به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، در سال‌های اخیر در استان خوزستان، به‌صورت سریالی اتفاقاتی رخ داده که باعث بروز نارضایتی مردمی شده و گاهی بازخورد‌های اجتماعی متفاوت به‌وجود آورده است، این موارد که بعضا مربوط به ابتدایی‌ترین نیاز‌های زندگی برای هموطن‌های ما بوده یک‌به‌یک در قاب نگاه مسئولان محلی و کشوری قرار گرفته است و همچنان جریان دارد. قطعی برق و آب و تلفن در سال ۹۵، ریزگرد‌های محلی، قطعی آب در روستا‌ها و شهرهایی چون آبادان و خرمشهر و مشکلات فاضلاب شهری در اهواز و بسیاری از شهرستان‌های استان مثل شهرستان کارون، بی‌آبی‌های غیزانیه و دهدز و تعطیلی کارخانه‌های صنعتی، تعدیل نیرو‌ها و... مثل نیشکر هفت‌تپه و گروه ملی فولاد و بسیاری از مشکلات دیگر که بعضا هم‌زمان رخ داده و گاهی مورد توجه رسانه‌ها قرار نگرفته است.
این موارد در استانی غنی ولی محروم، استانی که بخش قابل‌توجهی از بودجه ملی را در حوزه‌های نفت و انرژی، صنایع و کشاورزی تامین می‌کند؛ رخ داده است و مردمش با مشکل‌های ابتدایی زندگی مواجه می‌شوند و گاهی به‌غیر از مردم بومی کسی اطلاعی از آنها پیدا نمی‌کند.
بخش قابل‌توجهی از مشکلات فعلی ناشی از بی‌توجهی مسئولان محلی و ملی نسبت به مناطق محروم و قشر کم‌برخوردار جامعه است، که این مساله می‌تواند به ایجاد شکاف طبقاتی کمک کند و یکی از اصلی‌ترین موارد در عدم‌موفقیت در دستیابی به‌عدالت است، مثلا در مساله غیزانیه که مردم با مشکل بی‌آبی مواجهه هستند، این مورد کاملا مشهود بود که غیزانیه منطقه سرشار از نفت و پرجمعیت است که معمولا محل آمدورفت مسئولان نفتی و غیرنفتی است. مردم این منطقه در ایام انتخابات به‌علت جمعیت نسبتا بالای منطقه با انبوهی از وعده نماینده‌ها و مسئولان اجرایی روبه‌رو می‌شوند که بعد از برگزاری انتخابات به فراموشی سپرده می‌شوند. سال‌هاست غیزانیه درگیر مشکل بی‌آبی بوده و مردم برای تهیه آب‌شرب، شست‌و‌شو و آب دام‌ها با مشکل مواجه بوده‌اند. همین شرایط را هم استاندار به‌عنوان نماینده دولت در سال ۹۵ (حدود چهار ماه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم) مشاهده می‌کند، قول مساعد هم برای حل مشکل در مدت چند‌ماه می‌دهد، اما بعد از آن نه از وعده چند‌ماه خبری است و نه از قول جناب مسئول.
مشابه این موارد در بسیاری از مناطق وجود دارد، یعنی مسئولان هم با‌توجه به شرایط در جریان مشکلات قرار گرفته‌اند، اما عزمی درجهت حل مشکل نشان داده نمی‌شود. هر‌چند از مدت‌ها قبل‌تر این مناطق توسط گروه‌های جهادی شناسایی شده و درجهت حل مشکل توسط جهادگران اقداماتی انجام شده است اما به‌علت امکانات محدود این اقدامات هم گاهی نمی‌تواند مشکل را کامل برطرف کند.
تجربه طرح مسائلی از قبیل مشکلات کارگری، محرومیت مناطق و... نشان داده در برهه‌ای از زمان به‌علت‌های مختلف مثل ضریب‌دادن رسانه‌های خارج‌نشین، اعتراضات عمومی یا شناسایی و انتشار توسط جریان انقلابی به‌صورت عمومی، خبر و پیام وجود مشکل همه‌گیر شده و محل اعلام موضع و گاهی رسیدگی مسئولان تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز می‌شود تا هرکس به‌نحوی سهمی از حل مشکل را در فضای داغ رسانه‌ای بردارد؛ به‌شکلی که رقابت توئیتری و عکس‌های سلفی با مردم آن مناطق به بیشترین میزان خود می‌رسد و تقریبا همه از مسئول مستقیم تا غیر، مطالبه‌گر حل‌مشکل می‌شوند. اما این شرایط که معمولا بعد از موج رسانه‌ای با وعده‌هایی زمان‌بندی شده همراه است، بعد از مدتی فروکش می‌کند و عملا به‌فراموشی سپرده می‌شود و حتی خبر حل‌نشدن مشکل تا قبل ایجاد موج بعدی در دسته اخبار درجه‌چندم قرار می‌گیرد. اساسا مشکل اصلی بعد از موج‌های خبری از جنس مشکلات مردم، نحوه رسیدگی و حل مشکل بعد از فروکش کردن آن موج است که تجربه اتفاقات گذشته نشان داده هفته بعد از داغ‌شدن موضوع، به‌غیر از چند گروه جهادی، خبری از مسئول و غیر‌مسئول دغدغه‌مند وجود ندارد و مشکل را باید به‌غیر از نحوه پرداخت ابتدایی به موضوع که در آن ضعف وجود دارد، در دوران پسا‌غیزانیه‌ها جست‌وجو کرد، همان مشکلی که در سیل‌ها، زلزله‌ها و بی‌آبی‌های قبلی مشاهده کردیم.
غیزانیه را می‌توان به‌عنوان الگویی سنت‌شکن، در پرداخت بعدی به آن تبدیل کرد، گام اول را امام‌جمعه اهواز برداشت؛ حجت‌الاسلام موسوی‌فرد، گروه‌هایی جهادی را معین و نماینده خود را در منطقه معرفی و بیان کرد تا حل شدن کامل مشکل گروه‌های جهادی نماینده من و جریان انقلاب هستند و در منطقه مستقر خواهند بود. پیشنهاد می‌شود به جریانات انقلابی ازجمله تشکل‌های دانشجویی با پیگیری جهت حل کامل مشکل با تهیه روز‌شمار تحقق وعده و حضور جهادی در منطقه، به حل سریع مشکل کمک کنند و اجازه خاموش شدن چراغ‌های خبری از این منطقه را ندهند. این مطالبه هم از مسئولان باید در دستور کار قرار بگیرد که اگر از رهبری اجازه برداشت ۵۰ میلیون یورو از صندوق ذخیره ارزی را گرفته‌اند به‌صورت دقیق در کدام موارد قرار است هزینه شود.
این موارد از پیگیری و مطالبه‌گری باید به‌صورت دقیق و وسیع وجود داشته باشد و این ضعف از همه عناصر فعال دغدغه‌مند است تا زمانی که موضوعی داغ نشود انگار وجود نداشته است، قطعا در اطراف ما غیزانیه‌های زیادی وجود دارد که اگر شناسایی نشوند محل نارضایتی مردم و موج‌سواری رسانه‌های ضدانقلاب و مایه شرمندگی همه نیرو‌های انقلاب خواهند شد.
* نویسنده : مهدی طرفی،فعال دانشجویی