌شان مشخص نباشد که پاسخ داد: «من 4 ماه است مسئول هستم و ما هم همین سوال را داریم، من از ابتدای سال 99 رئیس اداره شاندیز مشهد شدم و از شانس من این گرفتاری به زمان مسئولیت من رسید، ولی بازهم به‌خاطر وجدان کاری‌ام با مراکز مختلف برای این خانواده صحبت کردم.»
پاسکاری مسئولان؛ به ما مربوط نیست
دراین‌باره سراغ رئیس هیات اتومبیل‌رانی و موتورسواری خراسان‌رضوی هم رفتیم. وی که 3 ماه است در مسئولیت جدید مشغول به‌کار شده، بیان کرد: «این موضوع به ما ربطی ندارد و مسئولش اداره ورزش شاندیز و هیات موتورسواری شاندیز است.» گرایلی افزود: «با اینکه این موضوع کار ما نبود بازهم برای فرستاده شدن این خانواده به خانه سالمندان تلاش کردیم و از آنجایی که خودم در استان نیستم و ماموریت هستم، از دوستان شنیدم دیروز این خانواده به خانه سالمندان منتقل شده‌اند.»
وی یادآور شد: «اینکه می‌گویند این نگهبانان 27 سال است آنجا هستند را متوجه نمی‌شوم چراکه هیات سال 89 شروع به‌کار کرده و آن پیست حدود 5 سال است که تاسیس شده، چطور می‌شود 27 سال!» او تصریح کرد: «البته من این بیرون گذاشته شدن بدون حل کردن مشکل آن پیرمرد و پیرزن را کار درستی نمی‌دانم و به‌عقیده من عمل بدی بوده است و باید سرپناهی برایشان تعیین می‌شد بعد حکم را انجام می‌دادند، حکمی که من هنوز آن را ندیده‌ام.»
گرایلی اضافه کرد: «به هر حال اینکه بیمه نشده‌اند یا هویت‌شان مشخص نبوده اشتباهی بوده که نباید انجام می‌شد ولی این موضوع به هیات اتومبیل‌رانی و موتورسواری استان ارتباطی ندارد، با این حال برای سرپناه آنها پیگیر هستم.»
اعتیاد، بهانه آوارگی
رئیس موتورسواری شاندیز که روزهای پرتنشی را می‌گذراند درحالی پاسخ سوالات «فرهیختگان» را می‌دهد که از واکنش بعضی افراد و فحاشی‌ها در فضای مجازی عصبانی است.
بابایی که از 23 خردادماه مسئولیت هیات موتوسواری شاندیز و مسئولیت این پیست را دراختیار گرفته است از منتظرماندن برای تحویل کارت ملی و شناسنامه این خانواده گفت و افزود: «این پیست تا 23 خرداد امسال تحت‌نظر هیات استان بوده و من تازه به این مجموعه آمدم و این خانواده هم با حکم دادگاه به‌خاطر رفتارهایی مانند اعتیاد از محل بیرون رانده شدند و جالب است که از من برای این موضوع شکایت شده و من روزهاست پاسخگوی مساله‌ای هستم که به من ارتباطی ندارد!»
وی ادامه داد: «در این چند روز خیلی من را اذیت کردند، سال 1365 هیات اتومبیل‌رانی با مسئولیت من تاسیس شد که تا سال 71 رئیس آن بودم که آن‌موقع هیچ نگهبانی وجود نداشت و من رفتم تا اینکه 23 خرداد برگشتم و این اتفاق به‌خاطر بی‌فکری پدر این خانواده اتفاق افتاده که بازهم به من ارتباطی ندارد.»
وی یادآور شد: «برای اداره‌کل ورزش و جوانان متاسفم، اگر حق و حقوقی داشتند باید می‌دادند و نباید می‌گذاشتند این‌گونه شود و کاری از دست من برنمی‌آید و فقط می‌دانم مسئولان در اداره ورزش شاندیز و اداره‌کل پیگیرند تا سرپناهی برای این خانواده تامین کنند.»
امتناع پیرمرد از رفتن به ثبت احوال و خانه سالمندان!
ماجرای عجیب زوج سالمند پیست موتورسواری شاندیز با نداشتن شناسنامه و هویت واقعی وقتی عجیب‌تر است که گفته می‌شود پیرمرد از رفتن به ثبت احوال برای گرفتن شناسنامه امتناع کرده است یا حضور در خانه سالمندان را نمی‌پذیرد!
به هر حال گویی در این منطقه همه مشغول رفع مشکل این زوج سالخورده هستند، مشکلی که حتی پیشکسوتان ورزشی این شهرستان هم برای حل آن می‌خواهند سعی خودشان را بکنند.
باید دید با درنظر گرفتن صحبت‌های دو طرف، این تراژدی که پشت در یک ورزشگاه رخ داده چه پایانی خواهد داشت و البته یک سوال بزرگ هنوز باقی‌مانده است؛ این زوج چگونه بعد از سال‌ها بدون اهراز هویت در یک مکان ورزشی فعالیت می‌کردند؟ و البته یک غم بزرگ هم می‌ماند برای تمام آنهایی که بدون بیمه سال‌های عمرشان را پای کاری می‌گذارند.
* نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار