به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، پروژه سینمایی لاله از زمان تولیدش، تبدیل به یکی از جنجالیترین فیلمهای تاریخ سینما شد. نوروز امسال پس از این همه فراز و نشیب فرصت اکران نوروزی به این فیلم داده شد که وضعیت بحرانی شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سینما باعث شد که لقب بداقبالترین فیلم تاریخ سینما را از آن خود کند. با پروانه پرتو، تهیهکننده اولیه این اثر سینمایی درمورد سرنوشت مبهم فیلم لاله، گفتوگوی کوتاهی داشتیم که در ادامه میخوانید.
راجعبه بازگشت سرمایه فیلمتان با توجه به شرایط قرنطینه سراسری که به لغو اکران نوروزی منجر شد، چه فکری کردهاید؟
درحال حاضر فیلم دست من نیست. 10 دقیقه آخر فیلم را آقای اسدالله نیکنژاد با گرفتاریهای فراوان جمع کردند. من خودم فیلم را ندیدهام. تا وقتی تهیهکننده فیلم بودم راشها را نگاه میکردم، اما از سال ۹۲ که دولت عوض شد و تولید پروژه را متوقف کردند، من دیگر از روند آن اطلاعی ندارم. در ضمن این فیلم متعلق به بخش خصوصی نیست و به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تعلق دارد. لاله از روز اول مال دولت بود.
شما موافق این هستید که در شرایط قرنطینه سراسری، فیلمها در VOD یا بر بستر اینترنت منتشر شوند؟
اینها بستگی به هر فرد دارد که سرمایه فیلمش را از کجا تامین کرده است. کسی که هزینه فیلمش را در بخش خصوصی تامین کرده، وضعیت متفاوتی نسبت به کسی دارد که سرمایه را از جای دیگری آورده است. به هرحال خیلیها در این شرایط دچار ضرر میشوند؛ اما برای بعضی تحمل شرایط سختتر است. نمیشود خیلی راحت درمورد آدمی که سرمایهاش از بخش خصوصی آمده، گفت که فیلمت را نگه دار یا در جایی غیر از سالن سینما منتشر کن. بههرحال شرایط سختی داریم و همه کسبوکارها صدمه خوردهاند و نمیتوانیم هر کاری را که خودمان دوست داریم، انجام دهیم. هیچکس نباید هر کاری را که خودش خواست، انجام دهد؛ اما شرایط متفاوت آدمها را هم باید در نظر گرفت.