به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، به‌طور مشخص در توصیف شرایط رسانه‌ای فعلی کشور باید گفت ما در سال‌های اخیر نکاشتیم که درو کنیم. ما واقعا فضا را رها کردیم و غرب در فضای مجازی ما کاشته و الان درو می‌کند. درواقع سرویس خوب، مجانی و باکیفیت در اختیار جامعه است و طبیعی است که مردم آن را دوست دارند. مگر می‌توان درمقابل محصولات رسانه‌ای غربی گفت شما 20 میلیون تومان وام بگیرید، استارتاپ درست کرده و با آنها مقابله کنید. علی‌رغم عدد و رقم بالای سهم ایران در کلیک گوگل، چندی پیش، اپلیکیشن ماسک از گوگل پلی‌استور حذف می‌شود. با قباحت تمام این کار را می‌کنند و می‌گویند این اپلیکیشن ابزار تروریسم است و می‌خواهد داده‌های مردم را جمع کند و با استفاده از آن به ترور بپردازد. مردم هم این موضوع را می‌پذیرند و تصور می‌کنند گوگل با این اقدام چه خدمتی به جامعه ایران کرده. ما به اینجا رسیده‌ایم! هم درو می‌کند و هم ادعای حاکمیت می‌کند. مساله ما بیش از اندازه آمیخته شدن سیاست به‌معنای مدیریت و تدبیر عموم و جناحی‌بازی در مدیریت فضای مجازی کشور است. برخی سیاسیون رده بالا فضای مجازی را رقیب صداوسیما قلمداد می‌کنند. این نگرانی بزرگی است. باید این مساله را حل کرد. نباید فضای مجازی رقیب صداوسیما قلمداد شود و عده‌ای تصور کنند حال که صداوسیما را دراختیار ندارند باید فضای مجازی را (با حاکمیت هرکسی) قبول کنند تا در روز مبادا یک رسانه‌ای داشته باشند.
هر دو سال در کشور یک انتخابات برگزار می‌شود و هربار می‌گویند این انتخابات نیز بگذرد و بعد به آن خواهیم پرداخت. به‌یکباره ملاحظه می‌شود که هشت سال دوره آقای روحانی رو به اتمام است و هنوز حرف‌هایی که در سال 92 در این حوزه بیان کرده‌اند، تحقق نیافته است. هم‌اکنون بین این رئیس قوه و آن رئیس قوه بر سر نوع مواجهه با فضای مجازی و اینکه این فضا برای کشور فرصت است یا تهدید، اختلاف‌نظر وجود دارد. چنانچه این همگرایی ایجاد نشود، هر آنچه امروز داریم نیز از دست می‌دهیم. کرونا توجه به فضای مجازی را بسیار زیاد کرد و هم مسئولان و هم مردم حس کردند فضای مجازی وجود دارد. وجود فضای مجازی تا پیش از این، آن‌گونه که باید، درک نشده بود. اگر از این فرصت تغییر مجلس و تغییر دولت در سال آینده، در هشت سال آینده برای استمرار استقلال 22 بهمن 57 در استقلال فضای مجازی کشور استفاده نکنیم، نتایج ناخوشایندی را در ادامه شاهد خواهیم بود، باید به سیاق کشورهای آسیایی کره‌جنوبی و چین درمقابل ابرقدرت آمریکا فقط تأسی کنیم. ابرقدرت این حوزه آمریکاست و اروپایی‌ها نیز به‌شدت نگران همین موضوع هستند. روحانی بیان کرد نزد پوتین رفتم و پوتین گفت 95درصد فضای مجازی در اختیار آمریکا، سه تا چهار درصد برای اروپا و یک درصد نیز در اختیار ما (روسیه) است! تلقی پوتین این بوده است. براین‌اساس مکرون می‌گوید اینترنت آمریکایی به درد ما نمی‌خورد و ما به اینترنت اروپایی نیاز داریم. درست همان چیزی که سال 90 ما آن را شبکه ملی اطلاعات نام‌گذاری کردیم. اگر این استقلال را در لایه‌های مختلف ارتباطی، اطلاعاتی و داده‌ای و نرم‌افزاری برای خود فراهم نکنیم، برای منابع داده‌ای فکر نکنیم، هوش مصنوعی و نسل پنجم موبایل و اینترنت اشیا یا چیز نت خواهد آمد و یکدفعه خواهیم دید ما در محیط‌های آکادمیک نشسته‌ایم و حرف‌های علمی می‌زنیم اما کف خیابان چیز دیگری اتفاق می‌افتد. قطع این ارتباط درحقیقت به‌خاطر گوشی‌های موبایل هوشمندی است که به همه شئون زندگی خط می‌دهد.
نکته آخر اینکه ما اگر به تاثیر فضای مجازی درآینده تمام ابعاد زندگی اعم از حکومت تا دولت‌داری و سازمان‌داری، رسانه، جامعه و... نگاه نکنیم و برای آن فکری نکنیم با چالش‌های عدیده‌ای مواجه خواهیم شد. دوره‌های بعد مجلس ما دیگر مجلسی نیست که اگر یک کرونا بیاید نمی‌تواند تصمیمی بگیرد، دلیلش این است که دانشگاه ما روی فضای مجازی بنا نشده، دراین ارتباط مانور جدی نداشته‌ایم، در این دوران نرم‌افزار داخلی ما جواب نداد، واتساپ و اسکایپ برای رفع نیازهای آموزشی پاسخگو نبود و ما به تمام معنی کلمه به دلیل فقدان تجربه موثر گیر کردیم. حتی جلسات مجلس علی‌رغم تلاش‌های فراوان از راه دور تشکیل نشد و درنهایت نمایندگان مجبور شدند در تهران جمع شوند. با همه این اوصاف ما به‌طور حتم در پساکرونا این تجربه را خواهیم داشت که مجلس از راه دور تشکیل شود. همین‌طور ارتباط مجلس با مردم، تعامل دولت با مردم و... دستخوش تحولاتی جدی خواهد شد. از این‌رو اگر ما برای این تحول از نظر زیرساخت‌های مختلف و بحث ایجاد و بازیافت ارتباط و اعتماد اجتماعی نگاه به درون نداشته باشیم، فضای مجازی پساکرونا ما را زمین خواهد زد.