به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، در روزهایی که عدم‌شفافیت در فوتبال کشور سایه افکنده و موجب خدشه‌دار شدن اعتبار و تهدید هویت این رشته شده به همت نهادهای غیردولتی فوتبالی و حضور جمعی از پیشکسوتان دلسوز، مدیران، صاحب‌نظران و استادان علمی ورزش فوتبال در راستای هم‌اندیشی و هم‌افزایی، نشست تخصصی با موضوع «شفافیت، سلامت و کارآمدی فوتبال» دوشنبه ۱۹ خردادماه در سالن استاد فارسی آکادمی ملی المپیک برگزار شد. این نشست که با مشارکت نهادهای فوتبال کشور و با محوریت انجمن جامعه و ورزش و فرهنگ ایران برگزار شد به بررسی مسائل و مشکلات فوتبال کشور، نظرات تخصصی و ارائه راهکارهای توسعه‌محور انجامید. همچنین چهره‌های مرجع و معتبر ورزش فوتبال در این نشست حضور یافته تا با تشریک مساعی و همدلی و همفکری پا به میدان عمل گذاشته و با اتحاد و انسجام راهکارهای دیده‌بانی شفافیت در فوتبال را اشاعه بخشند. اتحادیه مدیران باشگاه‌ها، کانون مربیان، کانون داوران، کانون بازیکنان فوتبال، انجمن نویسندگان ورزشی، نمایندگان کارگزاران، نماینده بنگاه‌های پیش‌بینی مسابقات، اصحاب رسانه و... به همراه شخصیت‌های صاحب‌نظر فوتبال مثل محمدحسین قریب حضور داشتند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با نامزد ریاست فدراسیون فوتبال را در ادامه می‌خوانید.
برگزاری چنین نشست‌هایی چقدر می‌تواند در شفافیت در فوتبال و همچنین پاکسازی موانعی که نسبت به این موضوع نقش ایفا کرده و اجازه نمی‌دهند تا فوتبال پاکی را در کشور شاهد باشیم؛ تاثیر‌گذار باشند؟
به‌نظر من چنین اقدامات و تلاش‌هایی در کشورهایی مثل ایران که از لحاظ مباحث نهادسازی ضعیف هستند، به‌صورت کارشناسی و با ترکیب افراد متخصص آن هم برای اهدافی مثل کارآمدی و شفافیت در فوتبال خیلی لازم و ضروری است؛ هرچند همان‌طور که خودتان هم اشاره کردید موانع راه برای رسیدن به شفافیت در فوتبال زیاد است که ازجمله آنها می‌توان به این امر اشاره کرد که شاید دست‌اندرکاران امر و آنهایی که مرتبط با این بخش هستند خیلی به جمع‌بندی این تیپ نشست‌ها توجهی نکنند، اما درهرصورت ما نیازمندیم که در بحث فوتبال به این موارد بیشتر پرداخته شود؛ به‌خصوص که در این چند ماه اخیر آن هم به واسطه گزارش‌هایی که چه در سطح فدراسیون فوتبال و چه در بحث باشگاه‌ها منتشر شد به این نکته واقف شدیم که قراردادهای بسیار نامناسبی بسته شده که اینها همه ما را نسبت به اینکه باید شفاف‌سازی در ورزش پرطرفدار فوتبال زودتر سروسامان بگیرد آگاه و ضرورت آن را بیشتر آشکار کرد. درواقع اگر باز هم بخواهیم به غیرشفافیت روی بیاوریم مطمئن باشید محصول آن ناکارآمدی است پس بنابراین ما کارآمدی و شفافیت را با یکدیگر باید ببینیم.
شایسته‌سالاری در کجای این مقوله قرار دارد؟
اتفاقا حلقه سومی که در این بین وجود دارد و در نشست شفافیت و کارآمدی در فوتبال به آن اشاره کردم و جای آن نیز در فوتبال ما خالی است و حتما باید این جای خالی پر شود مربوط به شایسته‌سالاری می‌شود، یعنی ما باید با شایسته‌سالاری به سمت کار آمدی و شفافیت حرکت کنیم. یعنی اگر شما به دنبال کارآمدی و شفافیت باشید اما فکری برای شایسته‌سالاری بر پیکره مدیریت ورزش کشور نکنید به نتیجه موردنظر نخواهد رسید.
به موانعی اشاره کردید که اجازه نمی‌دهد فوتبال کشور به جایگاه واقعی‌اش برسد. از نگاه شما به‌عنوان یک مدیر باتجربه و کاربلد این موانع چیست و چطور برطرف می‌شود؟
موانع همین مباحث درون‌بخشی و برون‌بخشی است، البته این موانع و چطور بر طرف کردن آنها کارهای کارشناسی را طلب می‌کند و باید نشست و آنها را بازشناسی کرد، ضمن اینکه به‌نظر من باید برای هر دوره مشخص چندین مانع را هدف‌گذاری کرده و به سمت حل و رفع آنها اقدام کرد، چون اگر برای موانع زیادی که وجود دارد بخواهیم نسبت به برطرف کردن آنها به یک‌باره هدف‌گذاری کنیم عملا این موضوع در توان هیچ بخش و نهادی در کشور خودمان و حتی هیچ کشور دیگری در دنیا نیست. هیچ کشوری برطرف کردن همه موانع بلند بالا را با هم دنبال نمی‌کند، بلکه به اقتضای برنامه‌ریزی ای که دارد یک یا حداکثر سه هدف را دنبال می‌کند که بخشی از آن می‌تواند شناخت موانع، بخشی دیگر رفع موانع و بخش نهایی تحقق اهداف جدید باشد و این در حالی است که همه کارشناسان اهالی فوتبال نسبت به موانعی که در فوتبال ایران وجود دارد آگاه هستیم و در گزارش فساد در فوتبال هم این موانع آمده و نهادهای رسمی هم به‌صورت علنی آنها را اعلام کردند.
به اعتقاد شما مافیای حاکم بر فوتبال اجازه حل و رفع موانع موجود را نمی‌دهد؟
درخصوص جزئیات، این موضوع بحث مفصل‌تری را می‌طلبد و باید ببینیم چه نکاتی مدنظر دست‌اندرکاران امر هست، اما در چارچوب مفهومی که مرتبط با نشستی که برگزار شد هم عرض کردم همه این موانع و مشکلات راه‌حل دارند و این امر هم می‌طلبد که فاقد ناامیدی در سطح کشور باشیم که به‌طور مثال با ناامیدی بگوییم نمی‌توانیم این موانع شفافیت و پاکسازی در فوتبال را رفع کنیم بلکه باید با امید و قدرت هرچه بیشتر و البته انسجام نسبت به شناسایی این موانع و حل آنها اقدام کنیم. این درحالی است که در فوتبال ما بحران زیاد است تا جایی که آش به قدری شور شده که حتی دیگر اجازه بستن قرارداد با مربیان و بازیکنان خارجی را ندادند.
کمی هم درخصوص واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی صحبت کنید.
راه نجات باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس همین است که به بخش خصوصی واگذار شوند. درواقع باید جان و خون تازه‌ای به این دو باشگاه تزریق شود. متاسفانه به‌خاطر مشکلاتی که وجود دارد، خصوصی‌سازی هم به نوعی دچار ابهام است. درحال حاضر شما نگاه کنید در همین یک دهه اخیر مدیران خصوصی که در فوتبال بودند، چه سرنوشتی داشتند. یا فوتبال را رها کردند، یا ورشکست شدند یا به زندان افتادند که این موضوع نشان می‌دهد مشکلات زیرساختی را حل نکردیم و مدیران مجبور شدند ریسک‌های بزرگی کنند و دچار مشکل شدند و با همین مشکلات حالا به دنبال خصوصی‌سازی هستیم. در بخش دولتی اشتباه مدیران به دولت برمی‌گردد، اما در بخش خصوصی، اشتباه یک مدیر به خودش و تیم متبوعش لطمه می‌زند. این در حالی است که ما باید برای انتخاب مدیر نه‌تنها برای باشگاه‌هایی که تحت‌نظر وزارت ورزش و جوانان هستند، بلکه برای سایر دستگاه‌ها نیز دقت بیشتری به خرج دهیم. چطور برای مربیان و پزشکان دوره‌های آموزشی برگزار می‌شود یا اینکه بازیکنان دائما در معرض آموزش توسط مربیان هستند؟ حلقه مفقوده در بخش مدیران این است که اساسا دارای آموزش صحیح و کاربردی نیستند.
به‌عنوان سوال پایانی این‌طور شنیده می‌شود که قرار است از انتخابات فدراسیون فوتبال انصراف دهید. آیا این موضوع صحت دارد؟
در این خصوص در انتظار مشخص شدن وضعیت اساسنامه هستم.
* نویسنده: محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار