به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، میلاد جلیل‌زاده، روزنامه‌نگار طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت: سریال‌سازی برای نوجوانان یکی از سودآورترین شاخه‌های تجاری در صنعت فیلمسازی جهان است و از فنی‌ترین و تکنیکی‌ترین کارها مثل آثار ابرقهرمانی و اکشن گرفته تا ساده و سطحی‌ترین آثار مثل درام‌های عشقی و کمدی‌های سیت‌کام را شامل می‌شود. با این حال دیده می‌شود که تلویزیون‌های پابلیک دنیا عمده‌ترین تولیدکننده و پخش‌کننده‌های چنین مجموعه‌هایی هستند. به‌واقع چرا چنین است؟ چرا گونه‌ای از صنعت فیلمسازی که می‌تواند تا این حد به‌لحاظ مالی سودآور باشد، باید محصولاتش را به‌صورت مجانی در دسترس عموم قرار دهد؟ مجموعه‌های مرتبط با نوجوانان بخش مهمی از فرهنگ‌سازی هر کشوری را تشکیل می‌دهند و از همین رو است که کشورهای مختلف روی آن سرمایه‌گذاری ویژه‌ای کرده‌اند. در ادامه به سبک کار کشورهای مختلف در چهارگوشه جهان، چنانکه با تولید تین‌شو یا همان برنامه‌های تلویزیونی نوجوانان مرتبط باشد، پرداخته شده است. در بسیاری از کشورها این مجموعه‌ها براساس کتاب‌های مصور که برای نوجوانان نگاشته شده ساخته می‌شوند، اما در بعضی کشورهای دیگر این کار در پیوند با سینمای عامه‌پسند جریان اصلی انجام می‌شود.
آمریکای سفید و آمریکای لاتین
ایالات متحده همان‌طور که در اولین نگاه به نظر می‌رسد، پرتعدادترین آثار در حوزه نوجوانان را دارد. «سبک زندگی آمریکایی» عبارت آشنایی برای تمام مردم دنیاست و آثار تلویزیونی حوزه نوجوانان، یکی از بخش‌های مهم در پیشبرد این فرهنگ‌سازی است. خیلی از مجموعه‌ها ممکن است مستقیما در دسته‌بندی آثار نوجوانان قرار نگیرند، اما مخاطب اصلی‌شان نوجوانان هستند. به‌عنوان مثال آثار ابرقهرمانی و بعضی از اکشن‌ها چنین هستند. اما فیلم‌ها و سریال‌هایی که مستقیما برای نوجوانان ساخته می‌شوند هم تعداد قابل‌توجهی دارند و در آنها تاکید واضحی روی سبک زندگی آمریکایی شده است. یک بخش عمده از چنین آثاری سریال‌های کالجی هستند که به بررسی روابط دختران و پسران می‌پردازند و بعید است که یک مورد از این سریال‌ها را بتوان بدون نمایی از پرچم آمریکا پیدا کرد. به‌علاوه، موردی را نمی‌توان یافت که شخصیت اصلی آن سیاه‌پوست، سرخ‌پوست یا هر نژاد دیگری غیر از سفید اروپایی باشد. در کشورهای آمریکای لاتین هم سریال‌سازی برای نوجوانان یک سنت قدیمی، جاافتاده و پررونق است. برزیل، آرژانتین، ونزوئلا، پرو، کلمبیا و بولیوی، عمده‌ترین تولیدکنندگان تین‌شو در کشورهای لاتین‌تبار هستند. سریال‌سازی در این کشورها برای نوجوان‌ها بیشتر متاثر از سنت سریال‌سازی «تله‌نوولا» است. تله‌نوولاها دارای قسمت‌های متعددند و پس از مدت طولانی (معمولا کمتر از یک‌سال) به پایان می‌رسند.
شرق دور
در شرق دور سریال‌های رییل و انیمیشن بسیاری براساس کتاب‌های مصور ساخته می‌شوند و مخاطب عمده و اصلی این مجموعه‌ها نوجوانان هستند. مانگاهای ژاپنی، معروف‌ترین محصولات شرقی هستند و کره‌ای‌ها هم با سبکی نزدیک به آن که مانهوا نام دارد همین شیوه را پی‌گرفته‌اند. در اندونزی، فیلیپین، ویتنام، سنگاپور و سایر کشورهای شرق دور هم سریال‌های متعددی برای نوجوانان ساخته می‌شود که عمدتا با نگاه به فرهنگ بومی تولید شده‌اند. به‌عنوان مثال رسم «مرانتا» که نام یک سفر آموزشی برای نوجوانان اندونزی است و ریشه در فرهنگ باستانی این کشور دارد، درونمایه بسیاری از آثار اندونزی شده است. چین اما امروز از همه بازار بزرگ‌تری دارد. اتفاقا چینی‌ها روی کودک و نوجوان سرمایه‌گذاری جدی کرده‌اند و تاکید ویژه‌ای هم روی فرهنگ بومی، هویت‌گرایی و حس وظیفه‌شناسی و وطن دوستی دارند.
اروپا
در قاره سبز، ایتالیا و آلمان مجموعه‌های متعددی برای نوجوانان تولید می‌کنند؛ فرانسه تولیدات زیادی دارد و اسپانیا از فرانسه هم بیشتر. تمام اینها اما به اندازه انگلستان فعال نیستند. انگلستان مهد تلویزیون‌های پابلیک، دولتی و مجانی در دنیاست و به‌همین دلیل تولیدات تلویزیونی بسیاری هم برای نوجوانان دارد. بسیاری از این سریال‌ها تولید بی‌بی‌سی انگلیسی هستند و با هدف ریل‌گذاری ذهن نوجوانان تولید شده‌اند. در کشورهای دیگر اروپایی، حتی کشورهایی مثل اوکراین که سینمای پویا و فعالی ندارند، صنعت سریال‌سازی برای نوجوانان وجود دارد. حوزه‌های مشترک زبانی بین بعضی از کشورهای اروپایی، باعث شده که آنها مشتری محصولات همدیگر هم باشند.
غرب آسیا
در خاورمیانه برنامه‌های عقیدتی فراوانی در ماهواره‌های مختلف برای نوجوانان ساخته می‌شود که جذابیت هنری و سرگرمی‌سازی ندارند و هیچ استراتژی غیرمستقیمی درنظر نگرفته‌اند، اما ترکیه و پاکستان دو کشوری هستند که در این منطقه سریال‌سازی فعالی در حوزه نوجوانان داشته‌اند. سینمای پاکستان زیر سایه غول بزرگ و هم‌زبانش یعنی هند نتوانست به اوج برسد، با این حال به‌رغم اینکه هندوستان هم در سریال‌سازی نوجوانان بسیار فعال است، اما پاکستان این عرصه را برخلاف سینما کاملا به رقیب سیاسی و استراتژیک قدیمی‌اش وانگذاشته است. ترکیه هم که بعد از ایالات متحده دومین صنعت سریال‌سازی دنیا را دارد، در زمینه نوجوانان نیز بسیار فعال است. گذشته از تولیدات محدود بعضی دیگر از کشورهای منطقه مثل ارمنستان، ایران هم تا چند سال پیش در حوزه تولید تین‌شو بسیار فعال بود.