کد خبر: 40684

پایان زودهنگام لوشامپیونه عواقب بسیار بدی برای آمیان داشت

کرونا علیه زوج قدوس-کاکوتا

هواداران آمیان در این فصل بسیار خوشحال بودند که گائل کاکوتا به‌ترکیب تیم برگشته و امیدوار بودند زوج جذاب او و سامان قدوس بتواند نجات‌بخش تیم‌شان باشد، اما حالا با گذشت 9 ماه از آن زمان این رویا بر باد رفته و حضور همزمان این دو در زمین به‌ندرت اتفاق افتاد.

به گزارش «فرهیختگان آنلاین» بدبیاری‌های سامان قدوس در این فصل پایانی ندارد و حالا پس از محرومیت 4 ماهه از سوی فیفا و پس از آن مدتی مصدومیت خبر سقوط تیمش به‌دسته دو لیگ فرانسه، فصل بد او را کامل کرد. قدوس یکی از امیدهای اصلی هواداران برای درخشش در این فصل بود، اما به‌ندرت توانست فرصتی برای بازی پیدا کند و درنهایت با تعطیلی مسابقات تصمیم گرفته شد آمیان به‌همراه تولوز، تیم‌های سقوط‌کرده لقب بگیرند تا او مجبور باشد فصل آینده را در دسته دو سپری کند.

هواداران آمیان در این فصل بسیار خوشحال بودند که گائل کاکوتا، بازی‌ساز 28 ساله فرانسوی که سابقه بازی در چلسی و سویا را در کارنامه دارد به‌ترکیب تیم برگشته و امیدوار بودند زوج جذاب او و سامان قدوس بتواند نجات‌بخش تیم‌شان باشد، اما حالا با گذشت 9 ماه از آن زمان این رویا بر باد رفته و حضور همزمان این دو در زمین به‌ندرت اتفاق افتاد.

 عملکردی خلاف انتظار

سایت «آمیان 11» با اشاره به‌عملکرد این دو بازیکن در این فصل می‌نویسد: «سامان قدوس با تنها 7 بار حضور در زمین، فصل موفقی را پشت‌سر نگذاشت. محرومیت او از سوی فیفا که به‌دنبال انتقال ناموفقش به هوئسکای اسپانیا در آگوست 2018 اعمال شد، باعث دوری 4 ماهه این ملی‌پوش ایرانی از میادین شد و در فاصله ماه‌های آگوست تا دسامبر (شهریور تا آذر) نتوانست آمیان را در مسابقات همراهی کند. گائل کاکوتا نیز تلاش زیادی کرد تا بازیکن تاثیرگذاری برای تیمش باشد. او برای راه‌انداختن خط‌حمله تیمش کار سختی داشت. کاکوتا با 2 گل و 5 پاس گل فصل را به‌پایان رساند که آمار چندان درخشانی نیست؛ با این حال عملکرد فوق‌العاده‌اش در مصاف با پاری‌سن ژرمن هنوز در ذهن هواداران باقی‌مانده است. قدوس نیز تنها در آخرین بازی فصل پیش از تعطیلی مسابقات به‌دلیل شیوع کرونا موفق شد بالاخره برای آمیان گل بزند و دروازه مارسی را در آخرین ثانیه‌ها باز کرد. هر دو بازیکن از لحاظ آماری و عملکرد فنی دور از انتظار ظاهر شدند و نتوانستند توقعات را برآورده کنند. تنها باری که این دو بازیکن در ترکیب اصلی کنارهم بازی کردند به 17 آگوست (26 مرداد) برمی‌گردد که این زوج 90 دقیقه در جریان نخستین پیروزی فصل آمیان درکنار هم حضور داشتند. قدوس پایه‌گذار ضد‌حمله‌ای بود که درنهایت به تک‌گل میزبان منجر شد و پس از این مسابقه آنها تنها دو بار و مجموعا 55 دقیقه (45 دقیقه مقابل متز و 10 دقیقه برابر مارسی) این دو بازیکن همزمان در زمین حضور داشتند. شاید همین موضوع علت اصلی فصل ضعیفی است که آمیان تجربه کرد.»

 فرصت درخشش از دست رفت

قدوس که تبحر خوبی در ضربات ایستگاهی دارد، در بازی‌های پایانی پیش از تعطیلی مسابقات در شرایط خوبی قرار داشت و می‌شد به درخشش او در دیدارهای باقی‌مانده امیدوار بود. کاکوتا هم که بازیکن مستعد اما پرفراز و نشیبی است می‌توانست با حضور این وینگر ایرانی در زمین، آزادی عمل بیشتری داشته باشد و توانایی‌هایش را بهتر نشان دهد. لوکا السنر، سرمربی آمیان پیش از این در مصاحبه‌ای گفته بود: «این دو بازیکن قادرند به‌خوبی در تمام پست‌های تهاجمی ما بازی کنند. برابر لیل هر دوی آنها را در زمین داشتیم و دیدید که بازی خوبی ارائه کردیم و زوج آنها نتیجه داد. برنامه ما این بود زمانی که توپ را دراختیار داریم، آنها را در بهترین موقعیت ممکن صاحب توپ کنیم تا به هدف‌مان برسیم.» متاسفانه پایان زودهنگام فصل عواقب بسیار بدی برای آمیان داشت. آنها به دسته دو سقوط کردند و به این ترتیب چشم‌اندازهایی که با حضور این زوج برای تیم ترسیم شده بود به‌باد رفت. کاکوتا با توجه به پیشنهادهای زیادی که از تیم‌های دسته‌یک فرانسه دارد بعید است فصل آینده در آمیان بماند. قدوس هم اگر تصمیم به‌ماندن در باشگاه داشته باشد، می‌تواند در فصل بعد یکی از ستاره‌های تاثیرگذار تیمش باشد، اما دستمزد بالایش برای آمیان دردسرساز خواهد بود و مسلما در دسته پایین‌تر تامین هزینه‌ها بسیار دشوارتر است.

 رده دوم گران‌ترین‌ها

موسی کوناته و سرهو گویراسی با حقوق ماهیانه 100 هزار یورو، گران‌ترین دستمزدها را در آمیان دریافت می‌کنند و پس از آنها قدوس و کاکوتا هستند که دستمزدشان 80 هزار یورو است. براساس قوانین فوتبال فرانسه، درصورت سقوط تیم‌ها، آنها می‌توانند با توافق با بازیکنان دستمزد آنها را 20 درصد کاهش دهند، اما آمیان تصمیم دارد این عدد را به 50 درصد افزایش دهد که به این ترتیب ممکن است بیشتر نفرات تاثیرگذارش را از دست بدهد.

 * نویسنده: سیامک خاجی، روزنامه‌نگار

مرتبط ها