به گزارش «فرهیختگان»، متن گفت وگوی میثم رشیدی مهرآبادی، نویسنده با «فرهیختگان» به شرح ذیل است:
واقعا چه فرقی می‌کند توقع ما از نمایندگان عضو کمیسیون فرهنگی چه باشد؟ امسال هم اقدام نه‌چندان ابتکاری اما فوق‌العاده هوشمندانه و به‌موقع یکی از خبرنگاران در همین روزنامه «فرهیختگان» نشان‌مان داد که مثل دوره‌های قبل مجلس، این بار هم افرادی به کمیسیون فرهنگی مجلس راه یافته‌اند که بیشترشان نسبتی با فرهنگ و هنر ندارند.
توقع اول من این است که کمیسیون فرهنگی با تعداد کمتری از نمایندگان تشکیل شود، اما مصوباتش به‌گونه‌ای نباشد که آبروی ما را ببرد. بگذارید مثلا سه نفر و نصفی از همان نمایندگان عزیزی که در سه سال گذشته یک جلد کتاب خوانده با خریده‌اند در کمیسیون باقی بمانند و بقیه که حق‌شان در کمیسیون‌های باکلاس دیگر تضییع شده و اصلا فرصتی برای خواندن کتاب و دیدن فیلم ندارند، بروند روی صندلی‌های کمیسیون تلفیق یا مبلمان راحتی لابی ساختمان کمیسیون‌ها بنشینند و به کارهای اصلی‌شان که در آنها تبحر بیشتری دارند، بپردازند.
مگر کسانی که عضو کمیسیون انرژی هستند باید لزوما انرژی زیادی داشته باشند؟ مگر می‌شود انتظار داشت کسانی که عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس هستند، اهل بیل زدن باشند، از آب‌تنی خوش‌شان بیاید و گاهی به طبیعت سری بزنند؟ نکند خیال کرده‌اید افرادی که عضو کمیسیون بهداشت و درمان هستند، هیچ وقت کرونا نمی‌گیرند! حتی اشتباه است اگر فکر کنید همه آنهایی که عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلسند، هیچ‌وقت هشت‌شان گرو نُه‌شان نشده باشد و در محاسبات نفس، مقام اول را کسب کنند! و الخ...
حالا فهمیدید چرا برخی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس در این دوره و ایضا تمام دوره‌های پیشین، نه‌تنها سال به سال فیلم نمی‌بینند که حتی حوصله ندارند کتاب‌های پرفروشی مثل «بیشعوری» را دست‌شان بگیرند و بخوانند؟! این همه انتظارات نابه‌جا از نمایندگان خدوم مجلس، چرا تمامی ندارد؟!